17. Η σπουδαιότητα ανάληψης καθηκόντων για το θέμα του Αφοπλισμού και της Ανάπτυξης τονίστηκε κατά την 53η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Είναι σημαντικό για την ειρήνη και την ασφάλεια να εκλείψει η πείνα και η φτώχεια και να επιτευχθεί ουσιαστική ανάπτυξη. Αυτά αποτελούν ουσιαστικά ζητήματα του κινήματος ειρήνης.

18. Κάτω από το όνομα της «παγκοσμιοποίησης», επιβάλλεται στους λαούς του κόσμου μια διεθνής τάξη που εξυπηρετεί μόνο τα κέρδη των διεθνικών εταιριών, καταστρέφει την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη των χωρών του Τρίτου Κόσμου, τη ζωή των ανθρώπων, τη γεωργία, τους φυσικούς πόρους και το φυσικό περιβάλλον. Με αυτό τον τρόπο η «παγκοσμιοποίηση» επιδρά σοβαρά στην εθνική κυριαρχία. Στην Ετήσια Εκθεση του ΟΗΕ σχετικά με το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα (1999), τονίζονται τα επιζήμια αποτελέσματα της «παγκοσμιοποίησης» και σημειώνεται πως το χάσμα ανάμεσα στο παγκόσμιο εισόδημα και στο επίπεδο ζωής έχει γίνει ασύλληπτο.

19. Ωστόσο, η «παγκοσμιοποίηση» βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα μεγάλο κύμα λαϊκών αντιδράσεων. Οι διαδηλώσεις στο Σιάτλ το Δεκέμβρη του 1999 και στην Ουάσιγκτον τον Απρίλη του 2000 ενέπνευσαν τις φιλειρηνικές δυνάμεις. Εγιναν πορείες ενάντια στην πολιτική της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εμπορίου, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η οποία πλήττει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων και στις αναπτυγμένες και στις υπό ανάπτυξη χώρες. Εξυπηρετώντας την εκμετάλλευση από τις πολυεθνικές εταιρίες, αυτές οι πολιτικές προκαλούν πρωτοφανή φτώχεια, πείνα και ανεργία.

20. Αγωνιζόμαστε κατά της υπανάπτυξης, ιδιαίτερα μέσα από τον αφοπλισμό, και ζητάμε τη συνεργασία όλων όσοι παλεύουν κατά των αρνητικών συνεπειών της οικονομικής και εμπορικής παγκοσμιοποίησης.

21. Το βάρος του χρέους είναι καταστροφικό για την ανάπτυξη. Τασσόμαστε αλληλέγγυοι με το «Ιωβηλαίο 2000» για τη διαγραφή του χρέους που έχουν οι αναπτυσσόμενες χώρες, χωρίς κανέναν οικονομικό και πολιτικό όρο.

22. Κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου τα εμπάργκο και οι αποκλεισμοί χρησιμοποιούνται σαν μέθοδος που προκαλεί σοβαρές καταστροφές στους λαούς. Απαιτούμε την άρση της παράνομης μεταχείρισης κατά της Κούβας από τις ΗΠΑ με το Νόμο Χελμς - Μπάρτον. Αναπτύσσεται, επίσης, όλο και περισσότερο η αντίθεση κατά των κυρώσεων, που επιβάλλονται σε χώρες, όπως για παράδειγμα κατά της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ, και κάνουν λαούς ολόκληρους και κυρίως παιδιά και γυναίκες να υποφέρουν.

23. Το ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος θα πρέπει να αναγνωριστεί επίσημα και να γίνει η εισδοχή του στα Ηνωμένα Εθνη ως πλήρες μέλος του ΟΗΕ, ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Χιλιετίας, που θα γίνει φέτος το Σεπτέμβρη. Απευθύνουμε έκκληση προς το κίνημα ειρήνης να υποστηρίξει αυτό το αίτημα. Καλούμε όλες τις χώρες να δηλώσουν την υποστήριξή τους και μέσω του ΟΗΕ.

24. Η επανένωση της Κύπρου θα πρέπει να γίνει, χωρίς άλλη καθυστέρηση, και με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ.

25. «Θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης αποτελεί η αναγνώριση των ίσων και αναφαίρετων δικαιωμάτων όλων των μελών της ανθρώπινης οικογένειας»: Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Με αυτό το δεδομένο, ας δυναμώσουμε την αλληλεγγύη μας με άλλα κινήματα για τα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά δικαιώματα των λαών και ας συνεργαστούμε πιο στενά μαζί τους, κυρίως με κινήματα χωρών της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας.

26. Η ιστορία του 20ού αιώνα δείχνει ότι ο ρατσισμός, οι φυλετικές διακρίσεις, η ξενοφοβία, ο φασισμός, ο νεο-φασισμός και η νεο-αποικιοκρατία, έχουν γίνει σοβαρές αιτίες πολέμου και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η πάλη ενάντια σε κάθε τέτοια τάση είναι σπουδαίο καθήκον του κινήματος ειρήνης.

27. Ας υποστηρίξουμε το «Διεθνές Ετος για τον Πολιτισμό της Ειρήνης» και τη «Διεθνή Δεκαετία για τον Πολιτισμό της Ειρήνης και της Μη-Βίας για τα Παιδιά του Κόσμου», όπως ανακηρύχτηκαν από τον ΟΗΕ. Είναι αναγκαίο να εντατικοποιήσουμε τη δράση μας για μια εκπαίδευση που θα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην ειρήνη, τον αφοπλισμό, την ανάπτυξη, την προστασία του περιβάλλοντος, το ρόλο της ενημέρωσης και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

28. Ο κίνδυνος της τρομοκρατίας αποτελεί απειλή για την ειρήνη, την ασφάλεια, την εθνική κυριαρχία και την ακεραιότητα είτε προέρχεται από συγκεκριμένες ομάδες, χώρες, είτε από θρησκευτικά δόγματα. Το κίνημα ειρήνης έχει χρέος να αγωνιστεί για την εξάλειψη της τρομοκρατίας.

29. Υποστηρίζουμε τον αγώνα των αυτόχθονων για το δικαίωμά τους για γη, ταυτότητα και αυτοδιάθεση.

30. Καλούμε όλα τα κινήματα ειρήνης να δουλέψουν από κοινού και να συνεργαστούν για τα καθήκοντα και τα αιτήματα που αναφέρονται παραπάνω, για έναν 21ο αιώνα ειρήνης και ασφάλειας, ενάντια στη σημερινή τάξη πραγμάτων του πολέμου και των επεμβάσεων.