Ο μολυσματικός παράγοντας της γρίπης των πτηνών επανεμφανίζεται με μια περιοδικότητα 20 - 30 χρόνων, δεν μπορεί όμως να μην εντοπιστεί το γεγονός, ότι ορισμένες από τις χώρες που πρωτοεμφανίστηκε η νόσος, είχαν σημαντική παρουσία στο παγκόσμιο εξαγωγικό εμπόριο πουλερικών, τόνισε ο Π. Τριανταφύλλου, ο οποίος επισήμανε ότι «δεν μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πως η όλη υπόθεση είναι ένα πρόβλημα εμπορικού ανταγωνισμού». Πρόσθεσε ακόμη ότι «δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας το γεγονός ότι μπορεί σε αυτήν τη συγκυρία, τούτη ή η άλλη μερίδα του κεφαλαίου να επωφελείται από την εμφάνιση του φαινομένου». Αναφέρθηκε ακόμη στη στάση των διεθνών οργανισμών, ΟΗΕ, ΠΟΥ κ.ά. οι οποίοι δεν έδειξαν από την αρχή πραγματικό ενδιαφέρον, δαπανώντας εξαρχής κεφάλαια για την κατάπνιξη του προβλήματος στην εστία του, αφήνοντας όλα αυτά τα χρόνια το πρόβλημα να «δουλεύει» μόνο του και να εξελίσσεται, μεταφερόμενο με κάθε είδους τρόπο, είτε μέσω των πτηνοτροφικών προϊόντων, είτε μέσω των αποδημητικών πτηνών, είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Τόνισε ακόμη ότι πριν από λίγο καιρό έγινε η πρώτη παγκόσμια διάσκεψη στο Πεκίνο, με στόχο να μαζευτούν χρήματα για την αντιμετώπιση του προβλήματος, για τη χορήγηση βοήθειας στις χώρες της Απω Ανατολής για να το αντιμετωπίσουν, όταν ήδη έχουν περάσει οχτώ χρόνια από την εμφάνιση της νόσου.

Στη συνέχεια της παρέμβασής του ο Π. Τριανταφύλλου αναφέρθηκε στην κατάσταση των αρμόδιων υπηρεσιών της χώρας μας σημειώνοντας ότι οι κτηνιατρικές υπηρεσίες είναι στελεχωμένες με μόλις το 50% των οργανικών θέσεών τους, ενώ και άλλες υπηρεσίες όπως είναι ο ΕΦΕΤ βρίσκονται στη λογική της παραπέρα ελευθερίας του κεφαλαίου να διακινεί ζώα και άλλα προϊόντα σε όσο γίνεται μεγαλύτερο έδαφος με όσο γίνεται μικρότερους ελέγχους. «Σε απαράδεκτη κατάσταση είναι τα κτηνιατρικά εργαστήρια, πρόσθεσε, που είναι επιφορτισμένα με το αντικείμενο του ελέγχου δειγμάτων πουλερικών ή άγριων πτηνών που προσκομίζονται σε αυτά κατά εκατοντάδες και που χάρη στην προσωπική συμβολή του κτηνιατρικού προσωπικού των Νομαρχιών και των εργαστηρίων έχουν υπερβεί κατά πολύ αριθμούς και πλάνα που είχαν καταστρωθεί, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των εργαζομένων. Αυτή η λογική δεν μπορεί να πάει μακριά, αφού δεν μπορεί να βασιζόμαστε στην προσωπική στάση του προσωπικού για να εξυπηρετηθούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες για προβλήματα που πρέπει να έχουν στρατηγική αντιμετώπιση με ορίζοντα πολλών ετών».

Ο Π. Τριανταφύλλου υπογράμμισε ότι οι λύσεις που επέλεξε η κυβέρνηση ήταν πρόχειρες και στη λογική του μπαλώματος, όπως - όπως να καλύψει τις ανάγκες που προκύπτουν. Μιλώντας για τις επιπτώσεις του προβλήματος στην ελληνική πτηνοτροφία, ανέφερε ότι «ο κόσμος τρόμαξε από τον τρόπο που προβάλλεται σε διεθνές επίπεδο αλλά και στη χώρα μας το πρόβλημα σε διαστάσεις τηλεθέασης», με αποτέλεσμα τη μεγάλη πτώση της κατανάλωσης. Το πρόβλημα, είπε, κυρίως εισπράττεται από τους μικρομεσαίους παραγωγούς, «αυτοί που παράγουν με τη λογική του "φασόν" σε συμφωνία με μεγάλες πτηνοτροφικές επιχειρήσεις έχουν δεχτεί τα περισσότερα βάρη, έχουν τροποποιηθεί οι περισσότερες συμβάσεις με τις οποίες δουλεύουν, έχουν αυξηθεί οι τιμές των πρώτων υλών σε αυτές τις εταιρίες και έχουν μειωθεί οι τιμές διάθεσής τους». Σχολιάζοντας τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση για ενίσχυση της πτηνοτροφίας, τα χαρακτήρισε ως «ανεπαρκή» ενώ πρόσθεσε ότι τις ζημιές της πτηνοτροφίας πρέπει να καλύψει ο κρατικός προϋπολογισμός και όχι ο ΟΑΕΔ και τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, οι οποίοι «δεν έχουν καμία υποχρέωση να βγάλουν πέρα τις ζημιές της πτηνοτροφικής παραγωγής».