Χρησιμοποιούν όλα τα μέσα, για να παρουσιάσουν την κατάσταση που βιώνουν οι λαϊκές δυνάμεις σαν υποχρεωτική, σαν αναγκαία, σαν προσωρινή που θα αλλάξει και θα δώσει τη θέση της σε μια άλλη κατάσταση, που θα χαρακτηρίζεται από τη βελτίωση της ζωής των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
Αυτός είναι μύθος.
Γι' αυτό είναι επιτακτικά αναγκαία η καταψήφισή τους, η συσπείρωση δυνάμεων στους αγωνιστικούς συνδυασμούς, η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης.
Το ΠΑΣΟΚ διαμαρτύρεται για την κριτική που ασκεί το ΚΚΕ και προσπαθεί με συκοφαντικές επιθέσεις να ξεπεράσει ένα βασικό ζήτημα. Να αποκρύψει ότι και τα δύο κόμματα (και από κοντά ο ΣΥΝ) έχουν την ίδια αφετηρία. Τη συνθήκη του Μάαστριχτ (ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου), τη στρατηγική της Λισαβόνας (ανταγωνιστικότερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ενωσης μέχρι το 2010), ανταγωνιστικότητα και αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υλοποιούν την ίδια στρατηγική, τη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, των αντιδραστικών αλλαγών που εφαρμόζονται σε όλους τους τομείς (ιδιωτικοποιήσεις, εργασιακές ανατροπές, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων κ.ά.) και είναι εξίσου επικίνδυνη, ανεξάρτητα από το αν η διαχείριση είναι μπλε ή πράσινη.
Αυτό αποδεικνύεται με πολλά στοιχεία.
1. Η ΝΔ την περίοδο 1990 - 1993 πήρε σκληρά αντιασφαλιστικά μέτρα.
Το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν κατάργησε τους αντιλαϊκούς νόμους της ΝΔ, όπως είχε υποσχεθεί, αλλά τους διατήρησε, τους αξιοποίησε και πήρε πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα. Ο νόμος Ρέππα που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ το 2002 προβλέπει:
Αυτόν, το νόμο Ρέππα, το νόμο του ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ για να ξηλώσει παραπέρα τα ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η πολιτική που εφάρμοσαν τα δύο κόμματα ευθύνεται για την κατάντια των συντάξεων, οι οποίες στο 60% είναι κάτω από τα 500 ευρώ.
Σ' αυτό το αντεργατικό έδαφος που διαμόρφωσαν τόσα χρόνια προετοιμάζουν νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, σε συμφωνία με τις βασικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης που προβλέπουν:
Και τα δύο κόμματα χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα.
Μιλούν για τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών Ταμείων αυτοί που ευθύνονται:
Α) Για την καταλήστευση των Ταμείων, για την εισφοροδιαφυγή, η οποία υπολογίζεται στα 4 δισ. ευρώ το χρόνο, για την παραγραφή, το χάρισμα εργοδοτικών χρεών (που ετοιμάζει και πάλι η κυβέρνηση). Για την πολύχρονη εκμετάλλευση των αποθεματικών που έχουν ζημιώσει τα Ταμεία πάνω από 20 δισ. ευρώ τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας τα σε δανειοδότηση με αβάσταχτους όρους.
Β) Για την υποχρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, τη χρησιμοποίηση των Ταμείων για τη χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα Υγείας (ιδιωτικές κλινικές, διαγνωστικά κέντρα κ.ά.), αλλά και των δημόσιων νοσοκομείων με τα νοσήλια.
2. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ευθύνονται για την υψηλή ανεργία που αγκαλιάζει πάνω από 600 χιλιάδες ανέργους και την υποαπασχόληση που αυξάνεται συνεχώς.
Ευθύνονται για τη μη προστασία των ανέργων, από τους οποίους μόνο το 1/3 παίρνει ένα αξιοθρήνητο επίδομα ανεργίας που θα φτάσει το 2007 στα 367 ευρώ!!
Τα κόμματα του δικομματισμού, στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας, πήραν μέτρα στήριξης των επιχειρηματιών και αύξησης της κερδοφορίας τους, ανέτρεψαν βασικά εργασιακά δικαιώματα και διαμόρφωσαν ένα στυγνό νομοθετικό πλαίσιο για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Συγκεκριμένα:
3. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ευθύνονται για την πολύχρονη λιτότητα, τους χαμηλούς μισθούς.
Μετά από τόσα χρόνια διακυβέρνησης, κατάφεραν το εξής επίτευγμα: 27,96 ευρώ κατώτερο μεροκάματο - 625,97 ευρώ κατώτερο μισθό μεικτά (!!) την ώρα που οι πλουτοκράτες καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι και μετρούν κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ.
