Σήμερα το ΠΑΣΟΚ, με το γνωστό κυβερνητικό παρελθόν του, πρωτοστατεί στην κατάργηση του άρθρου 16 και στην ανασφάλιστη εργασία των νέων. Ο δε ΣΥΝ, με τη γνωστή διγλωσσία του, ψαρεύει στα θολά νερά και με τον αγώνα των φοιτητών και με την ΕΕ. Στα λόγια «να μην καταργηθεί το άρθρο 16», στην πράξη όμως αποδέχεται όλες τις αποφάσεις της ΕΕ που ιδιωτικοποιούν την εκπαίδευση και καταστρατηγούν τη συνταγματική επιταγή.

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, ως ευρωβουλευτής, πρωτοστάτησε, με συνεχείς παρεμβάσεις στα όργανα της ΕΕ, να εφαρμοστεί η οδηγία 89/48/ΕΚ με τίτλο «Αναγνώριση των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών», ώστε ν' αναγνωριστούν στη χώρα μας τα πτυχία ξένων πανεπιστημίων (ιδιωτικών ή κρατικών) με παρακολούθηση του μεγαλύτερου μέρους των «σπουδών» στα ΚΕΣ.

Η προηγούμενη κυβέρνηση εξέδωσε το ΠΔ 165/2000 και δημιούργησε το ΣΑΕΤΙ («Συμβούλιο αναγνώρισης επαγγελματικής ισοτιμίας τίτλων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης») για την εφαρμογή της οδηγίας στη χώρα μας. Το ΔΙΚΑΤΣΑ, με βάση το άρθρο 16 του Συντάγματος, δεν αναγνώριζε πανεπιστημιακούς τίτλους όταν μέρος των σπουδών πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα σε ιδιωτικά ΚΕΣ. Ετσι το ΣΑΕΤΙ δεν τα αναγνώριζε επαγγελματικά και δε χορηγούσε επαγγελματική ισοτιμία.

Στην ιστοσελίδα του τότε ευρωβουλευτή Α. Αλαβάνου (29/8/02) υπάρχει δήλωσή του με τίτλο «Η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γιατί δεν αναγνωρίζει τους πανεπιστημιακούς τίτλους αλλοδαπής των ΚΕΣ». Στη συνέχεια: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά τις επανειλημμένες παρεμβάσεις του κ. Αλαβάνου, εξέδωσε Αιτιολογημένη Γνώμη (C - 2002 - 2468) απευθυνόμενη στην Ελληνική Δημοκρατία δυνάμει του άρθρου 226 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας λόγω της μη ορθής μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ και μη ορθής εφαρμογής ορισμένων διατάξεων». Η δήλωση τελειώνει: «Η Αιτιολογημένη Γνώμη της Επιτροπής, τελευταία φάση πριν την έναρξη των διαδικασιών του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, επιβεβαιώνει τις καταγγελίες μου και αφήνει έκθετη την κυβέρνηση. Καλώ για μια ακόμη φορά τον Υπουργό Παιδείας να δώσει τέλος σε αυτή τη στάση κυνισμού απέναντι σε δεκάδες χιλιάδες νέους και νέες»...

Κατόπιν δρομολογήθηκε, λόγω και της υπόθεσης Neri στην Ιταλία, η έκδοση νέας οδηγίας. Μετά από αποφάσεις της Κομισιόν και του Ευρωκοινοβουλίου το θέμα έφθασε στο Συμβούλιο Υπουργών Ανταγωνιστικότητας, που ενέκρινε, το Μάη του 2004, τη νέα οδηγία, συμπεριλαμβανομένης και της γνωστής τροπολογίας Χατζηδάκη που προβλέπει: «Τα πτυχία των Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων που συνεργάζονται με Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών αναγνωρίζονται από την κοινότητα σύμφωνα με τη νομοθεσία που ισχύει στη χώρα του Πανεπιστημίου που εκδίδει το δίπλωμα και όχι με βάση τη νομοθεσία της χώρας υποδοχής».

Στις 20/5/2004 η «Αυγή», ξεχνώντας σκόπιμα ότι στο ζήτημα αυτό πρωταγωνίστησε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, γράφει: «Από χτες άνοιξε η πόρτα για την εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσω της νομιμοποίησης των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών που λειτουργούν ως παραρτήματα ξένων Πανεπιστημίων κατά παράβαση των συνταγματικών επιταγών... Τους ασκούς του Αιόλου άνοιξε η γνωστή τροπολογία του ευρωβουλευτή του κυβερνώντος πλέον κόμματος Κ. Χατζηδάκη»...

