Δέκα χρόνια έκλεισαν χτες από τη «νομισματική, οικονομική και κοινωνική ενοποίηση» των δυο γερμανικών κρατών, που άνοιξε το δρόμο για την πολιτική ενοποίηση της Γερμανίας τρεις μήνες μετά. Για όσους έχουν ξεχάσει, θυμίζουμε ότι ήταν αρχές του 1990, όταν ο καγκελάριος Κολ -εκμεταλλευόμενος και το γενικότερο κλίμα ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων - εξάγγειλε την ανταλλαγή 1 προς 1 του ανατολικογερμανικού με το δυτικογερμανικό μάρκο, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις και αυταπάτες στους Ανατολικογερμανούς και οικοδομώντας ένα συντριπτικά πλειοψηφικό, υπέρ της ενοποίησης, ρεύμα στην Ανατολική Γερμανία, που έδωσε και τη θριαμβευτική νίκη στους χριστιανοδημοκράτες, λίγο μετά, στις ανατολικογερμανικές εκλογές του Μάρτη 1990. Ολα πλέον ήταν έτοιμα. Την 1η Ιούλη του 1990 ανακοινώθηκε, μέσα σε πανηγυρικό κλίμα, η νομισματική, οικονομική και κοινωνική ενοποίηση...

Δέκα χρόνια μετά, μόνο τα πανηγύρια δε θυμούνται οι Ανατολικογερμανοί εργαζόμενοι. Πολύ γρήγορα αποδείχτηκε, πως η 1 προς 1 ανταλλαγή δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά ένα δόλωμα, ενώ τα δεινά του καπιταλισμού σφραγίζουν πλέον την καθημερινή ζωή τους. Στα 5 περίπου εκατομμύρια ανέρχονταν οι άνεργοι πέρυσι, ενώ ακόμη μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των φτωχών. Τα ναρκωτικά κάνουν θραύση στη νέα γενιά, ενώ η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το αύριο έχουν θρονιαστεί στα σπίτια της μεγάλης πλειοψηφίας.

Δέκατη επέτειος ήταν χτες, αλλά κανένας Ανατολικογερμανός εργαζόμενος δεν πανηγύρισε...