«1. Ανώτατο χρονικό όριο φοίτησης στις προπτυχιακές σπουδές είναι ο ελάχιστος αριθμός εξαμήνων που απαιτούνται για τη λήψη του πτυχίου προσαυξανόμενος κατά 50% ή, προκειμένου για εργαζόμενους φοιτητές ή για γονείς ανήλικων τέκνων, διπλασιαζόμενος.

2. Εργαζόμενος θεωρείται ο φοιτητής που κατά τη διάρκεια των σπουδών του είχε, επί τουλάχιστον ένα έτος, πλήρη απασχόληση με ασφαλιστική κάλυψη»!

Αντιγράφουμε τα παραπάνω από την πρόταση της διορισμένης επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, για το νέο νόμο πλαίσιο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Θα μπορούσαμε να μην προσθέσουμε ούτε ένα σχόλιο για τις ...κοινωνικές ευαισθησίες της επιτροπής, αρκούμαστε όμως να σημειώσουμε ότι: Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και η ανασφάλιστη δουλιά είναι καθεστώς για τους νέους σήμερα στη χώρα μας. Με τον ορισμό που δίνει η επιτροπή για τους «εργαζόμενους φοιτητές» ή θέλει να εμφανίσει μια εικόνα ότι δήθεν κανένας φοιτητής δεν εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές του, ή θέλει με ωμό τρόπο να πετάξει εκτός πανεπιστημίων τη μεγάλη μάζα των φοιτητών που δουλεύουν «παρτ - τάιμ», περιστασιακά, με μειωμένη ή και χωρίς ασφαλιστική κάλυψη. Με όποιον τρόπο κι αν το δει κανείς, σημαίνει ένταση των ταξικών φραγμών στις σπουδές για τα παιδιά της εργατικής τάξης...