Φτωχότερη έμεινε η Εθνική Αντίσταση, η εικαστική τέχνη, αλλά και η ΚΟΒ Εικαστικών του ΚΚΕ, γιατί το βράδυ της περασμένης Παρασκευής «έφυγε» ο ζωγράφος Γιάννης Θεοφίλης. Μετά από μακρά ασθένεια, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς». Αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης στα χρόνια της Κατοχής, μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ, ο Γ. Θεοφίλης παρέμεινε μέχρι το τέλος του πιστός στα ιδανικά του αγώνα της, όπως και του ΚΚΕ, του οποίου ήταν μέλος.

Αυτοδίδακτος ζωγράφος, με έντονη τη σφραγίδα του στη μεταπολεμική ελληνική ναϊφ ζωγραφική, ο Γ. Θεοφίλης γεννήθηκε το 1926 στο Βασσαρά Λακωνίας. Η καλλιτεχνική του δημιουργία έγινε γνωστή στο ευρύ φιλότεχνο κοινό. Από το 1974, χρονιά που πραγματοποίησε την πρώτη του έκθεση, παρουσίασε πολλές δημιουργίες του, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία, σε πολλούς εκθεσιακούς χώρους της Ελλάδας, αλλά και σε δεκάδες αίθουσες του εξωτερικού (Ευρώπη, Αμερική). Οι ατομικές του εκθέσεις ξεπερνούν τις 40, ενώ οι συμμετοχές του σε ομαδικές παρουσιάσεις είναι περισσότερες από 50.

Ως έναν «από τους πιο προικισμένους και προσωπικούς εκπροσώπους της απλοϊκής ζωγραφικής στον τόπο μας», τον χαρακτηρίζει ο Χρύσανθος Χρήστου, τονίζοντας ότι «έχει δώσει έργα τα οποία δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για την πηγαιότητα, την ασφάλεια, την εκφραστική δύναμη των διατυπώσεών του. Με προσπάθειες που έχουν καθαρά βιωματικό χαρακτήρα και συνδέονται με μνήμες των παιδικών του χρόνων, από το μικρό χωριό της Λακωνίας στο οποίο γεννήθηκε, ο καλλιτέχνης εκφράζει με εξαιρετικά πειστικό τρόπο τη σύνδεσή του με έναν κόσμο που χάνεται».

Σε συνέντευξή του στο «Ριζοσπάστη» (1/3/1997), ο Γ. Θεοφίλης διέκρινε δύο μεγάλους θεματολογικούς κύκλους στη δουλιά του. «Ο πρώτος είναι η ανάπλαση της μνήμης από τη ζωή του χωριού στην περίοδο του μεσοπολέμου και σε όλες τις εκφάνσεις της: κοινωνική, αγροτική κλπ. Ο δεύτερος κύκλος, που και αυτός βασίζεται σε αναπλάσεις μνημών, είναι πίνακες με έντονο πολιτικό περιεχόμενο». Σημειώνουμε ότι το 1974 το ανέκδοτο - τότε - βιβλίο του, «Ο Βασσαράς», απέσπασε το Β' Βραβείο στον ΙΑ' Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός». Το βιβλίο εκδόθηκε το 1995 από τη «Σύγχρονη Εποχή» και οι κριτικές που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο ήταν πολλές και πολύ εγκωμιαστικές.