Μοναδικές κι ανεπανάληπτες στιγμές συντροφικότητας, αλληλεγγύης, χαράς και κεφιού, περνούν σε κάθε αντιιμπεριαλιστικό διήμερο τα μέλη κι οι φίλοι της ΚΝΕ. Ετσι και τούτη τη φορά, η πανελλαδική συνάντησή τους στο Ακτιο και τη Λευκάδα δεν αποτέλεσε εξαίρεση.

Το κέφι ξεκίνησε από πολύ νωρίς, από την ώρα της αναχώρησης ακόμα. Φίλοι και σύντροφοι από διαφορετικές περιοχές ή και πόλεις αντάμωσαν ξανά, αγκαλιές, φιλιά, ανταλλαγή νέων εμπειριών και ενθουσιασμός για το διήμερο που ξεκινούσε, ήταν τα χαρακτηριστικά των συγκεντρώσεων το βράδυ της Παρασκευής. Μπαίνοντας στα πούλμαν, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, δεν άργησαν να βγάλουν τις κιθάρες απ' τις θήκες, ν' αρχίσουν το τραγούδι ή αλλού τ' αστεία, τ' ανέκδοτα και τα πειράγματα.

Από τις 8 περίπου, το πρωί του Σαββάτου, τα πούλμαν των οργανώσεων έφταναν στη Γύρα της Λευκάδας. Οι ΚΝίτες κι οι φίλοι τους έστηναν τις σκηνές τους, οι οργανώσεις άπλωναν τα πανό τους και κρεμούσαν κόκκινες σημαίες στα λιόδεντρα. Από τις πρώτες αυτές στιγμές εκφραζόταν η συλλογικότητα μεταξύ τους, στο στήσιμο της σκηνής, στην ανταλλαγή συμβουλών, στην οργάνωση κι απόλαυση ομαδικών παιχνιδιών.

Κάποιοι προτίμησαν να ξεκουραστούν για λίγο απ' το ταξίδι στον ίσκιο των δέντρων κι άλλοι από νωρίς το πρωί, φόρεσαν τα μαγιό τους και βούτηξαν στα τυρκουάζ νερά της Λευκάδας. «Η παραλία είναι φανταστική», μας είπε η Νίκη, την ώρα που λουζόταν το ήλιο και μαζί της συμφώνησαν και πάρα πολλοί άλλοι που δεν «ξεκολλούσαν» απ' τη θάλασσα.

Ενα μοναδικό παιχνίδι, στην άμμο, ήταν ο ποδοσφαιρικός αγώνας το Σάββατο το πρωί, ανάμεσα στην Οργάνωση Περιοχής Ανατολικής Πελοποννήσου και την Οργάνωση του Πειραιά. Αν και το πρώτο γκολ ήταν αμφιλεγόμενο, η Ανατολική Πελοπόννησος κέρδισε με σκορ 6-1.

Βόλεϊ στην παραλία και τη θάλασσα, παιχνίδια κάθε είδους και αναμνηστικές φωτογραφίες από κάθε στιγμή, για ν' απαθανατίσουν το κέφι και τη χαρά, ήταν μερικές από τις δραστηριότητες που συναντούσε κανείς περνώντας το πρωί του Σαββάτου ή της Κυριακής από την παραλία της Γύρας.

Μια παραλία που γέμισε από ζωή όχι μόνο το πρωί με το μπάνιο και τα παιχνίδια, αλλά και το βράδυ. Οταν τα πούλμαν με τους χιλιάδες νέους και νέες επέστρεψαν μετά τη συναυλία, από τη Λευκάδα στην κατασκήνωση, το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι το πρωί, με φωτιές στην άμμο γύρω από τις οποίες σχηματίστηκαν μεγάλες παρέες με κιθάρες. Ενώ την Κυριακή, με το καλημέρα, έπεσαν και πάλι οι πρώτες βουτιές.

Ηταν άλλο ένα μοναδικό αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ, μ' όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν τη συντροφικότητα και την ομορφιά της οργανωμένης ζωής. Για πολλούς νέους που συμμετείχαν σ' αυτό σαν φίλοι της οργάνωσης ήταν ένας σταθμός, καθώς συνέβαλε στην απόφασή τους να γίνουν μέλη της Οργάνωσης, να ενταχθούν στις γραμμές τις ΚΝΕ. Πολλά μέλη και φίλοι της Οργάνωσης, που για πρώτη φορά συμμετείχαν σε αντιιμπεριαλιστικό διήμερο ήταν μια εμπειρία μοναδική και δήλωναν ότι σίγουρα θα ξανασυμμετέχουν του χρόνου όπου κι αν γίνει. Δύσκολα μπορεί κανείς να ξεχωρίσει το καλύτερο σημείο αυτού του πανελλαδικού διημέρου. Αλλοι έλεγαν για την κινητοποίηση στη βάση, άλλοι για την πορεία στη Λευκάδα και τη συναυλία κι άλλοι για την κατασκήνωση και τις στιγμές της παραλίας. Αυτό που «τα λέει όλα» ήταν μάλλον αυτό που απάντησε ένας νέος από την Πάτρα που δεν μπορούσε να διαλέξει γιατί «κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή».