Το βουνό στέκει εκεί μαζί με τις καρδιές των μαχητών. Σύμβολο και πραγματικότητα μαζί. Δείχνει το δρόμο, το πέρασμα στη ζωή, φωτίζει και το χρέος του σήμερα. Ο αγώνας για τη λευτεριά είναι πάλη ταξική. Γι' αυτό είναι επίκαιρος και σήμερα.
Με τα λόγια του όρκου του μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού, με τα συνθήματα του «σήμερα», η υπόσχεση των κομμουνιστών, νέων και μεγαλύτερων, ανανεώθηκε πάνω στο Γράμμο. «Στην υπηρεσία του ιδανικού μου θέτω το όπλο και τη ζωή μου»... γιατί «το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».
Τα ίδια μονοπάτια και τα περάσματα, τα ποτάμια κι οι κορφές, ίσως να μη γίνουν ποτέ ξανά χώρος μάχης. Η επανάσταση, η σύγκρουση για την απελευθέρωση του εργάτη από τις αλυσίδες του, μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Το σίγουρο όμως είναι ένα: Πόλεμος θα είναι πάλι. Και για να είσαι έτοιμος για πόλεμο θέλει «αρετή και τόλμη», θέλει μελέτη, θέλει θυσία, θέλει δουλιά. Πάνω στο Γράμμο αυτή την υπόσχεση δώσαμε: Θα είμαστε έτοιμοι και θ' ανταποκριθούμε. Τώρα έχουμε μεγαλύτερη πείρα κι η συμβολή του ΔΣΕ σ' αυτή είναι τεράστια.
Εξάλλου, ο πόλεμος δε σταμάτησε ποτέ. Εχει και σήμερα νεκρούς. Από την αρχή του χρόνου φέτος, σκότωσαν 63 εργάτες κι εργάτριες σε εργοστάσια, γιαπιά, μεταλλεία. Αλλους τους καταδίκασαν στην πείνα, την ανεργία, την ανέχεια. Από χιλιάδες παιδιά κλέψανε τα βιβλία, τα καταδίκασαν στην αμορφωσιά, τους έδωσαν ψεύτικα «χαρτιά». Στα νοσοκομεία κάνουν τους αρρώστους ζητιάνους ελπίδας κι η γιατρειά πουλιέται πανάκριβα. Και στις παραδίπλα γειτονιές οι βόμβες πέφτουν ακόμα βροχή... για το πετρέλαιο, για τις αγορές, για τη δική τους νίκη που ποτέ δεν ήταν - ούτε σήμερα είναι - εξασφαλισμένη. Γιατί ο εχθρός τους είσαι εσύ που παράγεις τον πλούτο.
Είναι ζωντανά τα μηνύματα και πολύτιμα τα διδάγματα του ΔΣΕ. Είναι πείρα συλλογική, μα και οδηγός για τον καθένα από μας. Είναι χρέος μας η συνέχεια αυτού του αγώνα, μέχρι την ολοκλήρωσή του, μέχρι τη νίκη του λαού.