Το «ξήλωμα» των εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) προετοιμάζει η κυβέρνηση στοχεύοντας να τελειώνει μαζί τους και να ξεμπερδεύει με τους εργαζόμενους και τους τευτλοπαραγωγούς, οι οποίοι ανησυχούν για το μέλλον τους. Την ανησυχία τους ήρθε να εντείνει ένα έγγραφο που στάλθηκε στα εργοστάσια από τη διοίκηση της ΕΒΖ ζητώντας την καταγραφή του μηχανολογικού και κτιριακού εξοπλισμού. Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι τα «χειρότερα» για τους εργαζόμενους και τους τευτλοπαραγωγούς, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του καταστροφικού κανονισμού της ΕΕ για τη ζάχαρη, δεν «αργούν», αφού η τευτλοκαλλιέργεια είναι πια ασύμφορη. Οπως είναι ολοφάνερο ότι τα όσα λέγονται περί αξιοποίησης των δυνατοτήτων της ΕΒΖ για παραγωγή βιοαιθανόλης είναι «φούμαρα».

Μονόδρομος για τους εργαζόμενους, τους τευτλοπαραγωγούς και τους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο είναι η ανάπτυξη κοινών αγώνων, στοχεύοντας στην «πηγή» του προβλήματος που είναι η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ. Βεβαίως, πρέπει να βγάλουν τ' αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα και να καταδικάσουν τους ενόχους, που είναι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες εφαρμόζουν απαρέγκλιτα αυτή την πολιτική. Ενα βήμα σ' αυτή την κατεύθυνση έχουν την ευκαιρία να κάνουν στις τοπικές εκλογές, καταψηφίζοντας τους υποψηφίους των δύο κομμάτων και υπερψηφίζοντας τους αγωνιστικούς ριζοσπαστικούς συνδυασμούς, οι οποίοι υποστηρίζονται, στα πλαίσια της πανελλαδικής συνεργασίας, από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση και την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, που παλεύουν για ολόπλευρη στήριξη της αγροτικής οικονομίας, με «μοχλό» ανάπτυξης τον παραγωγικό συνεταιρισμό της μικρομεσαίας αγροτιάς.