Μια πολύ αξιόλογη μελέτη της Κυριακής Καμαρινού από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», καρπός σημαντικής επιστημονικής έρευνας, που φωτίζει ένα πολύ ιδιαίτερο κεφάλαιο της νεότερης ιστορίας του ελληνικού λαού. Η δομή του βιβλίου φέρνει πρώτα τα βασικά χαρακτηριστικά της νεοελληνικής εκπαίδευσης, δίνοντας την πρέπουσα βαρύτητα στο «ρόλο και την εξέλιξη της Λαϊκής Επιμόρφωσης», καθώς και στην «παρέμβαση του λαϊκού κινήματος», για να φτάσει στο κυρίως θέμα, δηλαδή στην αυτομόρφωση και την αλληλοδιδακτική μέθοδο μόρφωσης των αγωνιστών πολιτικών κρατούμενων στις φυλακές και στις εξορίες, χρησιμοποιώντας αξιόπιστες πηγές και πλούσια βιβλιογραφία. Οι κομμουνιστές κρατούμενοι, και στην απομόνωση και πίσω απ' τα σίδερα ή εξόριστοι, δεν έπαυαν να είναι κοινωνικοί άνθρωποι. Μάλιστα, οι δεσμώτες κομμουνιστές, που βρίσκονταν στην πρωτοπορία των αγώνων για έναν καλύτερο κόσμο, ένιωθαν περισσότερο την ανάγκη να πλουτίζουν τις γνώσεις τους όχι για ατομικό όφελος, αλλά για το κοινωνικό σύνολο. Μ' αυτήν την τελευταία έννοια, η συγκεκριμένη μελέτη, πέρα από την ιστορική της αξία, περιέχει πολλά διαπαιδαγωγητικά στοιχεία για το μόνιμο καθήκον του κομμουνιστή, να προσπαθεί να μορφωθεί κάτω και από τις πιο σκληρές απάνθρωπες συνθήκες, έτσι που να γνωρίζει σε όλο και μεγαλύτερο βάθος τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης. Γνώση απαραίτητη για εκείνον, που θέλει να συμμετάσχει με τον αγώνα του στην αλλαγή από τον κόσμο της εκμετάλλευσης στον ανώτερο κοινωνικό σχηματισμό του μέλλοντος, το σοσιαλισμό.