Το πόσο ευτυχισμένοι είναι οι Ιρλανδοί με το «μοντέλο» τους φάνηκε το 2001. Οταν, απηυδισμένοι με τις ακολουθούμενες πολιτικές, στο δημοψήφισμα για τη Συνθήκη της Νίκαιας έτριξαν τα θεμέλια της ΕΕ, ψηφίζοντας «όχι». Ηταν τότε που χρειάστηκε δεύτερο δημοψήφισμα - κατά παράβαση κάθε διάταξης των ευρωπαϊκών συνθηκών - και μια άνευ προηγουμένου ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία (που κρατάει ακόμα) από τους ευρωενωσιακούς και εγχώριους κύκλους, για να αποσπάσουν τελικά το «ναι»...

*

ΥΓ: Αφού του αρέσει του κ. Καραμανλή το «ιρλανδικό μοντέλο», γιατί δεν ξεκινά με τούτο: Στην Ιρλανδία η αεροπορική εταιρία είναι δημόσια. Δεν την ξεπουλάνε, όπως πασχίζει ο ίδιος με την «Ολυμπιακή»...