Διαστάσεις προκλητικής κοροϊδίας λαμβάνει η πρακτική που ακολουθείται στο θέμα της συνέχισης της λειτουργίας όλων ή μερικών από τα εργοστάσια της «Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης», από την κυβέρνηση και τη διοίκηση της βιομηχανίας. Από τους κυβερνώντες και τους διοικούντες της ΕΒΖ συνεχώς εφευρίσκονται νέες δικαιολογίες και προφάσεις, όμως η ουσία είναι πως όσο εφαρμόζονται οι ολέθριες αποφάσεις της νέας ΚΑΠ για τη ζάχαρη και την τευτλοκαλλιέργεια, τα εργοστάσια της ΕΒΖ όλα ή τα περισσότερα θα κλείσουν συντόμως.

Χτες έγινε συνάντηση της διοίκησης της ΕΒΖ με εκπροσώπους των εργαζομένων κι όπως έγινε γνωστό από τους διοικούντες τονίστηκε πως έχουν σπαρθεί 240.000 στρέμματα περίπου με τεύτλα, από τα 420.000 στρέμματα του 2005, πράγμα που σημαίνει ότι τα εργοστάσια θα υπολειτουργήσουν. Για το θέμα αυτό θα συνεδριάσει το ΔΣ της ΕΒΖ την ερχόμενη Δευτέρα, αφού στο μεταξύ θα έχει εξεταστεί τι μπορεί να γίνει με το κόστος που θα επιβαρύνει τη βιομηχανία, από την υπολειτουργία των εργοστασίων, λόγω της έλλειψης πρώτης ύλης. Οπως αναφέρουν σχετικές πληροφορίες, αναφέρθηκε στους εκπροσώπους των εργαζομένων πως το κόστος από την υπολειτουργία των εργοστασίων ανέρχεται σε 32 εκατ. ευρώ και τίθεται θέμα αν αυτό το ποσό καλυφθεί από την κυβέρνηση. Αν αυτό γίνει, τότε τα εργοστάσια δε θα κλείσουν για φέτος.

Η ουσία όμως είναι ότι η πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση, και η διοίκηση της ΕΒΖ, οδήγησαν από φέτος την τευτλοκαλλιέργεια στη συρρίκνωση και από του χρόνου στην εξαφάνιση. Με μειωμένη τιμή κατά 36,5% που έδωσε η ΕΒΖ, η τευτλοκαλλιέργεια έγινε ασύμφορη, αφού η στρεμματική ενίσχυση δεν καλύπτει τη χασούρα, που σε σύγκριση με πέρυσι είναι γύρω στα 70 ευρώ το στρέμμα. Δηλαδή όλο το κέρδος του παραγωγού. Και κάτι φτηνά κόλπα της τελευταίας στιγμής για να μπει και το 2006 στην ιστορική περίοδο υπολογισμού της ενίσχυσης, είναι για γέλια και για κλάματα. Εκτός αυτών πρέπει να σημειωθεί πως η ίδια η ΕΒΖ περιέκοψε εκ των προτέρων τις εκτάσεις που θα καλλιεργούνταν το 2006, αφού από τις 607.000 που ήταν οι αιτήσεις για σύναψη συμβολαίων, δέχτηκε μόνο τις 367.000 στρέμματα, αλλά τελικά ούτε και αυτά καλλιεργήθηκαν...