Για δημόσια και δωρεάν Παιδεία για κάθε παιδί της εργατικής τάξης
Φοιτητές και σπουδαστές έχουν φτάσει από νωρίς στο αγωνιστικό ραντεβού στην Ομόνοια. Οχι μόνοι τους. Είναι η τρίτη - τέταρτη; - έχουμε χάσει το λογαριασμό- κοινή κινητοποίηση με τους εργάτες, με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, μ' όλους εκείνους που βλέπουν τα παιδιά της εργατικής τάξης «τα δικά μας παιδιά να αλέθονται καθημερινά στις μυλόπετρες ενός αντιδραστικού συστήματος εκπαίδευσης» και αντιδρούν άμεσα, αποφασιστικοί παραστάτες στον αγώνα των παιδιών τους, έναν αγώνα δικό τους τελικά.
«Φοιτητές - εργατιά, μια φωνή, μια γροθιά» το σύνθημα. Και χτες και σήμερα και κάθε μέρα. Αποφασισμένοι να κλιμακώσουν την κοινή τους δράση. Διατεθειμένοι να φέρουν τα πάνω κάτω, γιατί ο «αγώνας μας έχει προοπτική», γιατί «μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αναχαιτίσουμε τη σημερινή κατάσταση, όχι μόνο στην Παιδεία. Παντού»!
Ολοι αυτοί οι λόγοι κι άλλοι τόσοι κατέβασαν για άλλη μια φορά εκατοντάδες εργάτες, φοιτητές και σπουδαστές στο δρόμο, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ και των Πανελλαδικών Συντονιστικών των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Μαζί τους - αυτονόητα - δήλωσε «παρών» πολυπληθής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ. Εκεί ήταν επίσης οι πανεπιστημιακοί του Πολυτεχνείου με απόφαση του συλλόγου τους και η ΟΒΣΑ.
Οι διαδηλωτές παίρνουν το δρόμο για τη Βουλή. Ο παλμός δίνεται με τα υψωμένα χέρια να χτυπούν δυνατά «μέχρι τις Βρυξέλλες να ακουστεί καλά: μόρφωση - ειδίκευση, για όλους μας δουλιά». Η πορεία διασχίζει τη Σταδίου. Τα συνθήματα δε σταματούν λεπτό: «Δώστε λεφτά για την Παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία». Στην πλατεία Συντάγματος εμφανίζονται προκλητικά ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. «Η τρομοκρατία δε θα περάσει, του λαού η πάλη θα τη σπάσει».
Η πορεία φτάνει στη Βουλή, και οι διαδηλωτές προειδοποιούν: «Αυτή η πολιτική, η αντιλαϊκή, με μέτωπο κι αγώνα θα ανατραπεί». Οι περαστικοί κοντοστέκονται. Αλλοι χειροκροτούν, κάποιοι έχουν... απορίες: «Δηλαδή είναι συνειδητή επιλογή να κλείνετε κάθε τρεις και λίγο το δρόμο;», ρωτιέται ένας φοιτητής. Και επειδή δεν είναι καιροί για να χαρίζεσαι, η απάντηση έρχεται όπως πρέπει: «Δεν είναι μόνο συνειδητή επιλογή. Είναι ένστικτο επιβίωσης»!