«ΝΕΑ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ» θέλουν τώρα οι Αμερικανοί, όπως μας είπε η Κοντολίζα Ράις. Οπως ήθελαν και μια «νέα Γιουγκοσλαβία», ένα «νέο Ιράκ» και ένα «νέο Αφγανιστάν».

Ποιος είναι ο ορισμός του «νέου»; Απλούστατα οτιδήποτε είναι νέο βρίσκεται υπό καθεστώς κατοχής από πολυεθνική ΝΑΤΟική δύναμη η οποία διοικεί και κυβερνά. Μόνο που η «ιδέα» της κατάκτησης χωρών δεν είναι καθόλου νέα, αλλά η πιο παλιά στον πλανήτη.

Ισως βέβαια στην περίπτωση του Λιβάνου έχουμε μια εξαίρεση στα συνήθη σχέδια των ΗΠΑ. Μπορεί να μην έχει η πολυεθνική δύναμη τον πρώτο λόγο, αλλά κατευθείαν ο στρατός του Ισραήλ. Εχει αποδειχτεί πέραν πάσης αμφιβολίας πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ.

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ όμως ήταν σαφής. Η Ελλάδα λέει παρακολουθεί με «ψυχραιμία» τις εξελίξεις στο Λίβανο. Αν «ψυχραιμία» είναι η απάθεια στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος των λαών της περιοχής από το Ισραήλ, τότε σίγουρα έχει δίκιο.

Μόνο που - όπως διαπιστώνουν καθημερινά οι κυβερνώντες από τις κινητοποιήσεις που γίνονται - δεν είναι τόσο «ψύχραιμοι» και οι κάτοικοι της Ελλάδας. Ξέρουν και τι συμβαίνει και ποιος φταίει. Ευτυχώς!

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΙ όμως αυτοί οι ...υπερκομματικοί συνδυασμοί που κατεβαίνουν για το Δήμο της Αθήνας. «Δεν έχουμε κομματική ταυτότητα» δηλώνει ο Νικήτας Κακλαμάνης, ενώ ένα ψηφοδέλτιο «νέων» χωρίς κομματική ιδιότητα έχει ήδη εξαγγείλει και ο Κ. Σκανδαλίδης.

Πώς γίνεται ένας πρώην υπουργός της κυβέρνησης και ένας πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ να ...έχασαν τόσο πολύ τις κομματικές τους ιδιότητες, μόνο οι επικοινωνιολόγοι τους ενόψει της προεκλογικής περιόδου το ξέρουν.

Πάντως, θα μπορούσαν να επινοήσουν και μερικά καινούρια κόλπα προκειμένου να παραπλανήσουν ψηφοφόρους. Τα ...υπερκομματικά ψηφοδέλτια είναι μάλλον τετριμμένο.