Η περίπτωση ήρθε προχτές στη δημοσιότητα και έχει ως εξής: στο Δήμο Λάρισας είχε προκηρυχτεί διαγωνισμός για την πλήρωση 23 θέσεων στη Δημοτική Αστυνομία της πόλης. Στο διαγωνισμό αυτό είχε πάρει μέρος και η Ε.Ζ., η οποία δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις εξετάσεις στα αγωνίσματα, καθώς ήδη ήταν έγκυος στη 13η βδομάδα κύησης. Η υποψήφια για το διαγωνισμό στη Δημοτική Αστυνομία είχε ζητήσει να της χορηγηθεί αναβολή για τις εξετάσεις στα αγωνίσματα, κάτι που δεν έγινε δεκτό. Αυτό είχε ως συνέπεια να αποκλειστεί από τον τελικό πίνακα κατάταξης, ενώ σε διαφορετική περίπτωση θα καταλάμβανε τη δεύτερη θέση στους επιλαχόντες, καθώς υπήρξε πανελληνιονίκης, σύμφωνα με έγγραφα του ΣΕΓΑΣ, και δεδομένου ότι δύο υποψήφιοι που είχαν επιτύχει στο διαγωνισμό αρνήθηκαν να αποδεχτούν τις θέσεις τους, θα διοριζόταν στη Δημοτική Αστυνομία.

Το Διοικητικό Εφετείο Λάρισας ακύρωσε προχτές την απόφαση του δημάρχου Λάρισας κατά το μέρος που αποκλείει από το διορισμό την έγκυο και αναπέμπει την υπόθεση στην Επιτροπή Επιλογής και Αξιολόγησης του άρθρου 9 του Προεδρικού Διατάγματος 23/2002. Η δικαστική εξέλιξη ωστόσο με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι η μητρότητα βρίσκεται στο στόχαστρο των εργοδοτών, ακόμα και στην περίπτωση που αυτοί ταυτίζονται με τους δήμους. Αλλωστε, οι δημοτικές αρχές του δικομματισμού έχουν αναδειχτεί στους πλέον σκληρούς εργοδότες, αφού έχουν αναλάβει το δύσκολο καθήκον να καταλύσουν κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος στις υπηρεσίες τους. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για γυναίκες εργαζόμενες και μάλιστα εγκύους...