Η ομάδα «Θέατρο 9 και κάτι» (των ταλαντούχων ηθοποιών Λυδίας Φωτοπούλου, Λάζαρου Γεωργακόπουλου, Μαρίας Κατσιαδάκη), ενταγμένη στο Φεστιβάλ Αθηνών, παρουσίασε στο «Σχολείον» το άγνωστο έργο του Σκοπιανού συγγραφέα Ντέιαν Ντουκόφσκι «Other side» («Αλλη πλευρά»). Ενα πολύ αξιόλογο και δυνατό σύγχρονο έργο, άκρως σκληρό, άκρως επίκαιρο και άκρως αποκαλυπτικό για τα σημερινά κοινωνικά και ανθρώπινα «κομμάτια και θρύψαλα» που επέφερε η ιμπεριαλιστική εισβολή και διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Μέσα από τέσσερα πρόσωπα και ένα βουβό πρόσωπο - ένα φρουρό της λεγόμενης «ειρηνευτικής δύναμης» που εξακολουθεί να εδρεύει σε όλα τα σύνορα των «απελευθερωμένων» κρατών της άλλοτε ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, ο συγγραφέας με βαθιά πίκρα, αλλά χωρίς πολιτική τόλμη ώστε να ονομάζει τα αίτια, αποτυπώνει και την υπαρξιακή, ηθική, επαγγελματική διάλυση και καταρράκωση των ανθρώπων της χώρας του. Μια γυναίκα και ένας άνδρας (ενεργός πλέον καλλιτέχνης του κουκλοθεάτρου), που αγαπήθηκαν στα νιάτα τους, κατάντησαν ανθρώπινα κουρέλια. Η γυναίκα βιοπορίζεται σαν πόρνη, εγκαταλείπει τα νόθα της σε ιδρύματα, και «βυθίζεται» στο πιοτό, όπως και ο άνεργος και πλάνης πρώην αγαπημένος της. Μια έφηβη, που έχασε τους γονείς της στον πόλεμο, αυτοκαταστρέφεται με αγοραίους έρωτες, με στιγμιαίο, πνιγμένο στο αλκοόλ, σεξ, χάνοντας την αθωότητά της και την έμφυτη, αρμόζουσα στη νιότη χαρά της ζωής. Ενας «τρελαμένος» από τη βία του πολέμου νεαρός μάταια προσπαθεί να ισορροπήσει ψυχοδιανοητικά, αποζητώντας την αγάπη στο πρόσωπο της κοπέλας. Ολοι πάσχουν ψυχοδιανοητικά, όλοι έχουν χάσει την ανθρώπινη και εθνική τους «ταυτότητα», όλοι είναι απελπισμένοι, χαμένοι και φοβισμένοι, κάτω από τον έλεγχο των φρουρών των «ειρηνοποιών-απελευθερωτών» κατακτητών. Το έργο, μεταφρασμένο με θεατρική ευγλωττία από την Γκάγκα Ρόσιτς, λεπτοδουλεμένο, με ρεαλιστική αλήθεια και αισθαντικότητα, σκηνοθετημένο από τους ίδιους τους δημιουργούς της ομάδας, με απέριττο σκηνικό και αρμόζοντα κοστούμια της Ντόρας Λελούδα, φωτισμένο ατμοσφαιρικά από τον Γιάννη Δρακουλαράκο, επιμελημένο κινησιολογικά από την Αμαλία Μπένετ και μουσικά από τον Δημήτρη Χασιούρα, με μια πολύ ωραία μαριονέτα των Νίκου Τόμπρου - Ελένης Παναγιώτου, υπηρετήθηκε τα μέγιστα από τις ερμηνείες των Μαρίας Κατσιαδάκη, Λυδίας Φωτοπούλου, Λάζαρου Γεωργακόπουλου. Γόνιμος ερμηνευτικά ήταν και ο Γιώργος Δάμπασης.