Ο «Ρ» πήρε και δημοσιεύει την παρακάτω επιστολή -απάντηση της Κεντρικής Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ, που υπογράφουν ο πρόεδρος και γενικός γραμματέας της, Βασίλης Φυτσιλής και Φοίβος Τσέκερης, αντίστοιχα, με αφορμή ανακοίνωση του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ) που δημοσιεύτηκε στον «Ρ»:

«Στο "Ριζοσπάστη" της 5-7-2006 δημοσιεύτηκε κείμενο με τίτλο "Δε θέλει Μνημείο Εθνικής Αντίστασης", που αναφέρεται στον δήμαρχο Τρίπολης, κ. Δ. Σωτηρόπουλο. Το θέμα προέκυψε ύστερα από ανακοίνωση του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας προς τους αρμόδιους φορείς που ζητά να τοποθετηθεί το Μνημείο στην πλατεία Ανεξαρτησίας, όπως είχε αποφασιστεί από το Δημοτικό Συμβούλιο Τρίπολης.

Ο δήμαρχος έκανε ό,τι θα έκανε κάθε αξιοπρεπής άνθρωπος που σέβεται τον τίτλο που φέρει, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες και μικροσυμβιβασμούς. Εφόσον υπήρχε από το 1999 και υπάρχει μέχρι σήμερα, δικαστική αντιπαράθεση μεταξύ της ΠΕΑΕΑ και του "Ιδρύματος Αντιστασιακής Εικοσιπεντάδας Τρίπολης", μια απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Τρίπολης υπέρ της ΠΕΑΕΑ και εκκρεμεί η εκδίκαση της έφεσης στην οποία έχει καταφύγει η ομάδα του κ. Δελφάκη, ο δήμαρχος Τρίπολης πολύ λογικά είπε "Ας αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να δώσει τη λύση".

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους:

Ο συναγωνιστής μας Νίκος Παρασκευόπουλος, που πέθανε το 1995, άφησε μια ιδιόγραφη διαθήκη, με την οποία κληροδοτεί 4 μεγάλα διαμερίσματα και σημαντικό ποσό χρημάτων σε μια πενταμελή ομάδα, μεταξύ των οποίων και η σύζυγός του, με την εντολή με αυτά τα χρήματα και ό,τι προκύψει από την πώληση των διαμερισμάτων να ανεγερθεί μεγαλοπρεπές Μνημείο στην Τρίπολη, για να τιμηθούν όλοι οι νεκροί του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Αρκαδίας. Την πενταμελή ομάδα την ονομάζει "Ιδρυμα Αντιστασιακής Εικοσιπεντάδας Τρίπολης".

Αν εντός 25 μηνών από τη συγκρότηση του Ιδρύματος δεν έχει τοποθετηθεί το Μνημείο, όλα τα κληροδοτούμενα περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται στην ΠΕΑΕΑ, η οποία είναι υποχρεωμένη εντός 18 μηνών να έχει αποπερατώσει την τοποθέτηση του Μνημείου.

Η προθεσμία των 25 μηνών έληξε στις 11-3-1999.

Η σύζυγος του Παρασκευόπουλου από την πρώτη στιγμή έχει διαχωρίσει τη θέση της και καταγγέλλει τους 4 για κακή διαχείριση της κληροδοτούμενης περιουσίας.

Μετά τους 25 μήνες πέρασαν μέχρι σήμερα άλλοι 87 μήνες, αλλά η Τετράς του "Ιδρύματος" υπό τον κ. Δελφάκη αγνοεί προκλητικά τις εντολές του συναγωνιστή μας Παρασκευόπουλου και τους νόμους του κράτους και με το "έτσι θέλω" διαχειρίζεται εν λευκώ μια περιουσία που δεν τους ανήκει, εισπράττει ενοίκια από 3 διαμερίσματα που δεν έχουν πουληθεί ακόμα (το ένα έχει πουληθεί, χωρίς να υπάρχει ανάγκη χρημάτων), δικαιολογεί έξοδα υπαλλήλου και έξοδα γραφείου, κλπ.

