Θεματοφύλακας των νέων «εθνικών στόχων» και ένθερμος προπαγανδιστής σκληρών νεοφιλελεύθερων επιλογών εμφανίστηκε ο Κ. Καραμανλής με αφορμή την επισημοποίηση της ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Από το Πόρτο της Πορτογαλίας, όπου συμμετείχε στη σύνοδο κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ο πρόεδρος της ΝΔ θέλησε «να βγει πιο μπροστά» από τον Κ. Σημίτη και να πλειοδοτήσει στην άμεση λήψη αντιλαϊκών μέτρων, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να επιβεβαιώσει πανηγυρικά ότι ταυτίζεται πλήρως με την κυβερνητική πολιτική και σύρεται πίσω από αυτή. Στόχος μας, είπε ο Κ. Καραμανλής, είναι η ουσιαστική οικονομική σύγκλιση, η οποία θα επιτευχθεί «μόνο με οικονομική ανάπτυξη που μπορεί να επιφέρει μια πολιτική φιλελευθερισμού και κοινωνικής αλληλεγγύης» (σ.σ. το τελευταίο επαναλαμβάνεται διαρκώς, γιατί αποτελεί το φύλλο συκής του «μεσαίου χώρου»).

Προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια παρερμηνειών πρόσθεσε ότι επείγει η ταχεία προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, των αποκρατικοποιήσεων, της απελευθέρωσης της αγοράς, του εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης, της ενίσχυσης της απασχόλησης και του σταθερού και δίκαιου φορολογικού συστήματος. Προσδιορίζοντας το ρόλο του κόμματός του πρόσθεσε ότι «σε αυτή την κατεύθυνση είμαστε αποφασισμένοι να εργαστούμε σκληρά και να συμβάλουμε με τις δικές μας δυνάμεις». Αναφερόμενος στη νέα διακυβερνητική προσπάθησε να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα λέγοντας ότι «η ανάγκη για περισσότερη αποτελεσματικότητα της ΕΕ πρέπει να συμβαδίζει με το σεβασμό της ισοτιμίας και της θεσμικής κατοχύρωσης των δικαιωμάτων όλων των κρατών - μελών». Ειδικά για την Κοινή Εξωτερική και Αμυνα δε δίστασε να τονίσει ότι «η Ελλάδα οφείλει να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο»!

«Αποκαλυπτικός» για τις διαρθρωτικές αλλαγές που προωθούνται υπήρξε ο Στ. Μάνος, ο οποίος σε δήλωσή του τονίζει ότι με τη συμμετοχή στην ΟΝΕ η Ελλάδα κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα προς τα εμπρός και τώρα «μπορούμε να κάνουμε πρωταθλητισμό»! Αναφερόμενος στις διαρθρωτικές αλλαγές προσδιορίζει ως μεγαλύτερη την κατάργηση κάθε είδους κρατικών μονοπωλίων με σημαντικότερο αυτό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ ακολουθούν οι ιδιωτικοποιήσεις, η κατάργηση των «κλειστών» επαγγελμάτων και η δυνατότητα επιλογής του ασφαλιστικού φορέα.