Ο παλλαϊκός ένοπλος αγώνας για την υπεράσπιση της πατρίδας μπορεί να αποτρέψει τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε ο ΓΓ του Λιβανέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος, Χαλέντ Χαντάντεχ, με τη συνέντευξή του στον «Ρ».

Σ' ένα από τα διαλείμματα των εργασιών της έκτακτης Συνάντησης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων των χωρών της Μέσης Ανατολής, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ο Γενικός Γραμματέας του Λιβανέζικου ΚΚ μάς μίλησε για την ισραηλινή επιδρομή εναντίον της χώρας του, την οποία χαρακτήρισε «προετοιμασμένη» και μέρος των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών για την «ευρύτερη Μέση Ανατολή». Χαρακτήρισε «αμερικανική» την απόφαση 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αναφέρθηκε στην ηρωική αντίσταση του λιβανέζικου λαού, τόνισε ότι στην ισραηλινή επίθεση δεν αντιστάθηκε μόνο η «Χεζμπολάχ» και φανερά συγκινημένος μας μίλησε για τις απώλειες των συντρόφων του στο πεδίο των μαχών.

-- Ποια είναι η πολιτική σας εκτίμηση και πού αποδίδετε την ισραηλινή επιδρομή σε βάρος του Λιβάνου;

-- Η αλήθεια είναι ότι αυτή η επίθεση είχε προετοιμαστεί εδώ και ένα χρόνο, δεν είναι σημερινή. Από τις αρχές του 2006 η Κ. Ράις είχε δημοσιοποιήσει τις προθέσεις των ΗΠΑ. Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ με δηλώσεις της είχε αμφισβητήσει την ικανότητα της λιβανικής κυβέρνησης να θέσει σε εφαρμογή την απόφαση 1559 του ΟΗΕ, που προέβλεπε αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από το Λίβανο, αφοπλισμό όλων των ένοπλων οργανώσεων και την ανάληψη από την κυβέρνηση του Λιβάνου του ελέγχου του νότιου τμήματος της χώρας. Αφού λοιπόν χαρακτήρισαν ανίκανη την κυβέρνηση του Λιβάνου, οι ΗΠΑ πήραν στις πλάτες τους την «εφαρμογή» της απόφασης 1559 του ΟΗΕ.

Από την έναρξη της άγριας επιδρομής στο Λίβανο οι κινήσεις και οι προθέσεις των ιμπεριαλιστών επιβεβαιώθηκαν με τις δηλώσεις της Κ. Ράις και του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Ολμέρτ. Δήλωσαν, μεταξύ άλλων, ότι στόχος αυτής της εισβολής θα ήταν μια επίπονη «γέννα» της νέας Μέσης Ανατολής. Στις ΗΠΑ διεξάγονται εκλογές τον επόμενο χρόνο. Η αμερικανική ηγεσία χρειάζεται μια νίκη για να επανεκλεγεί. Ιδιαίτερα απαιτείται αυτή η νίκη μετά τη σχετική τους αποτυχία στο Ιράκ και ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα της Γάζας, που δημιουργούν προβλήματα στην εφαρμογή του σχεδίου για την «ευρύτερη Μέση Ανατολή».

Γι' αυτό θεωρούν ότι αυτή η μάχη του λεγόμενου αφοπλισμού της «Χεζμπολάχ» αποτελεί μέρος του αγώνα για την εγκαθίδρυση της Νέας Μέσης Ανατολής και στη συνέχεια εφαρμογή της ως μικρογραφίας για τη Συρία και το Ιράν. Ομως, έκαναν ένα μεγάλο λάθος, διότι αυτή η μικρή χώρα, ο Λίβανος, απέδειξε ότι δεν μπορεί να την κατακτήσει κανείς γρήγορα και εύκολα. Οσο περνούσαν οι προθεσμίες που έδιναν οι ΗΠΑ στο Ισραήλ για τη συνέχιση της στρατιωτικής του επιδρομής, επιβεβαιωνόταν ότι η ήττα τους ήταν δυνατή. Δεν μπόρεσαν να πετύχουν τους στόχους τους.

