Παρασκευή 30 Ιούνη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 19
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Αντιλαϊκή επέλαση στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας»

Με τις χτεσινές δηλώσεις του ότι για την κυβέρνηση προέχει τώρα η «ανταγωνιστικότητα», ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με το ΣΕΒ!

Στον ψευδεπίγραφο όρο, αυτόν της «σύγκλισης της ανταγωνιστικότητας» θα στηριχτεί στο αμέσως επόμενο η επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου κατά των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, με στόχο τη μεγιστοποίηση των υπερκερδών. Αυτή η επιταγή του μεγάλου κεφαλαίου, δηλαδή η ανακήρυξη της «ανταγωνιστικότητας» σε «εθνικό στόχο» πρωτοδιατυπώθηκε τον περασμένο Γενάρη κατά τη διάρκεια του 3ου Πανελλαδικού Βιομηχανικού Συνεδρίου. Χτες ήταν η σειρά του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη, να ανακοινώσει με επίσημες δηλώσεις που έγιναν στο υπουργείο Ανάπτυξη ότι «μετά την ένταξη στην ΟΝΕ, ο στρατηγικός στόχος της ελληνικής οικονομίας είναι η σύγκλιση ανταγωνιστικότητας με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες».

Η ανακήρυξη της «ανταγωνιστικότητας» ως «εθνικού στόχου» (αφού πρώτα επιτεύχθηκε ο πρώτος «εθνικός στόχος» η ένταξη στην ΟΝΕ) αποτελεί την απαρχή της διαρκούς, χωρίς τέλος επιβολή λιτότητας και κατάργησης κάθε έννοιας εργασιακού δικαιώματος και κατάκτησης. Η σύγκλιση της ανταγωνιστικότητας προϋποθέτει και την παραχώρηση - σταδιακά, αλλά σταθερά - του δημοσίου τομέα και των δημοσίων επιχειρήσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Το κράτος, δηλαδή, θα περιορίζει τη δράση του θεσμικά στα ελεγκτικά όργανα και διάφορες επιτροπές που στην ουσία δεν είναι τίποτα άλλο παρά το «άλλοθι» για την απρόσκοπτη συγκέντρωση της οικονομίας στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου. Μάλιστα, η πορεία της «ανταγωνιστικότητας» θα ελέγχεται και με διεθνή στάνταρ, και, ανάλογα με το κατά πόσο θα επιτυγχάνονται ή όχι οι στόχοι του κεφαλαίου, θα λαμβάνονται και τα απαραίτητα μέτρα...

Η ανακοίνωση του «νέου στόχου» από το υπουργείο Ανάπτυξης δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου τυχαία, αφού το συγκεκριμένο υπουργείο εποπτεύει ένα μεγάλο τμήμα της παραγωγικής δραστηριότητας και της οικονομίας της χώρας. Βασικές παράμετροι για την επίτευξη της «ανταγωνιστικότητας», όπως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε, είναι η πλήρης παράδοση των τομέων που εποπτεύει το ΥΠΑΝ στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Εξέχουσα θέση καταλαμβάνει η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Χτες έγινε σαφές ότι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ που είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει μέσα στο έτος θα καθυστερήσει, όχι για το λόγο που ανέφερε ο πρωθυπουργός, δηλαδή να γίνει προσεκτική ιδιωτικοποίηση για το όφελος των καταναλωτών.

Η καθυστέρηση της προγραμματισμένης ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, γίνεται σκόπιμα προκειμένου να διασφαλιστούν στο έπακρο τα συμφέροντα των ιδιωτών που θα βάλουν χέρι στη μεγαλύτερη ελληνική δημόσια επιχείρηση. Η αναδιάρθρωση της ΔΕΗ θα επιτευχθεί και μέσα από τη συρρίκνωση κατά μεγάλο αριθμό του προσωπικού όπως επιβάλλουν οι κατά παραγγελίες εκθέσεις. Το παραπάνω γεγονός το παραδέχτηκε και ο ίδιος ο υπουργός Ανάπτυξης, ο οποίος δήλωσε ότι «το υπεράριθμο προσωπικό της ΔΕΗ, θα απασχοληθεί στο νέο ασφαλιστικό φορέα, στις νέες δραστηριότητες που θα αναπτύξει η ΔΕΗ, στον Κεντρικό Διαχειριστή του Συστήματος, αλλά και στις αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδοτήσεων». Εστω στην περίπτωση που δε γίνουν απολύσεις, στην καλύτερη περίπτωση αναμένεται η πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Μαζί με τη ΔΕΗ στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου θα τεθεί και ο τομέας του Εμπορίου, με την Επιτροπή Ανταγωνισμού να «αναβαθμίζεται», προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την υπερσυγκέντρωση κεφαλαίων, με τη χορήγηση νέων κινήτρων στους μεγαλοβιομήχανους, απλοποίησης του καθεστώτος αδειοδότησης, κατάργησης του ΠΔ 84/84, με την τεράστια περιουσία του ΕΟΤ να παραδίδεται στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Σε ό,τι αφορά τον τομέα του φυσικού αερίου, και αφού τα δίκτυα πόλης παραδόθηκαν σε ιταλική πολυεθνική, τώρα προωθείται και η ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ).

Στο μεταξύ, ερωτώμενος ο πρωθυπουργός για το οξύ πρόβλημα που έχει ανακύψει με τις συνεχείς ανατιμήσεις των υγρών καυσίμων και για το αν η κυβέρνηση προτίθεται να παρέμβει, ο Κ. Σημίτης ήταν κατηγορηματικά αρνητικός... Επιχειρώντας μάλιστα να δικαιολογήσει τη στάση της κυβέρνησης να κάνει κάτι, για να σταματήσει το κύμα ανατιμήσεων στα καύσιμα, υποστήριξε πως στη δεκαετία του '70 με τις «πετρελαϊκές κρίσεις», όταν παρενέβαινε η κυβέρνηση δημιουργούσε πρόβλημα στο δημόσιο έλλειμμα...


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