«Εάν υπάρξει μια απόφαση το ΟΗΕ για την αποστολή ειρηνευτικής δύναμης στο Λίβανο, πρέπει να βασιστεί σε ένα πολιτικό πλαίσιο που θα βρει την ευρύτερη συναίνεση του λαού του Λιβάνου και βεβαίως, ευρύτερα, της περιοχής». Αυτό δήλωσε προχτές ο Γ. Παπανδρέου από τη Ρώμη, ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Κι αν αναρωτιέστε για το περιεχόμενο του πολιτικού πλαισίου, ο ίδιος διευκρίνισε ότι η «ειρηνευτική διαδικασία» θα πρέπει να έχει διπλό στόχο, αφενός, να αποκατασταθεί ο Λίβανος ως ανεξάρτητη χώρα και η κυβέρνησή του να ελέγξει όλη την επικράτεια και, αφετέρου, να αρχίσει «μια ειρηνευτική διαδικασία για τον αφοπλισμό της «Χεζμπολάχ» ταυτόχρονα με το σεβασμό από μέρους του Ισραήλ της κυριαρχίας του Λιβάνου».

Προφανώς, ο Γ. Παπανδρέου έχει την ίδια οπτική με αυτή του Τζ. Μπους για το πρόβλημα και θεωρεί ως αιτία και ρίζα του την ύπαρξη και δράση της «Χεζμπολάχ» και όχι τον πόλεμο του 1968 και την πολύχρονη κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ. Προφανώς, τόσα χρόνια τώρα δεν έχει ακούσει τίποτε για το Παλαιστινιακό...