Ακόμα και μια ιερή στιγμή, όπως η ταφή του νεκρού, γίνεται αντικείμενο άθλιας κερδοσκοπίας πολλές φορές από υπεύθυνους νεκροταφείων. Φτάνουν στο σημείο μάλιστα να ζητούν τη σχετική «μίζα» προκειμένου να βρεθεί τάφος ή, ενίοτε, όπως έγινε πρόσφατα στο 1ο Νεκροταφείο στην περίπτωση του Γ. Νικολάκου (ήθελε να κηδεύσει τον αδερφό του) να σε παραπέμψουν σε «κολλητό» δημάρχου μεγάλου δήμου της Δυτικής Αθήνας για την εξεύρεση... τάφου, παρ' όλο που ο νεκρός ήταν δημότης Αθηναίων.

Μάλιστα, πέρα από την ταλαιπωρία που υπέστησαν οι συγγενείς προκειμένου να τον κηδεύσουν, κλήθηκαν να πληρώσουν διπλά έξοδα και δικαιώματα, τόσο στην εκκλησία που διαβάστηκε η νεκρώσιμη ακολουθία, όσο και στην εκκλησία του κοιμητηρίου όπου θάφτηκε τελικά. Σα δεν ντρέπονται...