«Ενα δάκρυ για το νεκρό αδελφό (...) στη Γάζα (...) ακόμα ένα δάκρυ για τη νεκρή εφηβεία (...) κι ένα τρίτο, χαμένο στο βάθος, για την αδιαφορία σου. Και τη δική μου» (η λεζάντα στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»)

Ετσι, αλόγιστα.

Ετσι, όσο «εξτρέμ» σου βγαίνει.

Ετσι, γι' αυτές τις τρεις σταγόνες δάκρυ, που χαράζουν το πρόσωπο της κόρης σου, ήδη με ρυτίδες κάτω απ' τα μάτια.

Κι άσε τους Εγγλέζους να ψάχνουν τις ψυχο-χημικές μεταβολές, που οδηγούν στο θάνατο όσους ήδη - δημιουργώντας τα πάντα - το θάνατο βιώνουν κάθε μέρα.

Λες, πάλι: Οχι, να μην τους κάνω τη χάρη, να μην τους δώσω αφορμή να δείχνουν εμένα «τρομοκράτη», για να τρομοκρατήσουν τους πάντες. Να βρω τρόπο να τους κάνω να μην υπάρχουν. Κι είναι μόνον ένας αυτός ο τρόπος - δρόμος. Ε;

Δύσκολος δρόμος, αλλά έχει φέρει, ήδη, μια φορά αποτέλεσμα. Και κράτησε 70 ολόκληρα χρόνια. Την επόμενη μπορεί να είναι ακόμα πιο αποτελεσματικός. Κάτι μάθαμε κι από την ανατροπή...

Ακου, λέει, «ανώνυμο παιδί»! Του Γιάννη και της Ελένης, του Κώστα και της Μαρίας είναι!

`Η, νομίζεις, μέρες που 'ναι, πως είναι μακριά η Κύπρος απ' το Λίβανο;

`Η, επειδή αυτοί ξεκοκαλίζουν τα αργύρια του φονιά που τους μπουκώνει, πιστεύεις κι εσύ πως αυτός είναι ο δρόμος για όλους;

Συνάντησαν, λέει, απρόσμενη αντίσταση!

Μπράβο!

Και πού τα πράγματα να ήταν έτσι, που να μπορούσε να συγκροτηθεί Διεθνής Ταξιαρχία...

Ασχετο: Εδώ η άλλη σου τραγουδάει - τρόπος του λέγειν «τραγουδάει» - ότι «το νινί τραβάει καράβι» και γίνεται σουξέ, θα άφηνε ο Σκανδαλίδης τις μπέμπες ανεκμετάλλευτες; Ε, καλά, επειδή εσύ επιμένεις να υπάρχεις και δρας πολιτικά, δε σημαίνει πως κι όλα γύρω σου λειτουργούν πολιτικά. Αν και πολιτικά λειτουργούσαν τόσο ο Κατσιφάρας, όσο και ο Γιαννόπουλος (κι ας μη θυμάσαι τι στράκες έκανε εκείνη η κιλότα στο κεφάλι του Βαγγέλη τον καιρό που επιχορηγούσε τα «πολιτιστικά κέντρα»...)

Ξύνεται η Μαριέττα. Γιατί ξέρει πως παίζει χωρίς αντίπαλο. `Η, μήπως, είναι αντίπαλός της οι «απεργούντες», με «ιατρική βεβαίωση απουσίας από την εργασία», εργατοπατέρες της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ;

Δύσκολοι καιροί. Και μετριόμαστε. Με μόνο μέτρο το κόστος από τη συμμετοχή στο πάλεμα.