ΟΙ «ΝΥΦΟΥΛΕΣ»: «Πού πήγαν οι ελιές; οι "νυφούλες" που δίνουν ζωή στο μανιάτικο τοπίο;" αναρωτιούνται οι συναισθηματικοί. Κι άλλοι συλλογίζονται πως η παραγωγή καταστράφηκε όχι μόνο για σήμερα αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Ελαιόδεντρα 20 και 30 χρόνων έτοιμα, ώριμα, που έδιναν πολύ καρπό έχουν πια γίνει φαντάσματα του εαυτού τους. Κι άλλα που ήταν μικρά, μια σταλιά, μόλις 3, το πολύ 5 χρόνων, έτοιμα να παραδώσουν το είναι τους στους παραγωγούς, έχουν μείνει άνευρα, μαύρα στίγματα» (η ανταπόκριση στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΚΑΙ ΤΑ «ΑΣΤΙΚΑ ΔΑΣΗ»: «Ο κανόνας είναι απλός και ισχύει στην Κασσάνδρα: όπου υπάρχουν προοπτικές αύξησης των τιμών γης, εκεί τα δάση θα εξαφανιστούν. Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης ενίσχυσε τον εποικισμό των πανέμορφων δασωμένων παραλιών. Μια νέα λαίλαπα κάνει τώρα σταθερότερα βήματα: οι γειτονικές χώρες διαθέτουν ολοένα και μεγαλύτερα εισοδήματα, με πρωτοπόρα πάντοτε τη μαύρη οικονομία. Ενα σημαντικό μέρος των δασών είναι πλέον "αστικά δάση". Οχι μόνο οι παραλίες, αλλά και εκείνα που χτίζονται μετά μανίας προκειμένου να φέρουν το σκι πιο κοντά στο λαό (sic!), όπως συμβαίνει στην Παρνασσίδα. Αυτά, ας το πάρουμε απόφαση, αν δεν τα πολεοδομήσουμε θα καίγονται ευκολότερα. Αυτό που μετράει από δω και πέρα είναι αν τα δάση θα ξαναγίνουν όπως ακριβώς ήταν (πότε άραγε;) ή αν θα υπάρξουν πολεοδομικά σχέδια, που θα τα φτιάξουμε και θα τα προφυλάξουμε όπως απαιτεί το Σύνταγμα» (ο Μπάμπης Παπαδημητρίου στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΟΙ «ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ»: «Οταν η χώρα δεν μπορεί να εκπαιδεύσει τα παιδιά της, ελάχιστη σημασία έχει αν οι καφετέριες της επαρχίας θα χάσουν την πελατεία τους. Και υπό αυτήν την έννοια μάλλον ήλθε η ώρα για την πολιτική εξουσία να εγκαταλείψει την υποκρισία και να σκύψει σοβαρά πάνω στο πρόβλημα. Στο κάτω κάτω αυτή το δημιούργησε» (από το κύριο άρθρο στο «ΒΗΜΑ»).

ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΚΕΦΑΛΗ ΚΕΡΑΜΙΔΑ: «Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση η μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση. Θέλει μελέτη όλων των στοιχείων, πρόβλεψη και προπαντός χρηματοδότηση. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μια μεταρρύθμιση στο οικοδόμημα της Παιδείας που αρχίζει από τα κεραμίδια είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Η μεταρρύθμιση του τραγικά υποβαθμισμένου συστήματος πρέπει να αρχίσει από τα θεμέλια, δηλαδή από το Δημοτικό σχολείο και να προχωρήσει στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Η κυρία Γιαννάκου έκανε το ανάποδο, παρά τις προειδοποιήσεις σοβαρών εκπαιδευτικών και η εκπαίδευση μετράει θύματα» (από το κύριο άρθρο στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).