Ομως, δυστυχώς, όλος ετούτος ο όγκος δουλιάς, τοποθετήθηκε, συνειδητά ή ασυνείδητα, αστόχαστα πάνω σε σαθρά θεμέλια. Στη μεταφυσική και στη θρησκοληψία. Με αποτέλεσμα, το όλο λαμπρό οικοδόμημα, να χάνει τη σοβαρότητά του. Να ελέγχεται για την ειλικρίνειά του. Να αποδυναμώνεται, τελικά!

Χρόνος 2027! Χώρος το Λονδίνο. Μια φρίκη. Παντού βία. Από κάθε κατεύθυνση! Μια κόλαση! Ο νεαρότερος άνθρωπος του κόσμου (η ανθρωπότητα εδώ και κάποια χρόνια, από κάποια μυστηριώδη αρρώστια, έπαψε να γεννάει), πέφτει θύμα δολοφονίας στα 18 χρόνια του. Το γένος των ανθρώπων, όπως αντιλαμβάνεστε, με το θάνατό του, αφού πια δε γίνονται άλλες γεννήσεις, θα σβήσει. Η έλλειψη, λοιπόν, μέλλοντος, έχει εξαγριώσει ακόμα περισσότερο τους ήδη εξαγριωμένους, από άλλες αιτίες, ανθρώπους. Η βία δεν ελέγχεται, πια, με τίποτα. Παντού πτώματα και καταστροφές. Δεν ξέρεις από πού να φυλαχτείς. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, στο εξαγριωμένο Λονδίνο, συρρέουν κατά εκατομμύρια οι μετανάστες. Τους οποίους, το σύστημα, για να αποφύγει τη βία τους, έτσι πεινασμένοι και απελπισμένοι που είναι, τους συλλαμβάνει και τους κλείνει σε κλουβιά (όπως στο Γκουαντάναμο). Τα κλουβιά, βέβαια, δεν αντέχουν για πολύ. Από στιγμή σε στιγμή θα διαρρηχτούν και τα εκατομμύρια των πεινασμένων, θα ξεχυθούν ανεξέλεγκτα στους δρόμους. Η έκρηξη, το ολοκληρωτικό αλληλοφάγωμα των ανθρώπων, είναι προ των πυλών!

Μέσα σε όλη αυτή τη φρίκη, μια μαύρη μετανάστρια (δυο φορές το κακό), μυστηριωδώς, μένει έγκυος από άγνωστο πατέρα! Μια οργάνωση, η οποία μυστικά εργάζεται για τη σωτηρία του ανθρώπινου είδους, έχει αναλάβει την προστασία της. Θέλει οπωσδήποτε να γεννηθεί ο νέος άνθρωπος, το μέλλον της ανθρωπότητας. Οι εχθροί, όμως, του ανθρώπινου είδους, μαθαίνουν για την έγκυο. Προσπαθούν να την ανακαλύψουν και να τη σκοτώσουν. Και αυτή και το παιδί της (το μέλλον).

Η οργάνωση αναλαμβάνει τη φυγάδευσή της σε «ασφαλές μέρος». Εξω από τα σύνορα της Αγγλίας. Στη θάλασσα. Αυτή η φυγάδευση στέκεται η αφορμή για το φακό να μας περάσει μέσα από όλα τα στρατόπεδα. Απ' όλες τις εστίες πολέμου. Απ' όλες τις κρυψώνες των ανθρώπων, που προσπαθούν να γλιτώσουν. Απ' όλες τις ομάδες και τις φατρίες που, απελπισμένες από το γεγονός ότι δεν υπάρχει μέλλον, μια αξία για να παραμείνει άνθρωπος ο άνθρωπος, αντιμάχονται χειρότερα απ' ό,τι αντιμάχονται μεταξύ τους τα άγρια ζώα.

Και εκεί που εκστασιάζεσαι από τη σύλληψη του δημιουργού, αλλά και από την κοπιαστική εργασία του, νιώθεις κάποιος να κλοτσάει την καρδάρα με το γάλα. Η μία θρησκευτική (και μεταφυσική) νύξη ακολουθείται από μια δεύτερη. Σιγά-σιγά η μαύρη έγκυος μετατρέπεται κάτι σαν Παναγία, αρκετά διακριτικά είναι αλήθεια, και ο συνοδός της από την οργάνωση σε Ιωσήφ. Το τελικό πλάνο της ταινίας, δε θα σας το αποκαλύψω για «ευνόητους» λόγους, ολοκληρώνει το γκρέμισμα της καρδάρας.

Τέτοια στραβωμάρα; Τέτοια, φίλοι μου, δυστυχώς! Να σε παίρνουν τα κλάματα! Να οργίζεσαι με τη σπατάλη τόσου ανθρώπινου κόπου και τόσου ανθρώπινου ταλέντου. Να λυπάσαι για τη στραβωμάρα (ή τη σκοπιμότητα) τόσο άξιων ανθρώπων. Σήμερα, πια, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Η επιστήμη έχει δώσει τις αποδείξεις. Η ανθρωπότητα μόνη της, μόνον μόνη της, μπορεί να σωθεί. Οποιος προπαγανδίζει άλλες απόψεις, δεν αποπροσανατολίζει απλώς, αλλά, στην ουσία, εμποδίζει την ανθρωπότητα να υπερασπίσει τον εαυτό της, να «σωθεί».

Να μην πάτε να δείτε την ταινία, θα ρωτήσετε; Οχι, βέβαια! Το αντίθετο. Να πάτε με ανοιγμένα διάπλατα τα μάτια και τα αυτιά. Να χαρείτε το κινηματογραφικό τεχνικό επίτευγμα. Δημιούργημα ανθρώπων είναι! Να δείτε όλα τα άλλα, εκτός από τις μεταφυσικές ανοησίες, που δε σας αφορούν. Τα οποία «άλλα» δε θα συμβούν στο μέλλον, το 2027, έχουν αρχίσει να συμβαίνουν από καιρό. Μόνο που δεν έχουν πάρει την έκταση και την ένταση που δείχνει η ταινία. Η οποία, σε σχέση με αυτό, κάνει ακριβώς εκείνο που ζητάει ο Μπρεχτ από την τέχνη, γίνεται μεγεθυντικός φακός! Ενας φακός που μεγεθύνει την πραγματικότητα για να γίνεται, από τους δύσπιστους ή τους ανημέρωτους, ευκολότερα αντιληπτή.

Παίζουν: Κλάιβ Oουεν, Τζούλια Μουρ, Μάικλ Κέιν, Κλερ-Χόουπ Ασιτέι, Τσιγκουίτελ Ιτζάιοφορ, Τσάρλι Χάναμ.