Μια ανάγνωση να κάνει κάποιος στους «τρομονόμους», τις σχετικές με παρακολουθήσεις αποφάσεις και οδηγίες της Ευρωένωσης, τις ανάλογες συμφωνίες της χώρας μας με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες, είναι αρκετή, για να καταλάβει ότι κάθε λογής μυστικές και παραμυστικές υπηρεσίες, διάφοροι μηχανισμοί και παρακλάδια, ιδιωτικές και «κρατικές» τηλεπικοινωνιακές εταιρίες κλπ., κλπ. αποτελούν ένα πραγματικό κουβάρι. Τα όσα ακούμε και διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες αποτελούν ουσιαστικά μια μικρή λεπτομέρεια του κουβαριού αυτού. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός, βέβαια, ότι κανείς δεν πιστεύει στο ενδεχόμενο να βρεθεί κάποια άκρη και να ξετυλιχτεί το προαναφερόμενο κουβάρι. Αλλωστε, η κυβέρνηση ήταν και είναι σαφής. Απ' τη μια, αποκάλυψε τη «λεπτομέρεια» του κουβαριού κι από την άλλη... έκανε μήνυση σε αγνώστους, ενώ, σε όλους τους τόνους και με διάφορους τρόπους, προεξόφλησε την αποτυχία των όποιων παραπέρα ερευνών των αρμοδίων αρχών. Και σε ό,τι μας αφορά, βέβαια, δεν περιμέναμε μια διαφορετική στάση από τους κυβερνώντες. Οι κάθε λογής παρακολουθήσεις, το θεσμικό τους πλαίσιο, οι αντίστοιχες υπηρεσίες, οι ανάλογες διαπλοκές και διασυνδέσεις κλπ. αποτελούν ένα βασικό τομέα του κατασταλτικού μηχανισμού, ένα βασικό μοχλό προστασίας της εξουσίας των «εχόντων και κατεχόντων». Εξακολουθούν, όμως, να παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα: Γιατί η κυβέρνηση δημοσιοποίησε τη «λεπτομέρεια»; Υποχρεώθηκε να το κάνει ή κρύβονται κάποιες άλλες επιδιώξεις πίσω από την ενέργειά της;