Παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά, τα οποία - σύμφωνα με παιδοψυχιάτρους - είναι απαραίτητα, προκειμένου το παιχνίδι να συμβάλλει στην ομαλή διαπαιδαγώγηση των παιδιών και στην ανάπτυξη του σώματος και του πνεύματός τους.

Τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού είναι η αφοσίωση, οι κανόνες, η ευχαρίστηση που προκαλεί και η αναπαράσταση μιας πραγματικότητας, στην οποία αυτός που παίζει συμμετέχει. Αυτό είναι και το συναρπαστικό μέρος του παιχνιδιού αλλά εκεί ενυπάρχει κι ο κίνδυνος, αν αναλογιστούμε σε ποια πραγματικότητα καλείται το παιδί κι ο νέος να συμμετέχει.

Το παιχνίδι πρέπει να βοηθά το παιδί να έρθει σε επαφή με τον εξωτερικό κόσμο που το περιβάλλει. Να καλλιεργεί το σώμα του και το πνεύμα του. Η έλλειψη ελεύθερων χώρων, χώρων άθλησης και πολιτισμού, λειτουργεί ανασταλτικά ως προς αυτό. Επιπλέον, το σχολείο θα πρέπει να περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο δραστηριότητες προς αυτή την κατεύθυνση: Να οργανώνονται εκπαιδευτικές εκδρομές στη φύση, σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους. Να δίνεται βάση σε δραστηριότητες όπως το θέατρο, ο χορός, η μουσική και ο αθλητισμός.

Το παιχνίδι πρέπει να προάγει τη συλλογικότητα. Να μαθαίνουν τα παιδιά να «μοιράζονται», να σέβονται τον άλλο, να κοινωνικοποιούνται, να προσπαθούν.