Από το 1981 είναι η σύνθεση του Β. Σεπίζνιτζ και μας ζητάει να κάνουμε ΜΑΤ με τα λευκά σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρα5, Βθ6, Πε2, Πζ4, Ιε4, Αβ1, Στρ. γ3, ζ5 (8)

Μαύρα: Ρε5, Πδ3, Στρ. ε7 (3)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρθ1, Βγ4, Ιγ2 (3)

Μαύρα: Ρζ1, Πε2, Στρ. θ2, θ3 (4)

Αλλο ένα εντυπωσιακό πρόβλημα του Γ. Πάουλι (1927) όπου τα λευκά παίζουν και κάνουν ΜΑΤ σε (4) τέσσερις κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρβ3, Βη6, Πγ2, Πδ2, Αα2 Στρ. γ5, δ4 (7)

Μαύρα: Ρδ5, Πγ4, Στρ. α3 (3)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Μία κίνηση αναμονής σε συνδυασμό με τον έλεγχο της καθέτου «ε», θα μας δώσει τη λύση. 1. Βε8! Πγ3+ 2. Ργ3+ματ. Αν 1... Πγ2 2. Ργ2x. Αν 1... Πβ4+ 2. Ρβ4x. Αν 1... Πδ4 τότε 2. Ρα3+ματ. Πάντα με αποκάλυψη από τον αξιωματικό «Α2». Τέλος, αν 1... Πγ5 2. δγ5+ και ματ!

Η λύση του ισχυρού:

Στο «τεσσάρι» του Πάουλι αν δε σκεφθήκατε τον λευκό Ρουά για πρώτη κίνηση, δε θα το λύσατε.

1. Ρη8! δ3 (αν 1... Ρη6 υπάρχει ματ με 2. Πε6x) 2. Πε8 δ2 3. Πβε5 δ1=Β 4. Π8 ε6+ματ!