Με την ίδια επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, απορρίφθηκε χτες το αίτημα για άρση του αντιδημοκρατικού μέτρου
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή με το σκεπτικό ότι δεν επιτρέπεται η αναστολή της επιστράτευσης για λόγους που ανάγονται στην εύρυθμη πραγματοποίηση των ακτοπλοϊκών δρομολογίων και ειδικά για τα απομακρυσμένα νησιά. Το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης, η επίκληση δηλαδή του «δημόσιου συμφέροντος», έχει την ίδια επιχειρηματολογία με εκείνο της πράξης της πολιτικής επιστράτευσης των Κ. Καραμανλή και Μ. Κεφαλογιάννη, αλλά και της προηγούμενης πράξης, ξανά σε βάρος των ναυτεργατών, του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη και του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Γ. Ανωμερίτη, τον Ιούλη του 2002. Επιβεβαιώνεται έτσι για μια ακόμη φορά η πλήρης ταύτιση των δυο κομμάτων στο χτύπημα των εργατικών αγώνων με την αξιοποίηση όλου του αντιδραστικού οπλοστασίου που θεσμοθετούν με την πολιτική τους.
Η τελευταία επιστράτευση -που είναι ακόμα σε ισχύ - επιβλήθηκε στους ναυτεργάτες στις 22 του Φλεβάρη 2006, με στόχο να χτυπηθεί η μεγαλειώδης πολυήμερη απεργία τους. Σε συντονισμό με τους νησιώτες, οι εργάτες της θάλασσας πάλευαν για το δικαίωμα στο μπάρκο, για μισθούς και συντάξεις αξιοπρέπειας, για να σταματήσουν τα σαπιοκάραβα να πνίγουν τον κόσμο, για να έχουν οι νησιώτες τακτική και ασφαλή σύνδεση με την ηπειρωτική Ελλάδα.
Σχολιάζοντας τις εξελίξεις ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, πρόεδρος του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και υποψήφιος νομάρχης Πειραιά με τη ΝΑΣ, σημείωσε στον «Ρ»:
«Δεν πρέπει να υπάρχει πλέον καμιά αυταπάτη για τη στρατηγική ταύτιση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική που από κοινού εφαρμόζουν, χτυπώντας τα δικαιώματα των ναυτεργατών, των νησιωτών, συνολικά της εργατικής τάξης. Στοιχείο αυτής της πολιτικής είναι και η επιστράτευση, την οποία επέβαλαν στους ναυτεργάτες πρώτα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ύστερα η ΝΔ, με την ίδια ακριβώς προκλητική και επικίνδυνη επιχειρηματολογία. Στόχος και των δύο είναι το αλυσόδεμα των ναυτεργατών, η παρεμπόδιση της κοινής δράσης με τους νησιώτες και όλους τους εργαζόμενους ώστε χωρίς αντιδράσεις να προωθούνται τα φιλοεφοπλιστικά μέτρα. Δηλαδή, οι αυξήσεις-φωτιά στα εισιτήρια, η απελευθέρωση του ορίου ηλικίας των πλοίων, η διαμόρφωση των δρομολογίων ανάλογα με τα κερδοσκοπικά συμφέροντα των εφοπλιστών, με αποτέλεσμα την απομόνωση των νησιωτικών περιοχών, το χτύπημα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των ναυτεργατών.
Σύμμαχος των κυβερνήσεων του δικομματισμού στο πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής είναι και η ταξική Δικαιοσύνη, αλλά και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως αυτή της ΠΝΟ. Με την τακτική της βάζει πλάτη συνολικά στα μέτρα σε βάρος των ναυτεργατών, ενώ επιχειρεί να περιορίσει στα δικαστήρια τη μάχη για την κατάργηση της επιστράτευσης».
Και ο Γ. Μανουσογιαννάκης κατέληξε: «Οι εργάτες της θάλασσας πρέπει να αξιοποιήσουν την πείρα τους. Να σκεφτούν ότι ο συντονισμένος αγώνας με όλους τους εργαζόμενους στα λιμάνια και στους καταπέλτες των πλοίων, με πρωτοπόρες τις ταξικές δυνάμεις, ήταν αυτός που κουρέλιασε το Φλεβάρη το μέτρο της επιστράτευσης. Να βγάλουν συμπεράσματα. Να παλέψουν για την ανατροπή των συσχετισμών δύναμης σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Να καταψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές τα κόμματα εκείνα και τους εκπροσώπους τους που προώθησαν και προωθούν τα αντιδραστικά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Να δυναμώσουν τους αγωνιστικούς συνδυασμούς, οι εκπρόσωποι των οποίων βρίσκονται σταθερά στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, των νησιωτών, συνολικά των εργαζομένων».