«Ποιες είναι οι προοπτικές για τις επενδύσεις; Παρά την υψηλή ρευστότητα που υπάρχει στην αγορά, παρά τα υψηλά κέρδη που εμφανίζουν οι τράπεζες, αλλά και οι εισηγμένες επιχειρήσεις (αύξηση 40% στο εφετινό εννεάμηνο σε σχέση με το περσινό), οι επενδύσεις στη βιομηχανία, στον τουρισμό, κλπ., δεν έχουν ανάκαμψη. Μόνο σε εμπορικά δίκτυα βλέπουμε μεγάλες επενδύσεις.

Αν οι ιδιώτες, όμως, έχουν διαθέσιμα κεφάλαια και δεν τα επενδύουν, αυτό σημαίνει ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από την πολιτική της κυβέρνησης έναντι της επιχειρηματικότητας. Αρα, λοιπόν, η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει με τόλμη σε μεταρρυθμίσεις, που θα απελευθερώσουν τις παραγωγικές δυνάμεις της οικονομίας και θα δημιουργήσουν ένα ευνοϊκό κλίμα για τις επενδύσεις».

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από πρόσφατο άρθρο του Ν. Νικολάου στην «Καθημερινή» και το αναδημοσιεύουμε, γιατί αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της αστικής οικονομικής σκέψης, τόσο γενικά, όσο και ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία. Κι όχι μόνον αυτής, αλλά και της πολιτικής των κυβερνώντων, όπως και αυτής του ΠΑΣΟΚ και των κάθε λογής οπαδών της λογικής του «ευρωμονόδρομου» και της «ελεύθερης αγοράς». Οι κεφαλαιοκράτες απαιτούν συνεχώς και φτηνότερους και με ακόμη λιγότερα δικαιώματα εργάτες. Και δεν πρόκειται ποτέ να «χορτάσουν», εκτός των άλλων, επειδή ο μεταξύ τους ανταγωνισμός, όχι μόνο δεν έχει σταματημό, αλλά συνεχώς δυναμώνει.

ΥΓ: Για το χαρακτηρισμό των κεφαλαιοκρατών, ως «παραγωγικών δυνάμεων», καλύτερα να μη μιλήσουμε...