Το ρόλο μεσολαβητή για την προσαρμογή της Δημόσιας Διοίκησης των βαλκανικών χωρών στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών, όπως αυτές προβάλλονται μέσα από το Σύμφωνο Σταθερότητας, ανέλαβε να παίξει η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ με πρωτοπαλίκαρο την Ενωση Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης (ΕΔΟΘ), που στα πλαίσια του διασυνοριακού προγράμματος «INTERREG II» ανέλαβε να «ανοίξει» τα μάτια των αντίστοιχων οργανώσεων της Αλβανίας, της ΠΓΔΜ και της Βουλγαρίας. Εργαλείο στα χέρια της ΕΔΟΘ θα αποτελέσει και η ίδρυση και λειτουργία του Διαβαλκανικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης στη Θεσσαλονίκη. Στο πλαίσιο της δράσης που ανέλαβε η ΕΔΟΘ με τη στήριξη της κυβέρνησης, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το πρώτο συνέδριο (έληξε χτες) ανταλλαγής εμπειριών γύρω από την υφιστάμενη δομή των υπηρεσιών στις 4 χώρες.

Στο συνέδριο εξετάστηκαν τα προβλήματα Δημόσιας Διοίκησης και πιο συγκεκριμένα στον κλάδο της Υγείας για την Αλβανία, στον τομέα της εκπαίδευσης για τη Βουλγαρία και στον τομέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην ΠΓΔΜ.

Οπως φάνηκε και μέσα από τις τοποθετήσεις των Βαλκάνιων «συνδικαλιστών,» βασικός στόχος όλων είναι η πλήρης και απροκάλυπτη ενσωμάτωση του βαλκανικού συνδικαλιστικού κινήματος στο δημόσιο τομέα στο καπιταλιστικό σύστημα και τις δομές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με στόχο τη συμβολή στην προσπάθεια ένταξης των παραπάνω χωρών στην ΕΕ.

Ενσωμάτωση που προβλέπει τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και των δημόσιων πόρων στα πλαίσια της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης. Την υποταγή της Δημόσιας Διοίκησης στις ανάγκες της αγοράς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εργατική τάξη. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ιδιαίτερα σημειώθηκε η αναγκαιότητα προσαρμογής στην κατεύθυνση διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας που αναπτύσσεται εντονότερα το τελευταίο διάστημα, με σημαντικότερη την παρουσία των επιχειρήσεων γερμανικών συμφερόντων.

Εξάλλου και μόνο οι θεματικές ενότητες του συνεδρίου, προσδιορίζουν τους στόχους που βρίσκονται πίσω από το επίδοξο εγχείρημα της ΕΔΟΘ να ξεφύγει από το συνδικαλιστικό της ρόλο και να μετατραπεί σε εργαλείο προώθησης των ιμπεριαλιστικών επιλογών, όπως ανέλαβε να τις φέρει σε πέρας η ελληνική κυβέρνηση και τα ελεγχόμενα «συνδικάτα της». Μεταξύ άλλων, λοιπόν, συζητήθηκαν, το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, η διάρθρωση του δημόσιου τομέα, το ανθρώπινο δυναμικό, οι υποδομές και το τεχνολογικό επίπεδο, η πορεία προσαρμογής προς τα ευρωπαϊκά δεδομένα στα πλαίσια των συμφωνιών σύνδεσης και η αποτελεσματική εκπαίδευση και κατάρτιση του προσωπικού πάνω στους νεοτερισμούς που θα επιφέρει η προσαρμογή των τεχνολογιών αιχμής.