Το Δεκέμβρη του 2003 προκηρύσσουν διαγωνισμό για το μνημείο. Εμείς, η ΠΕΑΕΑ, έγκαιρα ενημερώσαμε το ΕΕΤΕ (Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας) και κάθε αρμόδιο, ότι ο φορέας που προκηρύσσει το διαγωνισμό είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος και ότι εμείς δε θα αποδεχτούμε αυτόν το διαγωνισμό. Επίσης, ζητήσαμε από τους γλύπτες να μη λάβουν μέρος στο διαγωνισμό, γιατί, εκτός των άλλων, απορρίπτουμε κατηγορηματικά την πλατεία Ανεξαρτησίας ως τόπο ανέγερσης του μνημείου γιατί είναι απολύτως υποβαθμισμένη, μικρή και έχει ήδη το Μνημείο των 10 απαγχονισθέντων της Τρίπολης, το άγαλμα του Καρυωτάκη και πλάι ακριβώς ένα βενζινάδικο.

Εκτός αυτών, όμως, στις 28-5-2004, εκδικάστηκε η υπόθεση στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Τρίπολης, όπου δικαιώθηκε η ΠΕΑΕΑ και σύμφωνα με την απόφασή του:

"Υποχρεώνεται το εναγόμενο ίδρυμα εντός 3 μηνών να παραδώσει στην ΠΕΑΕΑ όλα τα κληρονομιαία περιουσιακά στοιχεία και να καταθέσει στη Γραμματεία του Δικαστηρίου λογαριασμό διαχείρισης της κληρονομιάς, καθώς και όλα τα σχετικά δικαιολογητικά με αντιπαράθεση εσόδων-εξόδων".

Η απόφαση αυτή δεν εφαρμόστηκε γιατί οι του ιδρύματος προσέφυγαν στο Εφετείο, το οποίο επρόκειτο να εκδικάσει την υπόθεση στις 15 Μάρτη 2006, αλλά λόγω απεργίας των δημοσίων υπαλλήλων την ημέρα αυτή, η δίκη ανεβλήθη για τον Απρίλη του 2007.

Είναι αυτονόητο ότι κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, η τοποθέτηση ενός μνημείου στα γρήγορα, μόνο για να φέρουνε το Εφετείο προ τετελεσμένου γεγονότος, μοιάζει σαν κακόγουστο αστείο.

Η Κεντρική Διοίκηση της ΠΕΑΕΑ, μαζί με τα Παραρτήματά μας στην Τρίπολη και στις άλλες πόλεις της Πελοποννήσου, θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια, ώστε, έστω και αργά, να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του συναγωνιστή μας Νίκου Παρασκευόπουλου στο ακέραιο και να τιμηθούν όπως τους αξίζει οι εκατοντάδες νεκροί της Αρκαδίας, όπως πρέπει και όπως ξέρουμε εμείς να τιμάμε τους νεκρούς μας».

Να αναφέρουμε ότι η πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, Εύα Μελά, η οποία ενημερώθηκε για τα όσα σημειώνονται στην επιστολή της ΠΕΑΕΑ, διευκρίνισε στον «Ρ»:

«Η σημερινή διοίκηση του Επιμελητηρίου δε γνώριζε ότι ο διαγωνισμός έγινε κατά παράβαση των επιθυμιών του αποβιώσαντος αγωνιστή και ότι η υπόθεση βρίσκεται στη Δικαιοσύνη. Με δεδομένο ότι έγινε πανελλήνιος καλλιτεχνικός διαγωνισμός, το ΕΕΤΕ, απλώς, υπερασπίστηκε το αυτονόητο: Δηλαδή, ο επιλεγείς καλλιτέχνης να τοποθετήσει το έργο, σύμφωνα με την προκήρυξη του διαγωνισμού. Και, βεβαίως, καμιά πρόθεση δεν είχε το Επιμελητήριο να παρέμβει στην υπόθεση που βρίσκεται στη Δικαιοσύνη».