Με τον τίτλο «τι σημαίνει αλληλεγγύη στην Κούβα;» και τον υπότιτλο «διαφορετικές θέσεις στην αριστερή ομάδα της Ευρωβουλής», δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Νόιες Ντόιτσλαντ» (10/2) εφημερίδα του Αριστερού Κόμματος - ΚΟΔΗΣΟ Γερμανίας, άρθρο του υπεύθυνου για τα διεθνή θέματα, που προσπαθεί να δικαιολογήσει τη στάση των αριστερών ευρωβουλευτών που ψήφισαν κατά της Κούβας. Αφορμή του άρθρου είναι η απόφαση της ηγεσίας της Κούβας να ακυρώσει τη συνάντηση στην Αβάνα με την αντιπροσωπεία του Αριστερού Κόμματος - ΚΟΔΗΣΟ.

Στην αρχή αναφέρεται το περιεχόμενο της πρώτης απόφασης των ευρωβουλευτών για την Κούβα και ότι μετά από διαπραγματεύσεις καταρτίστηκε μια «ηπιότερη» απόφαση που 20 παρόντα μέλη της αριστερής ομάδας GUE/NGL την καταψήφισαν με το αιτιολογικό ότι είναι «μονομερής» και δεν παίρνει υπόψη ούτε στο ελάχιστο την περίπλοκη κουβανική πραγματικότητα. Επίσης, ότι αυτή (η δεύτερη) απόφαση διαπνέεται από ανυπόφορη διπλή ηθική και αποσκοπεί στον παραμερισμό του κουβανικού συστήματος...

Η γερμανική οργάνωση αλληλεγγύης «Cuba si» και άνθρωποι του πολιτισμού από τη Γερμανία που συμμετέχουν στην 15η διεθνή έκθεση βιβλίου στην Αβάνα, ένιωσαν να θυμούνται με την έγκριση (της απόφασης) από τους ευρωβουλευτές, τις σκοτεινότερες μέρες του γερμανικού κοινοβουλευτισμού, την έγκριση των πολεμικών πιστώσεων στο γερμανικό Ράιχσταγκ το 1914 και το νόμο εξουσιοδότησης στο Χίτλερ το 1933.

Το άρθρο της εφημερίδας όμως συνεχίζει: «Αντίθετα, κατά την άποψη εκείνων των αριστερών αντιπροσώπων, που δεν απέρριψαν το ψήφισμα, η Αριστερά δεν επιτρέπεται να αποφεύγει να κριτικάρει στο πλαίσιο της αλληλεγγύης στην Κούβα παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή (σ.σ. η Αριστερά) επιμένει στην παγκοσμιότητα και στο αδιαίρετο των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ενώ συντηρητικοί, φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες και πράσινοι ανέχονται συχνά παραβιάσεις όταν πρόκειται για συμμάχους ή όπου δεν τους φαίνεται πολιτικά σκόπιμο. Με μια τέτοια στάση όμως «θα μειώναμε την αξιοπιστία μας παντού όπου είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μπει τέλος στην παραβίαση των δημοκρατικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων (Τουρκία, Ιράκ, ΗΠΑ κλπ.)».

Ο επίτιμος πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ, Χανς Μόντρο, παλιότερα ο ίδιος ευρωβουλευτής, προειδοποιεί τους βουλευτές των Βρυξελλών να συνειδητοποιήσουν «την ευθύνη τους για έναν πολιτικό διάλογο με την Κούβα και να συμπεριληφθεί (αυτή) η χώρα σε καλές σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Λατινικής Αμερικής. Γενικές μορφές δεν είναι ιδιαίτερα βοηθητικές».

Ο Χέλμουτ Μάρκοφ (σ.σ. ένας από τους 3 ευρωβουλευτές του ΚΟΔΗΣΟ που ψήφισαν την απόφαση) δήλωσε σε σχέση με την αναβολή του ταξιδιού από την Αβάνα: «Πιστεύω ότι όταν υπάρχουν διαφορετικές γνώμες ο ορθός δρόμος στην πολιτική είναι να μιλάνε μεταξύ τους και όχι να διακόπτεται η συζήτηση. Μεταξύ φίλων θα 'πρεπε να υπάρχουν και να είναι κανόνας διαφορετικές αντιλήψεις και να συζητούνται από κοινού με αίσθημα αλληλεγγύης».

Στην ίδια εφημερίδα δημοσιεύεται για το ίδιο θέμα σχόλιο με τον τίτλο «ασυμβίβαστα», στο οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων: «Στην Κούβα μένουν όλα όπως ήταν. Η αρχή από το 1959 είναι: Καμιά ανοχή απέναντι στους χρηματοδοτούμενους από τις ΗΠΑ διαφωνούντες και αυτούς που τους συμπαθούν. Και συμπαθών είναι κανείς ακόμα κι όταν υπογράφει ένα ψήφισμα με το οποίο η Κούβα καλείται να εγγυηθεί την ελευθερία γνώμης». «Τελικά το ψήφισμα έρχεται από την ίδια ευρωπαϊκή Βουλή που το Δεκέμβρη 2005 απένειμε στις "κυρίες στα λευκά" το βραβείο "Ζαχάροφ", μια ομάδα διαφωνουσών Κουβανέζων γυναικών. Αυτό για την Κούβα είναι διπλωματική προσβολή, το ίδιο όπως η ψήφος τριών ευρωβουλευτών του Αριστερού Κόμματος - ΚΟΔΗΣΟ στο ψήφισμα... Από την κουβανική πλευρά απαιτείται ασυμβίβαστη αλληλεγγύη, όπως η τήρηση των αστικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους επικριτές τους από τα δεξιά και τα αριστερά...

Το ασυμβίβαστο απέναντι στην ΕΕ διευκολύνεται από δύο πράγματα: Η ΕΕ δεν ήταν ποτέ γνήσιος πολιτικός σύμμαχος, ποτέ σαφής αντίπαλος στις ΗΠΑ, και στο μεταξύ η Κούβα εμπορικά έχει προσανατολιστεί προπάντων στην Κίνα και τη Βενεζουέλα. Το ασυμβίβαστο απέναντι στο Αριστερό Κόμμα - ΚΟΔΗΣΟ είναι απλώς ένα παράπλευρο προϊόν».

Βέβαια, αυτές οι προσπάθειες ίσων αποστάσεων και η προσπάθεια δικαιολόγησης της υπερψήφισης ενός απαράδεκτου κειμένου κατά της Κούβας, είναι άλλη μια απόδειξη ότι κανείς δεν μπορεί «να πατάει σε δύο βάρκες».