2. Σήμερα, εξακολουθούν να υπάρχουν στον κόσμο περίπου 30.000 πυρηνικές κεφαλές. Βασική προτεραιότητα του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος για τον 21ο αιώνα αποτελεί η εξάλειψη των πυρηνικών όπλων. Το 1946, κατά την 1η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εκφράστηκε η απαίτηση για ριζική καταστροφή και απαγόρευση των ατομικών όπλων. Η αρχική αυτή απαίτηση της μετα-πολεμικής πολιτικής σκηνής, σήμερα, προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη.

3. Η 53η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε, με συντριπτική πλειοψηφία, ένα ψήφισμα που (ξεκίνησε, εγκαινιάστηκε, τέθηκε σε εφαρμογή) με το «New Agenda Coalition», με το οποίο απαιτήθηκε η κατηγορηματική δέσμευση των χωρών που διέθεταν πυρηνικά όπλα για πυρηνικό αφοπλισμό, καθώς επίσης και από τις αδέσμευτες χώρες που απαιτούσαν κατάργηση των πυρηνικών εντός ορισμένου χρονικού πλαισίου. Στη Συνέλευση της ΝΡΤ (Non - Proliferation Treaty, Συνθήκη μη Διάδοσης), Απρίλης - Μάης 2000, εκφράστηκε η απαίτηση προς τις χώρες με πυρηνικά όπλα να εκπληρώσουν την υποχρέωσή τους για πυρηνικό αφοπλισμό. Η πρόταση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στη «Συνέλευση της Χιλιετίας» ήταν: «Να συγκληθεί ένα Διεθνές Συνέδριο που θα βοηθούσε να προσδιοριστούν οι τρόποι για την απομάκρυνση του πυρηνικού κινδύνου». Ωστόσο, μεγαλώνει συνεχώς η αντιπαράθεση μεταξύ των δυνάμεων που παραμένουν πιστές στη λογική των προληπτικών μέτρων και την κοινή γνώμη που τάσσεται ανοιχτά κατά των πυρηνικών όπλων.

4. Σε όλο τον κόσμο, ασκείται ολοένα και μεγαλύτερη κριτική κατά της αλαζονικής συμπεριφοράς της κυβέρνησης των ΗΠΑ που κατοχυρώνει την πυρηνική της υπεροχή καταστέλλοντας τα πυρηνικά προγράμματα ανάπτυξης άλλων χωρών, ενώ αρνείται την επικύρωση της CTBT (Comprehensive test Ban Treaty - Συνθήκη πλήρους απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών). Ταυτόχρονα, εντείνεται η απαίτηση για αυστηρή παρακολούθηση της εφαρμογής της Συνθήκης Αντιβαλλιστικών Πυραύλων και της εφαρμογής (του προγράμματος) START II. Εκφράζεται παγκόσμια ο προβληματισμός για τον κίνδυνο μιας νέας κούρσας πυρηνικών εξοπλισμών στη Νότια Ασία, καθώς και η πυρηνική ικανότητα του Ισραήλ, η οποία θα προκαλούσε την εξάπλωση των όπλων μαζικής καταστροφής στην περιοχή.

5. Απαιτούμε την κατηγορηματική δέσμευση όλων των χωρών που διαθέτουν πυρηνικά όπλα για την εξάλειψή τους και την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη σύναψη συμφωνίας πλήρους απαγόρευσής τους.

6. Ζητάμε να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για τον αφοπλισμό: α) Εδραίωση - ενίσχυση και διεύρυνση των NWFZ (Ζώνες χωρίς πυρηνικά), β) Πλήρη απαγόρευση κάθε είδους δοκιμής πυρηνικών όπλων, γ) Εγκατάλειψη της πολιτικής της προληπτικής και πρώτης χρήσης των πυρηνικών όπλων, δ) Απενεργοποίηση και αποχωρισμός των πυρηνικών κεφαλών από το σύστημα εκτόξευσής τους.

7. Ας αναπτύξουμε τα κινήματα, πέρα από τις διαφορές απόψεων, πολιτικών πεποιθήσεων και θρησκειών, να ασκήσουν πίεση σε εν δυνάμει πυρηνικές χώρες για να πραγματοποιήσουν τα παραπάνω καθήκοντα. Ας προωθήσουμε, επίσης, δραστηριότητες σε εθνικό επίπεδο, όπως π.χ. εκστρατείες για συγκέντρωση υπογραφών. Προτείνουμε να οριστούν Διεθνείς Μέρες Δράσης για κατάργηση των πυρηνικών: Χιροσίμα και Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου), εβδομάδα για τον Αφοπλισμό (από τις 24 Οκτώβρη).

8. Είναι σημαντικό να γίνουν ριζικές περικοπές των στρατιωτικών δαπανών, για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής, την ευημερία των λαών, την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, σε όφελος της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας. Οι χώρες της Δύσης, αυξάνουν τον προϋπολογισμό των στρατιωτικών τους δαπανών προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις μιας νέας στρατηγικής επεμβάσεων. Η αύξηση του εμπορίου όπλων αποτελεί δυσβάσταχτο βάρος για τους λαούς του Τρίτου Κόσμου, αλλά και για όλους τους άλλους λαούς.

9. Ζητάμε να γίνει μια εκστρατεία για τη μείωση των στρατιωτικών δαπανών σε συνεργασία με άλλα κοινωνικά και εργατικά κινήματα για μια καλύτερη ζωή, ανάπτυξη και ευημερία. Στην Αφρική, η κούρσα εμπορίου των όπλων επιταχύνεται λόγω τοπικών συγκρούσεων. Αυτοί που δημιουργούν τις εντάσεις, πουλούν όπλα και κερδίζουν από αυτά. Απαιτούμε τον περιορισμό και την απαγόρευση του εμπορίου όπλων και τον έλεγχο των ελαφρών όπλων. Απορρίπτουμε τη στρατικοποίηση της ΕΕ και την εγκατάσταση δυνάμεων επέμβασης. Η κρίση στην Τσετσενία πρέπει να διευθετηθεί με ειρηνικά μέσα.