ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του απεσταλμένου μας Παναγιώτη ΚΑΚΑΛΗ).--

Αδιάκοπη είναι η επίθεση της ΕΕ κατά των λαών ακόμα και σε «περιόδους περισυλλογής», ακόμα και αν οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της είναι έντονες.

Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει αβίαστα από τη Σύνοδο Κορυφής που ξεκίνησε χτες στις Βρυξέλλες, έχοντας ως βασική επιδίωξη τη νεκρανάσταση του «ευρωσυντάγματος» και τη διεύρυνση προς την Τουρκία.

Οι 25 ηγέτες της ΕΕ, παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις, που απορρέουν από τη διαφορετική θέση και τα συμφέροντά τους στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, είναι απόλυτα ενωμένοι όσον αφορά στην «ανάγκη» να μη χαλαρώσει η ανατροπή των δικαιωμάτων των λαών.

Ετσι, τη στιγμή που η ΕΕ βρίσκεται, υποτίθεται, σε φάση «περισυλλογής» και «ακινησίας», λόγω της καταψήφισης του «ευρωσυντάγματος» σε Γαλλία και Ολλανδία, την ίδια στιγμή συνεχίζεται αδιαλείπτως η κατεδάφιση των λαϊκών κατακτήσεων.

Στη διάρκεια της «περιόδου περισυλλογής» που κρατάει εδώ και ένα χρόνο, οι «25» προώθησαν την οδηγία Μπολκεστάιν, την «αναθεωρημένη» στρατηγική της Λισαβόνας, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, το ελαστικό ωράριο και εργασιακές σχέσεις κ.ο.κ.

Σε ό,τι αφορά το «ευρωσύνταγμα» οι 25 ηγέτες, περιφρονώντας επιδεικτικά την εκφρασμένη βούληση των λαών, κινούνται στην κατεύθυνση της νεκρανάστασης και εφαρμογής του με κάθε μέσο.

«Οι πολίτες περιμένουν από την ΕΕ να αναλάβει δράση» (σ.σ. για το «ευρωσύνταγμα»), αποφαίνονται θρασύτατα στο κείμενο των συμπερασμάτων, ισχυριζόμενοι ταυτόχρονα ότι «οι πολίτες παραμένουν αφοσιωμένοι στην ευρωπαϊκή ιδέα». Παρ' όλα αυτά, οι μεταξύ τους αντιθέσεις, στο φόντο των λαϊκών αντιδράσεων, δεν τους επιτρέπουν να προχωρήσουν με τους ρυθμούς που θα ήθελαν.

Ετσι, στο σχέδιο των συμπερασμάτων αναφέρεται ότι «η περίοδος περισυλλογής θα συνεχιστεί και το β΄ εξάμηνο του 2006», προφανώς γιατί από το α΄ εξάμηνο του 2007 η γερμανική προεδρία θα αναλάβει πιο συστηματικά την επαναφορά στη ζωή του «ευρωσυντάγματος» και την εφαρμογή ντε φάκτο ορισμένων «πτυχών» του.

Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της Κομισιόν και των υποστηρικτών της ενοποίησης, επιδιώκεται να προχωρήσει στην πράξη η ενιαία εξωτερική και «αμυντική» πολιτική, ο «πυλώνας» της εσωτερικής ασφάλειας κ.ά.

Αν και από τη Σύνοδο αναμένεται να προκύψει ένα χρονοδιάγραμμα εξόδου από την «περίοδο περισυλλογής», ωστόσο δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα οδηγήσει στην επικύρωση του «ευρωσυντάγματος», τουλάχιστον με τη μορφή του εκτρωματικού κειμένου που καταψηφίστηκε από τους λαούς.

Παράλληλα οι «25» εμμένουν στη στρατηγική τους επιλογή για διεύρυνση της ΕΕ προς την Τουρκία και τα Βαλκάνια, αλλά ταυτόχρονα καταβάλλουν συστηματικές προσπάθειες να καθησυχάσουν τις αντιδράσεις των λαών.

Η βούληση των «25» είναι να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, «κλείνοντας τα μάτια» στο γεγονός ότι η Αγκυρα δεν έχει «συμμορφωθεί» στο ελάχιστο με τους «όρους» και τις «προϋποθέσεις» που της έχει θέσει η ΕΕ.

Αυτό ακριβώς εκφράστηκε στα συμπεράσματα του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΕ - Τουρκίας την περασμένη Δευτέρα και αυτό ακριβώς αποτυπώνεται στο αρχικό σχέδιο των συμπερασμάτων.

Συγκεκριμένα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «καλωσορίζει την έναρξη των διαπραγματεύσεων» με την Τουρκία και μάλιστα «δεσμεύεται να υποστηρίξει την Τουρκία», με την υποσημείωση ότι θα συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της απέναντι στην ΕΕ.

Στο σημείο αυτό «διασταυρώνονται» οι αντιθέσεις μεταξύ των ισχυρών κρατών της ΕΕ.

Μια σειρά χώρες του λεγόμενου «σκληρού πυρήνα» με επικεφαλής τη Γαλλία, ζητούν να μπουν πιο «αυστηροί όροι», πιεζόμενες και από την «κοινή γνώμη» των λαών τους. Ειδικά η Γαλλία είναι υποχρεωμένη από το σύνταγμά της να κάνει δημοψήφισμα για την ένταξη ή μη της Τουρκίας στην ΕΕ.

