Πρώτη η ιταλική φαμφάρα άρπαξε την ευκαιρία να πατήσει πόδι στο ρημαγμένο Λίβανο με τον εξανδραποδισμένο λαό του. Από πίσω και η φασιστοειδής τουρκική αρμάδα, για να διδάξει προφανώς τι σημαίνει στρατοκρατική δημοκρατία. Η διεθνής επέλαση των Ευρωατλαντιστών μακραίνει. Το κατάλληλο έδαφος στρώθηκε από τους ανελέητους βομβαρδισμούς πόλεων και αμάχων από το ισραηλίτικο στρατοκρατικό, πολιτικό, θρησκευτικό ιερατείο. Τώρα η ισραηλίτικη πολεμική αεροπορία συνεχίζει να ρίχνει... ηρωικούς πυραύλους στα γυναικόπαιδα της Παλαιστίνης και να αντιμετωπίζει με τη... γενναιότητα των τεθωρακισμένων τα παιδιά με τις πέτρες. Ο θλιβερός ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν περίμενε με... αξιοζήλευτη υπομονή την πλήρη ισοπέδωση του Νότιου Λιβάνου από την ισραηλίτικη αεροπορία. Τώρα ήρθε η ώρα της θλιβερής παρουσίας του. Αφού πήγε επιτόπου να επιβεβαιώσει το θέαμα υπό τις μεγάλες αποδοκιμασίες των Λιβανέζων... υποσχέθηκε ειρήνη. Ως πρώτη κύρια πράξη του γι' αυτό ήταν να επιμείνει στην άμεση κατάληψη του Λιβάνου από την πολυεθνική των δολοφόνων και να ευχαριστήσει μάλιστα τον τουρκικό στρατό. Ο άνθρωπος δείχνει να αντιλαμβάνεται την ειρήνη με στρατοκρατικό περιεχόμενο, δηλαδή την ειρήνη του νεκροταφείου. Οπως δείχνουν οι ιμπεριαλιστικές προθέσεις, βασικό μέλημα της πολυεθνικής θα είναι η εξουδετέρωση της «Χεζμπολάχ» κι όλων των αντιστασιακών μορφών του Λιβάνου.
Η πρόκληση για το λαό του Λιβάνου είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Η δημιουργία ενός αντιιμπεριαλιστικού μετώπου όλων των λιβανικών δυνάμεων αντίστασης κάθε μορφής είναι άκρως αναγκαία. Απ' αυτό θα κριθούν πολλά. Περισσότερο, είναι καιρός οι προοδευτικές αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής να δημιουργήσουν μια διεθνική ενότητα αγώνα. Στο ζήτημα αυτό το διεθνές προοδευτικό, ειρηνιστικό, εργατικό κι ευρύτερο λαϊκό κίνημα πρέπει να δημιουργήσει μια εκστρατεία υπεράσπισης των λαών της Μέσης Ανατολής. Η εποχή της συμπαράστασης και δημιουργίας των διεθνών Ταξιαρχιών φαίνεται να επανέρχεται. Μετά την ολοκληρωτική σύμπραξη επιβολής του διεθνούς ιμπεριαλισμού πάνω σε έθνη και λαούς του πλανήτη. Μετά την απώλεια του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Μετά τη σιδερόφραχτη επιβολή της μαύρης διεθνούς, είναι αναγκαία η ανάπτυξη της κόκκινης διεθνούς στο όνομα μιας διεθνούς ταξικής πάλης.