Τι έχω καταλάβει; Οτι οι περισσότερες συζητήσεις είναι ανιστόρητες. Αγνοούν τα ταξικά μετερίζια, γύρω από τα οποία πρέπει να ταμπουρώνεται κανείς κι απ' όπου πρέπει να απορρέουν οι θέσεις του. Ενώ οι συζητητές ταξικά ανήκουν στον ίδιο χώρο, αυτό το αγνοούν ή το παρακάμπτουν, με συνέπεια να φαίνονται οι χωρίς κανένα σοβαρό λόγο αντιθέσεις τους. Δεν μπορεί ένας εργάτης ή αγρότης ή υπάλληλος να μιλάει σαν αστός - το μικρόβιο του μικροαστισμού έχει προχωρήσει κι έχει διαβρώσει πολλούς - κι εδώ είναι το πρόβλημα. Η συζήτηση αποπροσανατολίζεται, δεν έχει ταξική προσέγγιση. Οποτε, π.χ., μιλούν οι ΠΑΣΟΚοι,μιλάνε για το Μετρό, το αεροδρόμιο, τη ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου, την Αττική Οδό, τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, έργα που θα μπορούσε να κάνει η οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση. Και δεν παίρνουν καθόλου υπόψη τους ότι όλα τα προαναφερόμενα έργα έγιναν, πρώτα και κύρια, επειδή αυτό απαιτούσαν τα συμφέροντα των «εχόντων και κατεχόντων», ενώ οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων «ποτίζονται» όσο η γλάστρα του βασιλικού. Δεν παίρνουν καθόλου υπόψη τους ότι τα έργα αυτά πληρώνονται από τους εργαζόμενους και το λαό, και, μάλιστα, πανάκριβα, τόσο στην κατασκευή τους, όσο και στη μετέπειτα λειτουργία τους.

Αγνοούν ή διαστρεβλώνουν τις θέσεις και τους αγώνες του ΚΚΕ. Κι όταν μιλάνε γι' αυτό, μιλάνε μόνο για τα λάθη του (μόνον αυτά γνωρίζουν...). Η συζήτηση πλέον παίζεται σε άλλο γήπεδο. Το δέντρο - υπαρκτό ή εικονικό - είναι μπροστά και το δάσος έχει χαθεί.

Ο φίλος, ο σύντροφος, που παρακολουθεί τη συζήτηση, οφείλει να επέμβει πειστικά και αποφασιστικά, έχοντας σωστή ενημέρωση και ανάλογες γνώσεις. Εφόδια, τα οποία αποκτιούνται, πρώτα και κύρια, με την καθημερινή μελέτη του «Ριζοσπάστη», του καθημερινού και αναντικατάστατου βοηθού και οδηγού μας. Ετσι, θα καταφέρει να προσανατολίσει τη συζήτηση στη σωστή της κατεύθυνση. Σε καθαρά ταξικούς προσανατολισμούς.

Η παρέμβασή σου θα πρέπει να είναι ταξική και υπεύθυνη - εκτός των άλλων - σ' αυτό θα σε βοηθήσει η καθημερινή μελέτη του «Ριζοσπάστη»..!