1. Μέτρα για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής από το κράτος. Καμία χρηματοδότηση από το κράτος παραγωγών πολυεθνικών εταιριών ή μονοπωλιακών συγκροτημάτων. Οι χρηματοδοτήσεις πρέπει να αφορούν αποκλειστικά τις εγχώριες παραγωγές που κινούνται έξω από τα μονοπωλιακά και πολυεθνικά κυκλώματα. Ενθάρρυνση ταινιών με κοινωνικό περιεχόμενο, που λειτουργούν ως μέσα αισθητικής καλλιέργειας και κατανόησης από τα πλατιά λαϊκά στρώματα της αντικειμενικής πραγματικότητας. Χρειάζεται ιδιαίτερη μέριμνα για την ενίσχυση των νέων κινηματογραφιστών, ώστε να στηρίζεται η νέα γενιά, θα μπορεί να αποκτά πείρα και να δημιουργεί. Ειδικά μέτρα για την ταινία μικρού μήκους, που θα διευκολύνουν τόσο την παραγωγή όσο και την προβολή της στις αίθουσες. Το κράτος και τα διάφορα όργανα, που εμπλέκονται στη διαδικασία της χρηματοδότησης σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παρεμβαίνουν στον καθορισμό του περιεχόμενου των έργων.

2. Μέτρα για την ανάπτυξη της κινηματογραφικής παιδείας. Δημιουργία Πανεπιστημίου Τεχνών στο οποίο θα εντάσσεται Σχολή Κινηματογραφίας, η οποία θα παρέχει ανώτατη, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση στους νέους κινηματογραφιστές, ενταγμένη στο πλαίσιο του ΥΠΕΠΘ. Παράλληλα, στήριξη της αισθητικής αγωγής και της καλλιτεχνικής παιδείας στο βασικό κορμό της εκπαίδευσης.

3. Να υπάρξουν σε κάθε συνοικία Πολιτιστικά Κέντρα, δημόσια ή δημοτικά, με τη συμμετοχή στα όργανα διοίκησής τους φορέων της περιοχής. Κυψέλες πολιτιστικής και πνευματικής ανάπτυξης της νεολαίας και των εργαζομένων. Στο πλαίσιο των κέντρων αυτών, δίπλα στην αίθουσα εκθέσεων εικαστικών τεχνών, δίπλα στη βιβλιοθήκη, στην αίθουσα συναυλιών, στη θεατρική σκηνή, να λειτουργούν και αίθουσες κινηματογραφικών προβολών. Ενίσχυση του δικτύου των κινηματογραφικών λεσχών και των πολιτιστικών συλλόγων που έχουν στο πεδίο της δράσης τους και τις κινηματογραφικές προβολές. Ετσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός ισχυρού δικτύου διανομής έξω από τον έλεγχο των μονοπωλιακών συγκροτημάτων.

4. Θεσμοθέτηση φορέων που θα ενισχύουν και θα στηρίζουν την ελληνική κινηματογραφία, όπως το ΕΚΚ, η Ταινιοθήκη της Ελλάδας, η Ελλάς Φιλμ, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, με τη μορφή δημοσίων κοινωνικοποιημένων φορέων με συλλογικές μορφές διοίκησης και χάραξης πολιτικής, στις οποίες θα εκπροσωπούνται με αποφασιστικό ρόλο οι συλλογικοί φορείς των δημιουργών, ερμηνευτών τεχνικών και όλων των άλλων συντελεστών της παραγωγής και διανομής της κινηματογραφικής ταινίας, αλλά και λαϊκοί φορείς. Χρηματοδότησή τους με πλήρη κάλυψη των εξόδων τους για το σύνολο της δραστηριότητάς τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, με κωδικό που θα αφορά τον κάθε φορέα.

5. Η επιστροφή του φόρου να γίνεται με κριτήριο τη στήριξη των δημιουργών και των κοινωνικοποιημένων ή συλλογικών, κάτω από κοινωνικό έλεγχο, φορέων του κυκλώματος της διανομής.

6. Οι πόροι, μέσω των οποίων χρηματοδοτείται η κινηματογραφική παραγωγή, προέρχονται από το 1,5% που πρέπει να διατηρηθεί και να εισπράττεται από όλα τα κανάλια, από μέρος της επιστροφής του φόρου δημοσίων θεαμάτων και από την επιχορήγηση του κρατικού προϋπολογισμού. Το σύνολο των πόρων αυτών να διατίθεται στο ΕΚΚ, το οποίο θα έχει και την αποκλειστική ευθύνη της κατανομής τους στις ταινίες που το ίδιο θα χρηματοδοτεί.

7. Το Φεστιβάλ του Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, θα πρέπει κυρίως να αφορά στην εγχώρια παραγωγή, με διαγωνιστικό χαρακτήρα, και να αποτελεί βήμα προβολής της ελληνικής ταινίας στην ντόπια και την ξένη αγορά. Στο πλαίσιό του είναι δυνατόν να υπάρχει και ένα διεθνές (Βαλκανικό ή Μεσογειακό) φεστιβάλ. Ανάλογο χαρακτήρα θα πρέπει να αποκτήσει και το Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Δράμας.

8. Τέλος, πρέπει να ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση των υπαρχόντων μικρών κινηματογραφικών αιθουσών και την ίδρυση νέων στις συνοικίες και την επαρχία.