Προκειμένου να αποτρέψει την έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας στις κάλπες των δημοτικών εκλογών, η κυβέρνηση της ΝΔ προσπάθησε συστηματικά σε όλη την προεκλογική περίοδο να «υποβαθμίσει» το πολιτικό περιεχόμενό τους. Ανέδειξε ως κυρίαρχο ζήτημα την ανάδειξη «άξιων και ικανών» δημάρχων και νομαρχών, διαμορφώνοντας «αυτοδιοικητικά κριτήρια» για τις κάλπες.(Είναι ευνόητο ότι αν οι γαλάζιοι συνδυασμοί δεν πήγαιναν καλά, η κυβέρνηση τότε θα ισχυριζόταν πως «θα είχαν ηττηθεί οι γαλάζιοι συνδυασμοί», θα είχε όμως διασωθεί, όσο ήταν δυνατόν, η γενικότερη πολιτική)... Από τη στιγμή όμως που διαπίστωσαν ότι το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν «καλό» για τα μέτρα τους, από τότε άλλαξε το τροπάρι. Αίφνης το μήνυμα έγινε: «Νίκησε η ΝΔ, επιβραβεύτηκε η πολιτική της κυβέρνησης των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων». Πρόκειται, βέβαια, για επιχείρηση υφαρπαγής της λαϊκής ψήφου, την οποία στη συνέχεια τη στρέφει ενάντια στα συμφέροντα των λαϊκών μαζών. Από την άλλη είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση δεν έκρυψε την πολιτική της ούτε τις τελευταίες μέρες πριν από τις εκλογές, επιμένοντας στην επίδειξη αδιαλλαξίας και πυγμής απέναντι στα αιτήματα των δασκάλων. Ενα μήνα νωρίτερα στη ΔΕΘ ο Κ. Καραμανλής είχε αφορίσει τις παροχές στους «οικονομικά ασθενέστερους» περίπου ως έγκλημα κατά της οικονομίας... Ας έχει καθαρό η κυβέρνηση ότι η ψήφος των λαϊκών στρωμάτων προς τους γαλάζιους συνδυασμούς δεν είναι ψήφος επιδοκιμασίας των αντιλαϊκών επιλογών.