Η γαλλική κυβέρνηση, όπως και άλλες κυβερνήσεις κρατών - μελών της ΕΕ, επικαλούνται διάφορα προσχήματα, προκειμένου να «καθυστερήσουν» τη στιγμή της ένταξης της Τουρκίας ή να δημιουργήσουν κλίμα για «ειδική σχέση», αν χρειαστεί.

Είναι χαρακτηριστικές οι θέσεις που εξέφρασε ο πρωθυπουργός του Βελγίου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος ως γνωστόν τάσσονται υπέρ της δημιουργίας ενός «σκληρού πυρήνα» της ΕΕ που θα προχωρήσει την ευρωπαϊκή ενοποίηση.

Σε συνέντευξή του σε γαλλική εφημερίδα, αφ' ενός τάσσεται κατά «μιας διεύρυνσης μεγάλης κλίμακας με βάση τις υπάρχουσες συνθήκες», ενώ από την άλλη προειδοποιεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να παγώσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, αν η Αγκυρα δεν ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα.

«Αν η Τουρκία δεν εκπληρώσει αυτόν τον όρο εντός του 2006, η γνώμη μου είναι ότι οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει να αναβληθούν», δηλώνει στην εφημερίδα «Λα Κρουά».

Από την άλλη, η Βρετανία, λειτουργώντας και ως εντολοδόχος των ΗΠΑ, αγωνίζεται για να κρατά ανοιχτό το δρόμο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής έδινε μάχη για να μην προστεθεί το λεγόμενο κριτήριο της «απορροφησιμότητας», να εξαρτάται δηλαδή η ένταξη των νέων κρατών - μελών από την ικανότητα της ΕΕ να «απορροφά» τα νέα κράτη - μέλη.

Στην κόντρα αυτή αποδίδεται ότι μέχρι αργά χτες το βράδυ δεν είχε κυκλοφορήσει το τελικό σχέδιο των συμπερασμάτων.

Στην κατάσταση που διαμορφωνόταν, η στάση της ελληνικής κυβέρνησης έδειχνε να επιχειρεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα «δύο στρατόπεδα».

Δέσμια της στρατηγικής της στήριξης της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας, συμφωνεί με την απρόσκοπτη συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που ασκεί πιέσεις προς την πλευρά της κυπριακής κυβέρνησης να μη δημιουργεί «προβλήματα» (απειλή «βέτο») στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.

Η «ψυχρότητα» που επικρατεί στις σχέσεις της Αθήνας με τη Λευκωσία προκύπτει και από το γεγονός ότι η σημερινή καθυστερημένη συνάντηση μεταξύ του Κ. Καραμανλή και του Τ. Παπαδόπουλου στις Βρυξέλλες γίνεται μετά από αίτημα του δεύτερου. Η ελληνική κυβέρνηση δεν κρύβει την έντονη ενόχλησή της από τη στάση του Κύπριου Προέδρου στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, εκτός των άλλων, γιατί «απογυμνώνει» τη δική της στάση.

Αρκεί το παρακάτω παράδειγμα, για να φανεί η ουσία της τακτικής της κυβέρνησης: Στο αρχικό κείμενο των συμπερασμάτων με ημερομηνία 9 Ιούνη δεν υπήρχε η παραμικρή αναφορά για τις σχέσεις καλής γειτονίας που πρέπει να τηρήσει η Τουρκία στην πορεία προς την Ευρώπη.

Μετά τη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ την περασμένη Δευτέρα στις 12 του μήνα και τη στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας που οδήγησε στο γνωστό «συμβιβασμό», η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά εκλιπαρούσε την προεδρία και τις άλλες χώρες να περάσει στο κείμενο των συμπερασμάτων μια διατύπωση, σαφώς γενικόλογου χαρακτήρα, για τις «υποχρεώσεις» της Αγκυρας σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το αποτέλεσμα, άνευ πρακτικής ουσίας και βαρύτητας, θα φανεί σήμερα όταν δημοσιοποιηθεί το κείμενο των συμπερασμάτων.

Εντύπωση προκαλεί όμως ότι η κυβέρνηση απορρίπτει την προσθήκη του κριτηρίου της «απορροφησιμότητας» για την ένταξη νέων κρατών - μελών, επικαλούμενη ότι στέλνει «λάθος μήνυμα» στα Δυτικά Βαλκάνια για τα οποία ενδιαφέρεται κυρίως η κυβέρνηση.

Κορυφαία διπλωματικά στελέχη, ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους, πρόβαλλαν την αστεία δικαιολογία ότι η ένταξη της Τουρκίας θα πάρει πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Πάντως, ο Κ. Καραμανλής είχε άλλες προτεραιότητες χτες στις Βρυξέλλες. Συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Κομισιόν, προκειμένου να περισώσει ό,τι μπορεί από τα κονδύλια του Γ΄ ΚΠΣ, καθώς παρουσιάζεται μεγάλη καθυστέρηση στους ρυθμούς απορρόφησής τους. Κυβερνητικές πηγές διέψευσδν ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός ζήτησε να παραταθεί για έναν ακόμα χρόνο η δυνατότητα της κυβέρνησης να απορροφήσει τα κονδύλια και διαβεβαίωναν ότι η κυβέρνηση θα εντατικοποιήσει τις προσπάθειες να αυξηθούν τα ποσοστά και οι ρυθμοί απορρόφησης των κονδυλίων.