-- Είπατε ότι δεν πέτυχαν τους στόχους οι ιμπεριαλιστές. Θεωρούμε ότι αυτή η αποτυχία οφείλεται στη λιβανική αντίσταση. Θα θέλαμε να μας μιλήσετε γι' αυτό τον αγώνα, που, πραγματικά, συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο.

-- Η εθνική πατριωτική λιβανέζικη αντίσταση δε δημιουργήθηκε τον τελευταίο μήνα της ισραηλινής εισβολής. Εχει τις «ρίζες» της, πολλά χρόνια πίσω. Ξεκίνησε ως ένοπλο κίνημα πριν τη μεγάλη εισβολή και προέλαση των ισραηλινών δυνάμεων το 1982. Η σύγχρονη ιστορία της λιβανικής αντίστασης ξεκινάει στις 16 του Μάη του 1982. Τότε σ' αυτό τον πατριωτικό αγώνα πρωτοστάτησε το Λιβανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα και είχαμε 400 συντρόφους μάρτυρες στις μάχες. Η εθνική αντίσταση με την καθοδήγηση των δυνάμεων του Κομμουνιστικού Κόμματος είχε απελευθερώσει το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών του Λιβάνου. Ομως, μετά από το 1987, όταν εντάθηκαν αισθητά οι θρησκευτικές αντιθέσεις εντός του Λιβάνου, έγινε αλλαγή στη δομή της αντίστασης, υπήρξε μια μετατόπιση και απέκτησε κυρίως ένα θρησκευτικό χαρακτήρα. Ειδικά στο Νότιο Λίβανο όπου το 80% του λαού είναι σιίτες. Παρά, όμως, την κάθετη αλλαγή στο χαρακτήρα της αντίστασης παρέμεινε ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ο αγώνας για την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας του Λιβάνου. Πρέπει να αναφέρουμε ότι σε όλη αυτή την περίοδο, το Λιβανέζικο ΚΚ, με το ένοπλο τμήμα του, έδωσε μάχες κατά των πολιτικών δυνάμεων που εξυπηρετούσαν ξένα συμφέροντα τονίζοντας την ανάγκη κατάργησης του πολιτικού συστήματος που βασίζεται στις θρησκευτικές σέκτες και τα δόγματα.

-- Ηταν τελικά η λιβανέζικη αντίσταση, στην τελευταία ισραηλινή επιδρομή, υπόθεση όλου του λαού του Λιβάνου; Πώς συμμετείχε το Κομμουνιστικό Κόμμα;

-- Αναμφισβήτητα. Μαζί με τη «Χεζμπολάχ» πολέμησαν και τμήματα του λαού που ήταν σε άλλες πολιτικές παρατάξεις. Στο Λίβανο δεν υπάρχει μόνο αντίσταση θρησκευτικών ομάδων και ισλαμική, όπως παρουσιάζεται. Το Λιβανέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα, όταν δεχτήκαμε την επιδρομή του Ισραήλ και παρά τις ελάχιστες στρατιωτικές μας δυνατότητες ως κόμμα, όλοι μας οι σύντροφοι στις περιοχές που δέχτηκαν επιθέσεις εντάχτηκαν στην αντίσταση με όποιο οπλισμό είχαν. Από τις μάχες είχαμε 8 νεκρούς συντρόφους και 4 επιρροές και φίλους του κόμματος. Συνολικά 12 μάρτυρες δώσαμε σ' αυτόν τον αγώνα. Από τη συμμετοχή μας στον αγώνα είχαμε έναν ξεκάθαρο στόχο. Να τονίσουμε ποια πρέπει να είναι η θέση των κομμουνιστών απέναντι στην εισβολή και κατοχή της χώρας τους: Υπεράσπιση της πατρίδας. Αυτό είναι δόγμα όλων των κομμουνιστών σ' όλες τις χώρες του κόσμου. Με την ενεργό συμμετοχή μας στην ένοπλη αντίσταση στείλαμε παράλληλα και ένα μήνυμα στον αραβικό κόσμο και σ' όλους τους λαούς: Οι κομμουνιστές, όπου και αν βρίσκονται, κάτω από όποιες συνθήκες, συμμετέχουν στην εθνική αντίσταση.

