Του ΣΤΑΘΗ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Οταν ήδη όσα κι αν πάρουν ως μισθό είναι πίσω από όσα παράγουν ως υπεραξία.

Οταν κάθε σεντς από το κέρδος του καπιταλιστή είναι βγαλμένο από την υπεραξία που παράγει η εργατική δύναμη.

Οσο ο εργάτης δεν κάνει σημαία του αγώνα του ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς τους καπιταλιστές, θα 'ναι χαμένος!

Λίγα φράγκα παραπάνω στην τσέπη δε σημαίνουν κέρδος για τον εργάτη. Εξαγορά ίσως.

Χαμένος ως τάξη παραμένεις, όσο ανέχεσαι αυτόν που τη δική σου δουλιά παρουσιάζει ως δικό του «επιχειρηματικό δαιμόνιο». Να θυμάσαι τραπεζοϋπάλληλε, πως όταν παίρνεις τηλέφωνο έναν εργάτη για να του προτείνεις ένα «συμφέρον δάνειο», δουλεύεις ενάντια στον εργάτη! Το μέρισμα που λένε πως θα πάρεις απ' τα κέρδη, είναι κλεμμένη υπεραξία εργατών. Και δική σου!

Κανένας εργαζόμενος δεν έχει δικαίωμα να παριστάνει τον «απ' έξω». Οπως οι τράπεζες μένουν κλειστές μόνο όταν η αλληλεγγύη είναι έμπρακτη, έτσι και η εργατική τάξη έχει δικαίωμα να αξιώνει από κάθε μέλος της να στέκεται όρθιο, να μην ξεκόβει όσα κόκαλα κι αν του πετούν.

Πάμε γι' άλλα: Λένε ότι οι συνταξιούχοι του ΝΑΤ είναι περισσότεροι από τους εργαζόμενους. Ποιος πέταξε κι ακόμα χειρότερα ποιος συνεχίζει να πετά έξω από τα βαπόρια τους ασφαλισμένους ναυτεργάτες; Αυτούς που απεργούσαν και επιστρατεύτηκαν, επειδή ακριβώς απεργούσαν για να παραμείνουν στα βαπόρια. Ας πάψουν να προκαλούν όσοι δημιουργούν το πρόβλημα για να το επικαλεστούν αύριο. Εφοπλιστές και οι κυβερνήσεις τους βουλιάζουνε το ΝΑΤ. Δικιά τους αποκλειστικά η ευθύνη να εξασφαλίσουν στο ακέραιο τις συντάξεις.

Αλλο: `Η, θα 'χεις δικιά σου την εξουσία, ή θα κλαίγεσαι, δήθεν, γιατί σου παραβιάζουν την πόρτα που εσύ ήδη έχεις αφήσει ανοιχτή. Ας τελειώνουμε με τις δημοκρατικές κλάψες κι ας αναλάβουμε ο καθένας την ευθύνη του για την ανοχή σ' ό,τι δήθεν καταγγέλλουμε ενώ έμπρακτα στηρίζουμε. Αυτό για τις υποκλοπές...

Ισχύει, το προηγούμενο, ως αντίληψη και για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσεις όποιον σου λέει πως η αστική τάξη κάνει πίσω! Σε τίποτα δεν κάνουν πίσω. Στη μάντρα του διαλόγου θέλουν να σε βάλουν, για να πουν αύριο πως ήταν επιλογή σου η θηλιά στο λαιμό σου.

Ακου, σύντροφε: Κάνε εφημερίδα τοίχου τον «Ριζοσπάστη» καθημερινά, γιατί αυτοί έχουν όλα τα άλλα πρωτοσέλιδα δικά τους κι εσύ μόνο ένα. Κάντο όπλο.

Σήκω, πιες βαρύ καφέ, μελέτα τους, κοίτα τα ψιλά γράμματα στο συμβόλαιο που έχουν υπογράψει για να σε ξαναδέσουν. Στήνουν με τα ίδια παλιά υλικά την εφεδρεία. Κοίτα τα ψιλά γράμματα. Οπως τη φράση «να μην επιστρατεύονται όταν η απεργία κηρύσσεται νόμιμη». Δηλαδή, να επιστρατεύονται όλοι αυτοί που το δικαστήριο της αστικής τάξης κηρύσσει παράνομους. Πρόσεχε, εδώ που φτάσαμε κάθε λάθος μετά το ταμείο χτυπά την ίδια σου τη ζωή!