Σύμφωνα με τους όρους της ανακωχής, η Γαλλία χωρίζεται σε δυο ζώνες: στην κατεχόμενη και στη μη κατεχόμενη. Οι ένοπλες δυνάμεις, εκτός από τα στρατεύματα που ήταν απαραίτητα για την τήρηση της τάξης, στο μη κατεχόμενο έδαφος, έπρεπε να αφοπλιστούν και να αποστρατευτούν. Ολος ο οπλισμός και το πολεμικό υλικό, εκτός από εκείνο που είχαν οι προβλεπόμενες από τη συμφωνία μονάδες, έπρεπε να παραδοθούν. Ο πολεμικός στόλος και η αεροπορία θα έμεναν υπό περιορισμό, αλλά δε θα μεταβιβάζονταν στη Γερμανία. (Ο Χίτλερ το έκανε αυτό για να εμποδίσει τη διαφυγή του στόλου στην Αγγλία ή στις ΗΠΑ και να ενθαρρύνει τα φιλοφασιστικά στοιχεία στη Γαλλία που ήθελαν συνεργασία με τη Γερμανία). Η Γαλλία δέχτηκε ακόμη να παραδώσει στη Γερμανία όλους τους Γερμανούς πολιτικούς πρόσφυγες και τους Γερμανούς αιχμαλώτους πολέμου.
Η ήττα της Γαλλίας ήταν αποτέλεσμα όλης της προηγούμενης αντεθνικής πολιτικής των ιθυνόντων κύκλων της. Η γαλλική κυβέρνηση, με την προδοτική της πολιτική απέναντι στη δημοκρατική Ισπανία, είχε ενθαρρύνει τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι να συνεχίσουν την επίθεση. Η συμφωνία του Μονάχου προκάλεσε την καταστροφή του συστήματος των γαλλικών συμμαχιών στην Ευρώπη και το δυνάμωμα της χιτλερικής Γερμανίας. Ο προσανατολισμός για μια συμφωνία με το φασισμό και η επίμονη αντισοβιετική πολιτική είχαν άμεσο επακόλουθο τη ματαίωση των αγγλο-γαλλο-σοβιετικών συνομιλιών για το σχηματισμό αντιχιτλερικού συνασπισμού, που μόνο αυτός ήταν δυνατόν να αποτελέσει πραγματική εγγύηση για την ασφάλεια της Γαλλίας.