«

Ενισχυμένη η Ελλάδα από την επίσκεψη Ράις» («Απογευματινή»). «Αναβάθμιση της χώρας μας στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα» («Ελεύθερος Τύπος»). Αν και δεν ξενίζουν - τα ίδια έλεγαν και οι «πράσινοι» απολογητές - οι διθυραμβικές εκτιμήσεις των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων για τα αποτελέσματα της επίσκεψης της Κ. Ράις, ωστόσο δεν μπορεί να μείνουν αναπάντητες.

Το ερώτημα είναι εύλογο: Ποια εθνικά συμφέροντα εξυπηρετούνται από τις θέσεις που εξέφρασε η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ και πώς; Ποια εθνικά συμφέροντα υπηρετούνται με τη συμμετοχή της χώρας στους πολέμους της νέας τάξης για το (ξανα)μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη; Ποιο εθνικό συμφέρον υπαγορεύει το «ναι» της κυβέρνησης Καραμανλή στον προληπτικό πόλεμο κατά του Ιράν, την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο του Αφγανιστάν, του Ιράκ ή τη στρατιωτική παρουσία στα Βαλκάνια; Ποιο εθνικό συμφέρον επιτάσσει τη συμμόρφωση με την αμερικανική επιταγή για «απεξάρτηση» από το ρωσικό φυσικό αέριο και υποστήριξη των αμερικανικών εταιριών και αγωγών;

Το εθνικό συμφέρον υπηρετείται από την εμπέδωση της ειρήνης και της συνεργασίας μεταξύ των λαών της περιοχής ή από τη θέση για αλλαγή των συνόρων που είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου; Η άνευ όρων στήριξη της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, μεταξύ άλλων, εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα στο Κυπριακό και το Αιγαίο; Η θέση της Κ. Ράις, συνεπής με αυτή του «σχεδίου Ανάν», για τη «Βόρεια Κύπρο» βοηθά τη «δίκαιη και λειτουργική» λύση του Κυπριακού;

Είναι ολοφάνερο ότι υπάρχει ένα διαρκώς διευρυνόμενο χάσμα ανάμεσα στα εθνικά συμφέροντα και στα σχέδια και τις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών στην ευρύτερη περιοχή. Κι όμως τα τελευταία αποκτούν ολοένα και πιο βαρύνοντα ρόλο στη χάραξη της «εθνικής γραμμής» των κυβερνήσεων. Ο λόγος είναι απλός. Από τη γέννησή της η αστική τάξη βάφτιζε το στενό εγωιστικό συμφέρον της είτε ως εθνικό είτε ως καθολικό συμφέρον της κοινωνίας. Η ταύτιση των συμφερόντων των εγχώριων πολυεθνικών με τα επιθετικά σχέδια του ιμπεριαλισμού και η συμμετοχή τους στη μοιρασιά της λείας των πολέμων της νέας τάξης βρίσκεται στον αντίποδα των πραγματικών συμφερόντων του ελληνικού λαού.