Το 2000 ο πλούτος της χώρας ήταν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το ΑΕΠ, στα 124 δισ. ευρώ. Το 2007, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατέθεσε ο Αλογοσκούφης, το ΑΕΠ (χωρίς τα έσοδα από τις ...ιερόδουλες) θα φτάσει στα 208,7 δισ. ευρώ. Εν ολίγοις: Στο διάστημα από την τελευταία διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και λίγο πριν την ολοκλήρωση της θητείας της κυβέρνησης της ΝΔ, ο πλούτος της χώρας θα έχει αυξηθεί κατά 68% μέσα σε μόλις μια επταετία.

*

Ερώτηση: Πού πάνε αυτά τα λεφτά; Πού πήγαν μέχρι τώρα; Ποιος καρπώνεται τον ολοένα αυξανόμενο πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι; Πώς γίνεται - αιωνίως - να απαντούν στα δίκαια αιτήματα των λαϊκών στρωμάτων ότι «δεν αντέχει» η οικονομία;

***

Ας πάμε και πιο πίσω: Συγκρίνοντας από τη μεταπολίτευση μέχρι και τα στοιχεία του νέου προϋπολογισμού για το 2007, η περίφημη «πίτα», δηλαδή το ΑΕΠ της χώρας, εμφανίζει μια αύξηση της τάξης του 8.734% (!). Αυτό (σε παλιές δραχμούλες) σημαίνει ότι από τα 805 δισ. του ΑΕΠ το 1975 φτάσαμε στα 71,1 τρισ. του ΑΕΠ για το 2007. Με άλλα λόγια: Από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, οι εργαζόμενοι, με τον ιδρώτα τους, με τη δουλιά τους και με το αίμα τους, έχουν αυξήσει τον πλούτο αυτής της χώρας πάνω από 88 φορές συγκριτικά με το 1975!

*

Ερώτηση: Πού πάνε αυτά τα λεφτά; Ποιος τα «τρώει»; Πώς γίνεται κάθε φορά που οι εργάτες ζητούν ένα κομμάτι από τον πλούτο που αυτοί δημιουργούν, να εισπράττουν για απάντηση το «λιτότης» του θείου Καραμανλή, το «καταναλώνετε περισσότερα από όσα παράγετε» του Αντρέα Παπανδρέου, τα 0+0% του Μητσοτάκη, τις «ευρω-θυσίες» του Σημίτη, τα «είστε λαϊκιστές» του Καραμανλή;

***

Η εξήγηση στο γιατί η οικονομία τους «δεν αντέχει» τους δασκάλους, στο γιατί «δεν αντέχει» τους ναυτεργάτες, τους τραπεζικούς, τους εμποροϋπαλλήλους, τους συνταξιούχους, είναι απλή: Επειδή η οικονομία τους αντέχει και «έχει» μόνο για μερικούς. Η οικονομία τους «έχει» μόνο για μια χούφτα καπιταλιστές, που μέσα σε μια χρονιά βγάζουν τόσα, όσα θα αρκούσαν σε διακόσιες οικογένειες εργατών για να ζήσουν μια ολόκληρη ζωή!

Η οικονομία τους, για παράδειγμα, αντέχει το:

• 1.327% (!) της αύξησης των κερδών της «Ασπίς Μπανκ» μέσα στο 2005 σε σύγκριση με το 2004
• 541,6% της αύξησης των κερδών της «Proton Bank»
• 158,5% της αύξησης των κερδών της Αγροτικής
• 199,2% της αύξησης των κερδών της Πειραιώς
• 220,3% της αύξησης των κερδών της Τράπεζας Κύπρου
• 79,4% της αύξησης των κερδών της Εθνικής

Δίπλα στα παραπάνω βάλτε τα ποσοστά της αύξησης των κερδών των ιδιωτικών σχολών και των ιδιωτικών νοσοκομείων (π.χ., το «Υγεία» εμφανίζει αύξηση κερδών 139% ή το «Ιατρικό» 116%), για να καταλάβετε γιατί η οικονομία τους «δεν αντέχει» δαπάνες ούτε για την Παιδεία, ούτε για την Υγεία.

*

Αυτοί είναι οι λόγοι που «δεν αντέχει» η οικονομία τους. Γιατί μπορεί από τη μια οι εργαζόμενοι να έχουν αυξήσει τον πλούτο της χώρας κατά 88 φορές (!) από τη χούντα και μετά, αλλά, από την άλλη, στη ...δημοκρατία που ακολούθησε, ο δικομματισμός έχει αναλάβει να «μπουκώνει» τη δράκα των πλουτοκρατών με τις ...100 μασέλες.