-- Ποιες είναι οι σχέσεις του Λιβανέζικου ΚΚ με τη «Χεζμπολάχ»;

-- Παρά τις μεγάλες ιδεολογικές μας αντιθέσεις, η «Χεζμπολάχ» αναγνωρίζει και τονίζει στις ξένες αντιπροσωπείες που έρχονται στο Λίβανο το ρόλο των κομμουνιστών στην εθνική αντίσταση. Από άποψη εσωτερικής πολιτικής η «Χεζμπολάχ» είναι όπως όλα τα θρησκευτικά και σεκτικά κόμματα του Λιβάνου. Αλλά αυτό που ξεχώριζε αυτό το κόμμα από άλλα κόμματα είναι η οργανική του σύνδεση με το ζήτημα της ένοπλης αντίστασης στην κατοχή. Γι' αυτό από το 1987 και έως τώρα στόχο είχε να δυναμώσει τον πατριωτικό χαρακτήρα της οργάνωσης, να ενισχύσει το πατριωτικό σκέλος σε βάρος του θρησκευτικού. Γι' αυτό νομίζουμε ότι η επιτυχημένη αντίσταση στο πεδίο των μαχών και των επιχειρήσεων - και κυρίως αυτή την τελευταία περίοδο - θα ενισχύει την πορεία της, για να γίνει περισσότερο πολιτικό κόμμα και λιγότερο σεκτικό στο εσωτερικό του Λιβάνου. Γι' αυτό μελλοντικά, χωρίς όμως να έχουμε αυταπάτες, θα προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε τον πατριωτικό χαρακτήρα της «Χεζμπολάχ» σε βάρος του θρησκευτικού.

-- Πώς σχολιάζετε την απόφαση 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την εκεχειρία στο Λίβανο;

-- Η εκτίμησή μας είναι ότι πρόκειται για μια αμερικανική απόφαση, η οποία φυσικά δε βγήκε μόνο με αμερικανική στήριξη, και ήρθε για να σώσει το κύρος του Ισραήλ που δέχτηκε ισχυρά πλήγματα στο πεδίο των μαχών, μετά την ήττα που δέχτηκε από τη λιβανική αντίσταση. Οι ΗΠΑ μέσω της κακοποίησης του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας, έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε, επιχειρούν τώρα να περάσουν τους μακροπρόθεσμους στόχους τους και τις βλέψεις του Ισραήλ μέσα από τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Στην τελευταία απόφαση δε συμπεριλήφθηκαν τα δικαιώματα των Λιβανέζων, ούτε προβλέφτηκε η απόσυρση των Ισραηλινών από τις φάρμες της Σεμπάα. Αυτή η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν έθιξε τις άγριες και απάνθρωπες σφαγές που διέπραξε το Ισραήλ. Δεν έχει ούτε την παραμικρή αναφορά ακόμα και για τους τέσσερις παρατηρητές του ΟΗΕ, που σκοτώθηκαν από ισραηλινή επιδρομή.

