Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά για το χαρακτήρα του σχολείου και γενικότερα για τη μόρφωση των παιδιών του λαού;

Η «οικονομική αυτοτέλεια» των σχολείων ανοίγει διάπλατα την πόρτα του σχολείου στις επιχειρήσεις. Αυτό θα σημάνει πρακτικά αύξηση του κόστους της εκπαίδευσης για τους γονείς που όλο και συχνότερα θα βάζουν το χέρι στην τσέπη για να «τσοντάρουν» σε προγράμματα, εκπαιδευτικό υλικό, εκδρομές και στον προϋπολογισμό του σχολείου.

Το χειρότερο όμως είναι ότι οι επιχειρήσεις θα παρεμβαίνουν άμεσα στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Με άλλα λόγια, τα φαινόμενα που αποκαλύφθηκαν με εταιρίες φαστ - φουντ να διδάσκουν υγιεινή διατροφή και φίρμες οδοντόκρεμας διαφημίζοντας τα προϊόντα τους να παρέχουν δήθεν κοινωνικό έργο για τη στοματική υγιεινή... θα γίνουν καθημερινότητα για τα σχολεία. Θα γενικευτούν οι «Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα» σε σημείο τέτοιο που δε θα είναι ευδιάκριτο πού ξεκινάει και πού τελειώνει η ευθύνη του κράτους για τη μόρφωση των παιδιών και πού η κερδοσκοπία των ιδιωτών.

Το ίδιο το σχολείο, στο όνομα της δυνατότητας να διαχειρίζεται «αυτοτελώς» ένα μέρος των πόρων, θα σπρώχνεται και στη λογική της εξοικονόμησης πόρων, δηλαδή θα εμπορεύεται και θα αξιοποιεί επιχειρηματικά μια σειρά λειτουργίες του, θα «διασυνδέεται» με επιχειρήσεις (θα κλείνει συμφωνίες δηλαδή) με κριτήρια ιδιωτικοοικονομικά.

Ενα σχολείο που θα λειτουργεί με τέτοιο τρόπο, αναπόφευκτα θα διαπαιδαγωγεί ανάλογα και τους μαθητές. Ηδη τα μαθήματα «επιχειρηματικότητας» τείνουν να γίνουν υποχρεωτικά (καθ' υπόδειξη και του ΣΕΒ). Στα διάφορα προγράμματα που πλασάρουν οι εταιρίες μέσα στα σχολεία είναι κεντρική ιδέα ότι «είμαστε όλοι υπεύθυνοι» για τα μεγάλα προβλήματα του καπιταλισμού. Στα σχολικά βιβλία η ΕΕ παρουσιάζεται ως φορέας ειρήνης και ευημερίας. Αυτό θα είναι το πνεύμα της διαπαιδαγώγησης στο σχολείο που ετοιμάζουν!

Παράλληλα, η διαφοροποίηση του αναλυτικού προγράμματος, θα οδηγήσει στον ταξικό διαχωρισμό των σχολείων και των μαθητών. Δεν είναι μόνο ότι άλλα θα διδάσκονται οι μαθητές στην Εκάλη και άλλα στο Πέραμα... Είναι κιόλας ότι στην ίδια τάξη, το πρόγραμμα θα διαχωρίζεται σε δύο ζώνες: στα κυρίως μαθήματα και στην «ελεύθερη ζώνη δραστηριοτήτων» που υποτίθεται ότι θα εμβαθύνει στα κυρίως μαθήματα. Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι προβλέπεται η δυνατότητα επιλογής από τους μαθητές μαθημάτων και δραστηριοτήτων, θα οδηγήσει προοπτικά άλλους να εμβαθύνουν στα μαθηματικά και άλλους να κάνουν καλαθοπλεκτική! Είναι φανερό ότι οι οικονομικά και κοινωνικά πιο αδύναμοι μαθητές δύσκολα θα οδηγούνται στην εμβάθυνση των πιο απαιτητικών μαθημάτων γενικής παιδείας, ενώ ευκολότερα θα σπρώχνονται σε πρακτικές δραστηριότητες με λιγότερες απαιτήσεις.

Βέβαια, όπως έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει, ολόκληρο το πρόγραμμα του σχολείου θα μετατοπιστεί προς τις πιο πρακτικές και αποσπασματικές δεξιότητες, σε βάρος της όποιας γενικής μόρφωσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι έρευνες του ΟΟΣΑ στους δεκαπεντάχρονους μαθητές (γνωστές ως μετρήσεις PISA), στην «κατανόηση κειμένου» μετρούν δεξιότητες του τύπου κατά πόσο οι μαθητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα τηλεφωνικό κατάλογο ή έναν τουριστικό οδηγό κι όχι π.χ. τα βαθύτερα νοήματα και συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από ένα δόκιμο κείμενο.

Τα νέα βιβλία που θα κυκλοφορήσουν στα σχολεία από το Σεπτέμβρη είναι σε ένα βαθμό προσανατολισμένα σε αυτή την κατεύθυνση, με... συνταγές μαγειρικής στο βιβλίο της γλώσσας! Οι αποσπασματικές πληροφορίες και δεξιότητες, που σε τελική ανάλυση κάνουν «κιμά» τα μυαλά των παιδιών, θα θριαμβεύσουν στο νέο σχολείο που ετοιμάζουν!

Γι' αυτό και προτείνεται τα βιβλία να πάρουν τη μορφή λάιφ - στάιλ περιοδικών με... ένα DVD δώρο, γι' αυτό και εντοπίζουν την ανάγκη να ανανεώνονται διαρκώς τα βιβλία (και να είναι σε μεγάλο μέρους τους «ηλεκτρονικά»): γιατί το περιεχόμενό τους θα βασίζεται σε πληροφορίες και δεξιότητες που γρήγορα θα φεύγουν από τη μόδα και θα απαξιώνονται.