ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ βδομάδα είχαμε υποσχέσεις του Γιώργου Παπανδρέου περί πρωτοβουλίας για την επίλυση των προβλημάτων στην Παιδεία. Χτες είχαμε την πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Συμπέρασμα: Αμφότεροι εμπαίζουν εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές.

Ο πρωθυπουργός επιχείρησε προφανέστατα να χρησιμοποιήσει τα προβλήματα της Παιδείας - που παραμένουν και είναι «καυτά» - για να φτιάξει το προφίλ του ως «ευαίσθητος» και «φιλολαϊκός».

Θεώρησε προφανώς ότι αν εκβιάσει ουσιαστικά τους εκπαιδευτικούς, αλλά ...φανεί ευγενικός στις κάμερες, κάτι θα κερδίσει από την όλη ιστορία. Την αλλαγή της ακολουθούμενης πολιτικής, όσο άδικη κι αν είναι, ούτε να τη συζητήσει δε θέλει.

Αφήστε, που μοιάζει να θεωρεί ως ...δώρο σε έναν κλάδο τη δυνατότητα της «τιμής» να έχει μια συνάντηση μαζί του...

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τόσες βδομάδες τώρα, επιχειρεί την προεκλογική εκμετάλλευση της όλης κατάστασης, ενώ, την ίδια στιγμή, αποστασιοποιείται συστηματικά και προσεκτικά από τα αιτήματα των κινητοποιήσεων, μια και ...ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται στο μέλλον.

Επί της ουσίας, όμως, στηρίζουν ο ένας τον άλλον. Και η πολιτική τους συμφωνία, στις κατευθύνσεις της ΕΕ, παρότι σιωπηρή είναι ταυτόχρονα τόσο εκκωφαντική...

Αλλωστε, όσο κι αν από κοινού αναβάλουν τη συζήτηση για το άρθρο 16 του Συντάγματος, που αφορά τα ιδιωτικά ΑΕΙ, δε θα αποφύγουν να γίνει τελικά περισσότερο κι από φανερή (και σε αυτό) η σύμπνοιά τους.

ΜΑΣ ΖΑΛΙΣΑΝ όλη την προηγούμενη βδομάδα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ με τις «αυτοδιοικητικές ψήφους» και όλα τα σχετικά, αλλά στο Πολιτικό τους Συμβούλιο κατέληξαν τελικά στο μόνο που τους ενδιαφέρει.

Συμφώνησαν να ανακοινώσουν ότι το αποτέλεσμα αποτελεί βάση για να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τις επόμενες εθνικές εκλογές. Και μόνο από τη συγκαταβατική κατάληξη, καταλαβαίνει φυσικά κανείς το τι έγινε εκεί μέσα.

Εν ολίγοις, οι «ανεξάρτητες» ψήφοι των δημοτών δεν είναι για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τίποτε άλλο παρά «πρόβα» στις επικοινωνιακές τακτικές του με μόνο στόχο τη διαχείριση της ίδιας κατάστασης.