Στην πρόσφατη (26/5/06) συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία η υπουργός Παιδείας και ο πρόεδρος του ΣΥΝ προσπάθησαν να συσκοτίσουν το περιεχόμενο και της νέας κοινοτικής οδηγίας 2005/36/ΕΚ για πρόσβαση στο επάγγελμα. Η κ. Γιαννάκου περιόρισε το ζήτημα των ΚΕΣ «στην απουσία ελέγχου ποιότητας», γνωρίζοντας ότι αυτό δεν επιτρέπεται από τη νέα οδηγία, καθώς η σχετική τροπολογία-προσθήκη των Χατζηδάκη - Τρακατέλη, απορρίφθηκε.

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ κάλεσε την κυβέρνηση να «άρει την άδεια λειτουργίας στα διάφορα ΚΕΣ που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια», ισχυριζόμενος πως «δεν υπάρχει καμία υποχρέωση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση να λειτουργούν αυτά, διότι ο κανόνας της επικουρικότητας δίνει τη δυνατότητα... σε κάθε χώρα να δίνει άδειες σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό ίδρυμα»... Ο Α. Αλαβάνος, δηλαδή, προτείνει να σταματήσει η λειτουργία των ΚΕΣ γιατί τάχα το επιτρέπει η ΕΕ(!) και όχι γιατί παραβιάζεται το άρθρο 16 και υπονομεύεται η δημόσια ανώτατη εκπαίδευση. Επικαλείται, μάλιστα, την αρχή της επικουρικότητας, με στόχο να εξωραΐσει την ΕΕ, ενώ γνωρίζει ότι η αρχή αυτή στην προκειμένη περίπτωση δεν ισχύει. Να τι γράφει η «Αυγή» (20/5/04) μετά την απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών για την προαναφερόμενη οδηγία (2005/36/ΕΚ): «Οι αποφάσεις αυτές στην ουσία ακυρώνουν την αρχή της επικουρικότητας στα θέματα παιδείας και απαγορεύουν στα κράτη-μέλη να χαράσσουν εθνική εκπαιδευτική πολιτική». Αν, όπως αποπροσανατολιστικά ισχυρίζεται ο πρόεδρος του ΣΥΝ, ισχύει η αρχή της επικουρικότητας, τότε γιατί δε ζήτησε από την αρχή να άρει η τότε κυβέρνηση τη λειτουργία των ΚΕΣ, αλλά πίεζε ώστε να εφαρμοστεί η οδηγία 89/48/ΕΟΚ για να αναγνωριστούν; Αν ισχύει η περίφημη αυτή αρχή, πώς εξηγείται το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συμφωνώντας μαζί του, κάλεσε την Ελλάδα να συμμορφωθεί με τη σχετική οδηγία, απειλώντας με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ γνωρίζει από πρώτο χέρι τα παραπάνω, μέσα από την απάντηση της Κομισιόν στις συνεχείς παρεμβάσεις του: «Εφόσον και κατά το μέτρο που το δίκαιο του κράτους - μέλους της έδρας του εν λόγω εκπαιδευτικού ιδρύματος επιτρέπει τη σύναψη συμφωνιών δικαιόχρησης, οι αρμόδιες αρχές του κράτους -μέλους υποδοχής δικαιούνται μόνο να εξετάσουν την ύπαρξη και τη γνησιότητα της συγκεκριμένης συμφωνίας, ζητώντας σχετικές πληροφορίες γι' αυτήν από το εκπαιδευτικό ίδρυμα που χορήγησε τον τίτλο». Δηλαδή, το κράτος υποδοχής δικαιούται να ελέγξει μόνο «τη γνησιότητα» της συγκεκριμένης συμφωνίας μεταξύ πανεπιστημίου - ΚΕΣ και τίποτα άλλο.

Ο αγώνας για σύγχρονη Ενιαία Λαϊκή Παιδεία και ουσιαστική υπεράσπιση του άρθρου 16, ώστε να μην αλωθεί η εκπαίδευση από τους ιδιώτες-επιχειρηματίες, είναι αγώνας κατά της πολιτικής της ΕΕ και των πολιτικών της εκφραστών.