Με επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με πρώτο τον κοινοβουλευτικό του εκπρόσωπο Χ. Καστανίδη, προσπάθησαν να κρύψουν την επί της ουσίας ταύτισή τους με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία δεν κάνει τίποτα άλλο από το να συνεχίζει στα χνάρια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Ο Χ. Καστανίδης στην αρχή κιόλας της ομιλίας του είπε ότι η ταύτιση της πολιτικής των δύο μεγάλων κομμάτων είναι μια άποψη «την οποία το Κομμουνιστικό Κόμμα ακολουθεί διεθνώς και στο εσωτερικό εδώ και πάνω από 50 χρόνια». Εφτασε μάλιστα στο σημείο να ισχυριστεί ότι κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου (!) «οι σοσιαλιστικές απόψεις εταυτίζοντο με τον ανερχόμενο τότε φασισμό σύμφωνα με την άποψη της Τρίτης Διεθνούς», ενώ δεν παρέλειψε να πει ότι στις αρχές της δεκαετίας του '50 «το σύνθημα το οποίο έγινε ιστορικά γνωστό στον τόπο μας ήταν "τι Πλαστήρας, τι Παπάγος"».

Συνεχίζοντας την επίθεσή του, καταφέρθηκε και κατά της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, ισχυριζόμενος ότι «μονίμως αισθάνεται υποχρεωμένη να σχολιάζει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ χωρίς προηγουμένως να τον έχει κατανοήσει(!)», ενώ δεν παρέλειψε να πει απευθυνόμενος στους βουλευτές του ΚΚΕ πως «ξέρω ότι ενοχλείστε με το ΠΑΣΟΚ και δεν υπάρχει λόγος να το δείχνετε». Φυσικά, το απαραίτητο κερασάκι στην τούρτα ήταν η απαξιωτική αναφορά στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, με τον Χ. Καστανίδη να λέει ότι δε θα ήθελε να σχολιάσει «τα επιτεύγματα του καταρρεύσαντος υπαρκτού σοσιαλισμού μέσω του παραδείγματος του Τσουγκασβίλι (Στάλιν)».

Απάντηση βέβαια πήρε από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ Ο. Κολοζώφ. Αλλά και ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στην πρόταση νόμου Α. Χωρέμης ισχυρίστηκε ότι «υπάρχει μία υπέρμετρη ευαισθησία του Κομμουνιστικού Κόμματος ως προς την αντιμετώπιση της ΝΔ» και είπε ότι «είναι ένα ζήτημα προβληματισμού όλων μας αυτή η διαφορά αντιμετώπισης της ΝΔ σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ»!

Βέβαια, επί της ουσίας της πρότασης οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ - ο αρχηγός των οποίων πρότεινε προεκλογικά από το Λαύριο την ανασφάλιστη εργασία των νέων ως λύση στην ανεργία - ήταν «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε». Ως λύση πρότειναν την εφαρμογή των νόμων του ΠΑΣΟΚ για την απασχόληση και τη σύνδεση με την κατάρτιση, νόμοι που όπως είναι γνωστό οδήγησαν στην εκτόξευση της ανεργίας και το χτύπημα αρκετών δικαιωμάτων.

Εκ μέρους του ΣΥΝ ο Γ. Δραγασάκης είπε μεν ότι ψηφίζει επί της αρχής την πρόταση νόμου, αλλά επανέφερε την πρόταση του κόμματός του για το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», που στην ουσία πρόκειται για την καθιέρωση ενός απλού «φιλοδωρήματος ελεημοσύνης». Κριτική άσκησε και για τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, λέγοντας ότι πρέπει να ασκηθεί πίεση για «απασχόληση με τη βοήθεια των δημοσίων επενδύσεων, με τη βοήθεια αυτού που ορισμένοι ονομάζουν "κοινωνική οικονομία"» δηλαδή στην ουσία την ημιαπασχόληση την οποία έχουν ήδη βιώσει αρκετοί απολυμένοι εργαζόμενοι.