Γιατί χασκογελάει ο Αλογοσκούφης; Γιατί κορδώνεται ο Σιούφας; Επειδή, λένε, ο Καραμανλής έφερε στην Ελλάδα παράδες από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Δε λένε, όμως, πόσα δίνει η χώρα μας στην ΕΕ, που είναι πολύ περισσότερα από όσα παίρνει. Αλλά και ποιος θα πάρει τα λεφτά που έρχονται; Ο άνεργος; Οχι. Αυτός δεν πρόκειται να βάλει ούτε ένα ευρώ στην τσέπη του και θα παραμείνει χωρίς δουλιά. Ο εργάτης; Ούτε. Αυτός θα συνεχίζει να παίρνει 25 ευρώ μεροκάματο και αντί για αύξηση θα του το μειώσουν κι άλλο. Ο φτωχός αγρότης; Σιγά μην τα δώσουν στον χωριάτη. Αυτός είναι προγραμμένος να ξεκληριστεί και να διωχτεί από τον τόπο του. Ο βιοτέχνης και ο μικρέμπορος; Αστεία λέτε. Αυτός είναι αναγκασμένος να περάσει μια ζωή μεροδούλι - μεροφάι και να ζει με το φόβο του λουκέτου. Ο χαμηλοσυνταξιούχος; Ποτέ. Αυτός είναι καταδικασμένος να πεινάει μέχρι να πεθάνει.

Τα λεφτά θα τα πάρουν οι «έχοντες», οι «κατέχοντες» και τα «λαμόγια». Οι μεγαλοβιομήχανοι για να εκσυγχρονίσουν τις επιχειρήσεις τους και να επεκταθούν περισσότερο στα Βαλκάνια, ώστε ν' αυγατίσουν κι άλλο τα κέρδη τους. Οι εφοπλιστές για να φτιάξουν κι άλλα καράβια και να πνίξουν κι άλλους ναυτικούς. Οι μεγαλοκαναλάρχες και οι μεγαλοεφημεριδάδες για να ελέγχουν, ασφυκτικά, την ενημέρωση και να προωθούν, αποτελεσματικά, τη χειραγώγηση της «κοινής γνώμης». Οι μεγαλοαγρότες για να πάρουν κι άλλη γη και να δημιουργήσουν νέα τσιφλίκια. Και πολλά θα καταλήξουν στις τσέπες των γνωστών «τρωκτικών» που έχουν κάνει επάγγελμα το «ροκάνισμα» των κοινοτικών κονδυλίων και ζουν σαν «παράσιτα» της κοινωνίας.

Μήπως τα χρήματα θα διατεθούν για έργα που χρειάζεται ο τόπος; Αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, υποδομής για την Υγεία, την Παιδεία, την Τέχνη, τον Αθλητισμό; Δε γίνονται αυτά. Το πολύ να πάνε για δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, που θα τα εκμεταλλεύονται οι ιδιώτες και θα χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση των μεταφορικών και άλλων αναγκών του κεφαλαίου. Για τη λειτουργία ιδιωτικών κλινικών και ιατρικών κέντρων, που πουλούν την υγεία σαν ακριβό εμπόρευμα, για ιδιωτικά σχολεία και, αργότερα, πανεπιστήμια, που προωθούν τις ταξικές διακρίσεις στη μάθηση, για μέγαρα πολιτισμού, όπου «κουλτουριάζεται» η πλουτοκρατία και η νομενκλατούρα, για γήπεδα των ΠΑΕ, που έχουν μετατραπεί σε χώρους «ντοπαρίσματος» της νεολαίας.

Πανηγυρίζουν οι κυβερνώντες που εξασφάλισαν «καλή μάσα» για τους «αχόρταγους» της τάξης τους. Χαίρεται και το ΠΑΣΟΚ, ας μην το δείχνει, αφού κι αυτό για τα συμφέροντα της ίδιας τάξης ενδιαφέρεται και πασχίζει. Χαρούλες κάνει και ο ΣΥΝ, μια και ικανοποιείται το αίσθημα της «ευρωλιγούρας» που τον διακατέχει. Χρέος των φτωχών του λαού μας είναι «να τους βγάλουν τη χαρά από τις μύτες», ανατρέποντας την πολιτική τους κι αφαιρώντας την «κουτάλα» από τους «μαγείρους» της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Και θα το επιτελέσουν αυτό το χρέος, όσο κι αν οι σημερινές δυσκολίες στην ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος το κάνουν να φαίνεται ακατόρθωτο. Γιατί «έχει ο καιρός γυρίσματα»...