Συγχρόνως η απόφαση 1701 προβλέπει την εγκατάσταση μιας στρατιωτικής πολυεθνικής δύναμης στην περιοχή του Νότιου Λιβάνου, η οποία λύνει τα χέρια του Ισραήλ να επεμβαίνει όποτε θέλει και να κάνει επιχειρήσεις όποτε θέλει και όπου θέλει. Επίσης, στόχο έχει μεταξύ άλλων να χτυπήσει την ενότητα του λαού του Λιβάνου πάνω στο θέμα του στρατιωτικού εξοπλισμού της αντίστασης. Με πρόσχημα δηλαδή τον αφοπλισμό της «Χεζμπολάχ», επιχειρούν να αφοπλίσουν την εθνική αντίσταση και να πετύχουν πολιτικά αυτό που δεν πέτυχε στρατιωτικά το Ισραήλ.

-- Πώς αντέδρασε ο λαός του Λιβάνου σ' αυτή την απόφαση του ΟΗΕ;

-- Μέχρι πρόσφατα ο λαός του Λιβάνου απέδειξε ότι μπορεί να αντιμετωπίσει αυτούς τους ελιγμούς, τους τεράστιους ελιγμούς που γίνονται από τις ΗΠΑ. Την επόμενη κιόλας μέρα της απόφασης ο λαός του Λιβάνου τους επιφύλαξε μια μεγάλη έκπληξη. Η απόφαση που πήρανε οι δυνάμεις του Λιβανέζικου Κομμουνιστικού Κόμματος και της «Χεζμπολάχ», με την οποία καλούσαν τους πρόσφυγες να γυρίσουν αμέσως, από το πρωί της έναρξης της εκεχειρίας στα σπίτια τους, τα οποία φυσικά δεν υπάρχουν αλλά έπρεπε να γυρίσουν στα εδάφη του Νότιου Λιβάνου, αντέστρεψε τους όρους και τους στόχους της απόφασης και τους έκανε ανεφάρμοστους. Με την κίνηση αυτή το Ισραήλ σήμερα είναι αδύνατο να διεξαγάγει πάλι στρατιωτικές επιχειρήσεις, αφού οι άμαχοι είναι παντού και οι πολίτες γύρισαν στα χωριά και τις πόλεις τους.

Η δεύτερη έκπληξη που δέχτηκαν οι ιμπεριαλιστές και οι Ισραηλινοί ήταν ότι ο λιβανέζικος στρατός πήγε και πήρε τις θέσεις του στο Νότο της χώρας, όπως προέβλεπε η απόφαση, δεν πήρε όμως τη θέση της λιβανικής αντίστασης, αλλά έγινε προστάτης και συνεργάτης της.

-- Ποια είναι σήμερα η θέση του Λιβανέζικου ΚΚ ειδικά μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την ισραηλινή επιδρομή;

-- Το κόμμα μας απέδειξε ότι είναι από τις κύριες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα. Εχουμε επαφές και συνεννοήσεις με όλα τα πολιτικά κόμματα και τις δυνάμεις και μέσα από αυτή τη συνεννόηση και τις καλές σχέσεις προσπαθούμε να αποτραπούν οι όροι που θα τροφοδοτήσουν μια εμφύλια σύρραξη την οποία θα ήθελαν οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί. Παλιότερα ζούσαμε μια εθνική μοναξιά λόγω του εμφύλιου πολέμου και ήταν δύσκολο να προσεγγίσουμε άλλες πολιτικές δυνάμεις και το λαό. Τώρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Δεκάδες χιλιάδες νέοι προσεγγίζουν το κόμμα, θέλουν να ενταχθούν στις γραμμές του κόμματος. Οι νέοι που προσεγγίζουν το κόμμα έχουν βγάλει το συμπέρασμα ότι η χώρα χρειάζεται μια άλλη πολιτική δομή, ακόμα και ένα άλλο Σύνταγμα, πιο κοσμικό, μακριά από το θρησκευτικό και το σεκτικό που επικρατεί έως τώρα. Με την ιδεολογία μας προσεγγίζουμε πολλούς νέους και προβάλλουμε την πολιτική μας πρόταση ως μια διέξοδο σ' αυτή την κατάσταση.