Σε πλήρη ανάπτυξη βρίσκεται η λεγόμενη «Στρατηγική της Λισαβόνας», στα πλαίσια της οποίας τα κράτη - μέλη της ΕΕ επιδιώκουν την ενίσχυση των κερδών του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς του σε παγκόσμιο επίπεδο. Η πολιτική αυτή, που εξειδικεύεται από τις κυβερνήσεις - και από την ελληνική - περνά πάνω από τα εργασιακά -ασφαλιστικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Συνεπάγεται νέα μέτρα, έρχεται να συνθλίψει κάθε πτυχή της ζωής για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες προς όφελος των μεγαλοεπιχειρήσεων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ δημοσιοποίησε χτες την έκθεση εφαρμογής (έτους 2006) του «Εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων 2005 - 2008», με το οποίο ενημερώνει την ΕΕ για τα πεπραγμένα της περιόδου, για το βαθμό υλοποίησης των κεντρικών σχεδιασμών και κατευθύνσεων που συνομολόγησε στα πλαίσια της «Λισαβόνας». Την πορεία υλοποίησης του λεγόμενου «εθνικού προγράμματος», που υποβάλλεται κάθε χρόνο στην ΕΕ, παρουσίασε ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης, ο οποίος, αφού εξήρε την αποφασιστική συμβολή και στήριξη από τις δυνάμεις του κοινωνικού εταιρισμού, είπε πως «η εμπειρία δείχνει ξεκάθαρα ότι οι αλλαγές στην κοινωνία δεν απορροφώνται, εάν είναι απότομες». Με άλλα λόγια, το ζητούμενο είναι οι «δόσεις» της αντιλαϊκής πολιτικής, προκειμένου να περάσουν το σύνολο των κατευθύνσεων και αποφάσεών τους.

Είναι πρόδηλο πως η πολιτική αυτή θα κλιμακωθεί ακόμη περισσότερο το αμέσως επόμενο διάστημα, με την κυβέρνηση της ΝΔ - έχοντας τη στρατηγική συμφωνία και του ΠΑΣΟΚ - να οξύνει την επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Ενδεικτική της απόλυτης ταύτισης του ΠΑΣΟΚ με τις «στρατηγικές κατευθύνσεις» της Λισαβόνας είναι και η ανακοίνωση του Τομέα Οικονομίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην οποία «κριτικάρει» την κυβερνητική έκθεση, επειδή ...«απουσιάζουν η αξιολόγηση, η μέτρηση της αποτελεσματικότητας, τα χρονοδιαγράμματα», ενώ «το κράτος αντί να περιορίζεται όπως είχαν υποσχεθεί επεκτείνεται» (!).

Η «εθνική έκθεση» για το έργο 2006 παρουσιάζει την «πρόοδο», τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης ΝΔ σε ό,τι αφορά τα παρακάτω:

• Τη «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ενίσχυση του ανταγωνισμού, άνοιγμα των αγορών», με άλλα λόγια στα μέτρα που πάρθηκαν αποκλειστικά και μόνο σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
• Την «αύξηση της παραγωγικότητας», όπως αυτή μετριέται από τους διάφορους στατιστικούς δείκτες, που επίσης έχουν να κάνουν με το βαθμό ισχυροποίησης των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων.
• Την «αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας», δηλαδή σε ό,τι αφορά τα μέτρα (φορολογικά και άλλα) σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων προς αποκατάσταση των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού.
• Την «αύξηση της απασχόλησης, μείωση της ανεργίας και την αποτελεσματικότερη λειτουργία των συστημάτων εκπαίδευσης, κατάρτισης και επανακατάρτισης».

Σύμφωνα με τον υπουργό, ύψιστης σπουδαιότητας είναι η «φορολογική μεταρρύθμιση του 2004», δηλαδή η μείωση των συντελεστών φορολογίας στα επιχειρηματικά κέρδη κατά 10 ολόκληρες μονάδες (25% από 35%). Και από κοντά η «μεταρρύθμιση» του ασφαλιστικού στις τράπεζες και ο νόμος για τις πρώην ΔΕΚΟ, «μεταρρυθμίσεις» που έρχονται να ωφελήσουν τους τραπεζίτες και άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες. Αυτή η πολιτική άνοιξε την όρεξη ξένων επιχειρηματικών ομίλων και μονοπωλίων που προχώρησαν σε εξαγορές ντόπιων επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε ο υπουργός, οι λεγόμενες «άμεσες ξένες επενδύσεις» στη χώρα - όπως βαφτίζονται οι εξαγορές - για το έτος 2006 ξεπέρασαν τα 3 δισ. ευρώ.