Μην πάμε μακριά. Με τη συμφωνία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και των δυνάμεών τους στη ΓΣΕΕ υπογράφτηκε φέτος η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με «αύξηση» 77 λεπτά του ευρώ. Ενώ αυτή η ίδια πολιτική καθήλωσε τους βασικούς μισθούς στο Δημόσιο στα 629 ευρώ για τους νεοεισερχόμενους υποχρεωτικής εκπαίδευσης, 736 ευρώ δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, 824 ευρώ τεχνολογικής εκπαίδευσης και 862 ευρώ γι' αυτούς που τέλειωσαν το πανεπιστήμιο.
Τα στοιχεία βοούν και αποδεικνύουν ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν, ακολουθούν την ίδια γραμμή πλεύσης, την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και δημαγωγούν ανάλογα από τη θέση τους (κυβέρνηση ή αντιπολίτευση) για να κοροϊδέψουν, να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους.
Δεν είναι μόνο αυτά τα προβλήματα.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να σκεφτούν την ακρίβεια που οργιάζει, ανεξάρτητα ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση. Να σκεφτούν την κατάσταση που βιώνουν για την προστασία της Υγείας τους, τα χαράτσια που πληρώνουν και την ταλαιπωρία που υφίστανται.
Να σκεφτούν την υποβάθμιση και την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, το αβάσταχτο οικονομικό βάρος, τα ταξικά εμπόδια που βάζει η αντιλαϊκή πολιτική στη μόρφωση των παιδιών που προέρχονται από τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.
Να σκεφτούν την ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας (ΟΤΕ, ΔΕΗ κ.ά.), με βαριές συνέπειες σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, σε βάρος των εργαζομένων.
Να σκεφτούν ότι αυτό το σάπιο - εκμεταλλευτικό σύστημα, η πολιτική και τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και συναλλάσσονται μαζί της ευθύνονται για τα σκάνδαλα, παίρνοντας υπόψη ότι αυτά που έρχονται στο φως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Να σκεφτούν οι μικρομεσαίοι αγρότες τις συνέπειες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), τη μείωση του εισοδήματος, τις συντάξεις πείνας, το ξεκλήρισμα, τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια.
Να σκεφτούν οι αυτοαπασχολούμενοι τις οδυνηρές συνέπειες της φιλομονοπωλιακής πολιτικής, τα φορομπηχτικά μέτρα που τους επιβάλλουν τόσα χρόνια.
Η πράξη επιβεβαιώνει ότι η αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εφαρμόστηκε με τη συμφωνία των δημάρχων και των νομαρχών που στήριξαν τα κόμματα του δικομματισμού με τη συνενοχή του ΣΥΝ.
Αυτές οι δυνάμεις προώθησαν τις αντιδραστικές αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (επιχειρηματικότητα, ανταποδοτικότητα), πρωτοστάτησαν στην ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων. Χτυπούν την αξιοπρέπεια, εκβιάζουν τους ανέργους και τις οικογένειές τους για μια θέση μερικής ψευτοαπασχόλησης.
Ευθύνονται για την αύξηση των δημοτικών τελών, τα χαράτσια για αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, για κοινωνικές υπηρεσίες, δένουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο άρμα των εργολάβων, των επιχειρηματιών, των μεγαλοσυμφερόντων που θα οργιάσουν με τις συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Δε χωράει καμιά αυταπάτη. Αυτές οι δυνάμεις θα είναι πιο επιθετικές το επόμενο διάστημα και θα αξιοποιήσουν τη λαϊκή ψήφο για νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Αυτή η πραγματικότητα πρέπει να προβληματίσει, να συζητηθεί και να γίνει κριτήριο της στάσης, της πολιτικής συμπεριφοράς και της επιλογής των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων στις τοπικές εκλογές, στις πολιτικές μάχες που έρχονται.
Η καταδίκη της αντιλαϊκής πολιτικής και με την ψήφο στις τοπικές εκλογές, η μείωση, η αποδυνάμωση των δυνάμεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, η ενίσχυση των αγωνιστικών συνδυασμών συνεργασίας που στηρίζει το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών θα δώσει δύναμη στην πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την πλουτοκρατία.
Θα συμβάλει στην οργάνωση της αντίστασης, στη διεκδίκηση σταθερής δουλιάς με πλήρη δικαιώματα, αποκλειστικά δημόσιας - δωρεάν Υγείας - Πρόνοιας - Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, έργων και υποδομών που παίρνουν υπόψη τους τις λαϊκές ανάγκες, με δαπάνες του κράτους, μισθούς και συντάξεις που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
Μπορούν, είναι ανάγκη να κάνουν το βήμα χιλιάδες εργαζόμενοι, χιλιάδες νέοι και νέες που τους θέλουν εγκλωβισμένους στις δαγκάνες του δικομματισμού και ασφυκτιούν κάτω από το βάρος των οξυμένων προβλημάτων, της ανασφάλειας για το αύριο.
Μπορούν, είναι ανάγκη να κάνουν το βήμα, ανεξάρτητα αν συμφωνούν ή όχι σε όλα με το ΚΚΕ και τους αγωνιστικούς συνδυασμούς συνεργασίας. Η επιλογή τους αυτή θα πιάσει τόπο, θα δικαιωθεί.