Μία από τις σημαντικότερες μορφές στην ιστορία του ελληνικού χορού, «έφυγε» προχτές, χτυπημένη από τον καρκίνο. Η Ντόρα Τσάτσου - Συμεωνίδου, η μεγάλη κυρία του ελληνικού χοροδράματος και χορογράφος του αρχαίου δράματος, η εξαιρετική δασκάλα που γαλούχησε γενιές χορευτών και χορογράφων μας, μια δυναμική, δραστήρια, ακάματη, μα πάντα ευγενική και γελαστή γυναίκα.

Κόρη του Κωνσταντίνου και της Ιωάννας Τσάτσου και ανιψιά του Γιώργου Σεφέρη, η Ντόρα Τσάτσου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1932. Σπούδασε χορό στη σχολή της Ραλλούς Μάνου και συνέχισε με υποτροφία, στην Αμερική, στην περίφημη σχολή της Μάρθας Γκράχαμ, με δάσκαλο τον Ιγκόρ Σβέτσοφ. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με το Ελληνικό Χορόδραμα, από το 1950, που ιδρύθηκε, έως το 1958. Το 1960 παντρεύτηκε τον διακεκριμένο καθηγητή της Παθολογικής Ανατομίας στο ΑΠΘ, Αλέξανδρο Συμεωνίδη, με τον οποίο απέκτησε δύο γιους. Ζώντας με τον άνδρα της στη Θεσσαλονίκη, το 1961 άρχισε τη συνεργασία της με το νεοσύστατο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, στο οποίο δίδαξε, χορογράφησε και χόρεψε μέχρι το 1975. Το 1975 επέστρεψε στην Αθήνα, για να προσληφθεί αμέσως στο Εθνικό Θέατρο, όπου παρέμεινε έως το 1981. Το 1979 ανέλαβε τη διεύθυνση της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης, κατόπιν προτροπής της ιδρύτριας της Σχολής, Κούλας Πράτσικα. Ηταν η εκλεγμένη διευθύντρια της ΚΣΟΤ έως το 1988, θέση που της αφαίρεσε, «εν μία νυκτί», με τη βοήθεια κλειδαρά, η Σοφία Κατσανέβα. Στο Εθνικό Θέατρο επέστρεψε το 1992, όπου για ένα χρόνο ανέλαβε την καλλιτεχνική του διεύθυνση. Το 1994 ίδρυσε το ελληνικό τμήμα της σχολής «Λάμπαν Σέντερ», στη Σχολή Μωραΐτη. Τα τελευταία χρόνια δίδασκε χορό στη Δραματική Σχολή του Γ. Θεοδοσιάδη.

Τη θλίψη τους για το θάνατο της χορογράφου, εξέφρασαν σε συλλυπητήρια ανακοίνωσή τους, το ΔΣ και η καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου.