Από την πρώτη μέρα έναρξης της σχολικής χρονιάς, τα σχολεία είναι σε αναβρασμό. Ηταν φανερό ότι άρχιζε μια χρονιά με όλα τα γνωστά προβλήματα αλλά και με καινούρια που δημιουργούσαν τα νέα σχολικά βιβλία σε δημοτικά και γυμνάσια, η ένταση της διαφοροποίησης των σχολείων μέσα από τα διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα και την «ευέλικτη ζώνη», το πόρισμα του λεγόμενου Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση...

Νωπές σε όλο το λαό ήταν οι μνήμες από τις μεγάλες κινητοποιήσεις του καλοκαιριού που καθυστέρησαν την ψήφιση του νόμου - πλαισίου για την ανώτατη εκπαίδευση. Το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας, συγκροτείται από μαθητές εκλεγμένους από την προηγούμενη χρονιά σε 5μελή και 15μελή και συνεδριάζει για πρώτη φορά την Κυριακή 17 Σεπτέμβρη, ενώ σιγά - σιγά συγκροτούνται Συντονιστικά σε πόλεις όλης της Ελλάδας.

Δάσκαλοι και νηπιαγωγοί αρχίζουν πενθήμερη απεργία τη Δευτέρα 18 Σεπτέμβρη. Απεργιακές συγκεντρώσεις έγιναν εκείνη τη μέρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ προετοιμάζεται μεγάλο συλλαλητήριο για την Τετάρτη 20 Σεπτέμβρη. Το συλλαλητήριο παίρνει πανεκπαιδευτικό χαρακτήρα. Συναντιούνται στους δρόμους του αγώνα εκπαιδευτικοί, μαθητές (με αποχές από τα σχολεία τους), φοιτητές και σπουδαστές (παρά την εξεταστική που ήταν σε εξέλιξη)... Φάνηκε ότι οι κινητοποιήσεις έχουν δυναμική και προοπτική.

Οι δάσκαλοι συνεχίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις και τη Δευτέρα 25 Σεπτέμβρη ορίζεται το νέο αγωνιστικό ραντεβού. Εκπρόσωποί τους συναντιούνται με την υπουργό Παιδείας, από την οποία εισπράττουν τον εμπαιγμό ενός επιδόματος που θα τους δίνεται σε δόσεις, ψίχουλο - το ψίχουλο έως το 2009! Η αγανάκτηση θεριεύει και για να την καταπνίξει, η κυβέρνηση επιστρατεύει ΜΑΤ, βία και καταστολή. Οι εκπαιδευτικοί βγαίνουν ξανά στους δρόμους την Τρίτη 26 και την Τετάρτη 27 Σεπτέμβρη. Παίρνουν απόφαση για συνέχεια των απεργιακών κινητοποιήσεων. Μέσα στις συνελεύσεις των συλλόγων οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ πετυχαίνουν να ανοίγει η συζήτηση και για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, μαζί με τα οικονομικά αιτήματα, προκειμένου να αναδειχτεί ολόκληρο το πραγματικό πρόβλημα της Παιδείας και οι αιτίες του.

Μπαίνοντας ο Οκτώβρης, οι δρόμοι παίρνουν φωτιά από τις κινητοποιήσεις. Κάτω από την πίεση της «Ταξικής Δημοσιοϋπαλληλικής Συσπείρωσης», στις 5 Οκτώβρη η ΑΔΕΔΥ κηρύσσει απεργία. Στις 8 Οκτώβρη συνεδριάζουν τα Μαθητικά Συντονιστικά σε 19 πόλεις σε όλη τη χώρα και οι μαθητές δηλώνουν «Ερχόμαστε ξανά»! Τη Δευτέρα 9 Οκτώβρη μέσα από γενικές συνελεύσεις το ένα μετά το άλλο Λύκεια, ΤΕΕ - ΕΠΑΛ και Γυμνάσια αποφασίζουν καταλήψεις.

Την Τετάρτη 11 Οκτώβρη, δεκατρία ταξικά σωματεία προχωρούν σε 24ωρη απεργία. Το εκπαιδευτικό πρόβλημα αρχίζει να γίνεται υπόθεση πάλης της εργατικής τάξης. Εκπαιδευτικοί, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι συναντιούνται σ' ένα μεγαλειώδες συλλαλητήριο. Οι μαθητές κάνουν αίσθηση με τη μαζικότητα και τον παλμό τους και σε κλίμα ενθουσιασμού το Συντονιστικό αποφασίζει συνέχεια των καταλήψεων. Την Τετάρτη 18 Οκτώβρη νέα συλλαλητήρια συγκλονίζουν την Αθήνα και πολλές άλλες πόλεις. Την Πέμπτη 19 Οκτώβρη, οι μαθητές κάνουν ένα ακόμα ποιοτικό βήμα: προχωρούν σε πανελλαδικό Συντονιστικό στην Αθήνα, με τη συμμετοχή μαθητών και συντονιστικών από δεκάδες πόλεις!

Την Παρασκευή 20 Οκτώβρη, σε αγαστή συμπαιγνία το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ αποφασίζουν την αναβολή της συζήτησης για το άρθρο 16 του Συντάγματος. Η ενδεχόμενη αναθεώρηση του άρθρου θα αποφασιζόταν την Τετάρτη 25 Οκτώβρη, μέρα όπου είχε οριστεί το νέο πανεκπαιδευτικό ραντεβού. Αλλά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ προσπαθούν με κάθε τρόπο να εκτονώσουν το κίνημα. Ο πρωθυπουργός μάλιστα, καλεί τους εκπαιδευτικούς σε συνάντηση την Τρίτη 24 Οκτώβρη - με τη λογική της εκτόνωσης - για να τους υποσχεθεί άλλο ένα... μεγάλο «τίποτα»!

Παρά τις συντονισμένες αυτές προσπάθειες, την Τετάρτη 25 Οκτώβρη «βούλιαξε» η Αθήνα! Για ώρες κρατάει το μεγαλειώδες συλλαλητήριο που καταλήγει σε συναυλία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Το μήνυμα είναι ένα: με όλες τις μορφές ο αγώνας για την Παιδεία συνεχίζεται. Συλλαλητήρια γίνονται σε πάνω από 30 πόλεις σε όλη την Ελλάδα.

Στις 27 και 28 Οκτώβρη, μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς κάνουν τις δικές τους παρελάσεις, βροντοφωνάζουν τα σύγχρονα «ΟΧΙ». Οι μαθητές προχωρούν και σε συναυλίες σε Αθήνα και Πειραιά. Οι δάσκαλοι αλλάζουν μορφές, εξαγγέλλοντας 24ωρες απεργίες για τις 3 και τις 9 Νοέμβρη.

Ακολουθεί μια άγρια και άθλια συνάμα επίθεση των ΜΜΕ απέναντι στους μαθητές που συνεχίζουν με καταλήψεις. Ομως, οι μαθητές απαντούν με το κεφάλι ψηλά, με τις δημοκρατικές τους διαδικασίες, με την αλήθεια και τη δύναμη των αιτημάτων τους.

Αυτό δήλωσε, προχτές το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο που έγινε με τους μαθητές να δίνουν το στίγμα. Χτες Σάββατο το μεσημέρι, το Πανελλαδικό Συντονιστικό, συνεδρίαζε, αποτιμώντας την πείρα αυτών των κινητοποιήσεων των μαθητών, προκειμένου να πάρει αποφάσεις. Εχοντας στο επίκεντρό του ότι ο αγώνας για την Παιδεία είναι αγώνας ζωής.